Begin van het avontuur – Blog 1
Ga naar de pagina van Hannah StruikAfgelopen zaterdag 1 maart begon het grote avontuur! Frank bracht mij weg naar Brussels airport, langste autorit ooit. Op het vliegveld zelf een vreselijk ‘ik vertrek’ afscheid. Nou dat doen we ook nooit meer, die ga ik heel erg missen. Frank gaat de volgende keer gewoon maar mee. Na de douane ontmoette ik mijn reismaatjes: Robine, Justin en Anja, zij gaan ook in het ziekenhuis aan de slag. De vlucht was goed te doen, ik had twee stoelen voor mezelf, geen overbodige luxe. Tijdens de vlucht zag je het landschap veranderen, precies de plaatjes uit mijn aardrijkskunde boek van grillige bergen en rotsen tot uitgestrekte woestijnen. Bij de aankomst op Freetown airport merkten we direct dat ‘Mercy ships’ de magische woorden waren om snel door de douane te komen. Later ontmoetten we nog meer collega’s van Mercy ships die ook onderweg waren naar het schip. Samen reisden we verder met busjes richting de haven om daar met de boot de oversteek te maken. Het was buiten een heerlijke 30 graden met een luchtvochtigheid van 80%, kortom de lucht was in blokjes te snijden. In de bus keken we elkaar af en toe aan met een blik van waar zijn we nu weer beland? Helaas was het al donker buiten en zagen we van de omgeving weinig. Wel was er nog veel leven op straat. Van kraampjes met groente en fruit tot hele families van 4 personen op 1 motor, kan gewoon. Met de boot maakten we de oversteek en kwamen we veilig aan op de volgende locatie. Hier werden we opgewacht door personeel van Mercy ships en met een busje naar de haven gebracht waar het schip ligt. Het is een adembenemend moment om dan eindelijk het schip te zien waar je een jaar voor hebt voorbereid. Natuurlijk in het donker, maar alsnog.. Bij het schip werden we opgewacht door de hospitality crew die ons welkom heetten. We kregen veiligheidsinstructies en konden aanboord. Dit voelde een beetje alsof je een proef hebt doorstaan bij kamp van koningsbrugge (die lange zweetreis) en dat er daarna hele frisse mensen voor je neus staan die vertellen wat er nu gaat gebeuren. Binnen kregen we nog meer informatie en daarna konden we naar onze cabin. Mijn roomie zou zondag aankomen, dus ik had het rijk nog alleen. Op mijn bed lag een zakje koekjes ( geen lang leven beschoren) en op de deur hingen lieve welkomst berichten. Superleuk
Zondag ben ik de dag meteen goed gestart door met een paar anderen naar een lokale kerkdienst te gaan. Hier gingen we met tuktuks naartoe, correctie: 1 tuktuk waar we met zijn 5’en in gingen. Ik op schoot op de achterbank half er buiten hangend. Oke. Welkom in Afrika. Dit is normaal. Klein beetje zweethanden, maar dat liet ik natuurlijk niet merken aan de rest van de groep, die waren allemaal al vaker in Afrika geweest en keken daar niet van op. De rit met de tuktuk was al een ervaring op zich. Overal mensen op straat met kraampjes, ergens verderop was een waterleiding gesprongen en hier waren mensen hun kleding aan het wassen. Overal afval, niet afgebouwde huizen, kapotte auto’s en tientallen tuk tuks raasden overal doorheen. De kerkdienst zelf was ook een belevenis. Het was een Anglicaanse kerk en volgde ook die liturgie, met een Afrikaans sausje. In de dienst werd gevraagd wie er voor het eerst waren, maar dat was opzich geen zoekplaatje want wij vielen erg op. De andere bezoekers waren prachtig uitbundig gekleed en wij hadden praktische linnen kleren aan en zagen erg bleek vergeleken bij de rest. Of we even wilden gaan staan en ons wilden voorstellen en wat we hier precies deden. Ja geen probleem natuurlijk, dus we stelden ons voor aan de kerk van 100 personen. Gelukkig werd er geapplaudisseerd en konden we weer gaan zitten. Na de dienst weer terug met de tuktuk en op de boot kregen we een rondleiding. Er is vanalles aan boord, van een zwembad, sportschool tot een kapper en een paar winkeltjes. In de dining room kun je heerlijk eten, 1 keer koud en twee keer warm. Pas op voor de Mercy HIPS zeggen ze ook wel, als je al het eten ziet wat er te krijgen is. Smiddags even gezellig met Frank en de Cavia’s gebeld, dat was ook weer fijn! Komende week oriëntatie/introductie dagen en direct aan de slag. Binnenkort daarover meer..
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Dag Hannah,
Wat een bijzondere ervaring doe je op.
Een enorm schip, wat al een dorp op zich is!
Mooi om je verhalen te lezen.
Veel plezier en succes op deze reis!
Dag Hannah,
Wat een bijzondere ervaring doe je op.
Een enorm schip, wat al een dorp op zich is!
Veel plezier en succes op deze reis!
Wat leuk om je verhaal te lezen!
Tot blogs 😉
Wat schrijf je leuk! Te gek om zo jouw avontuur te lezen!
Oh wouw Hannah, wat een ongelofelijk avontuur waar jij in beland bent! Gaaf om te lezen. Ik kijk alweer uit naar jouw volgende verhaal. Vergeet niet te genieten. Heel veel zegen voor jou en je werk.
Tien.
Hi Hannah. Wat leuk om deze blog te lezen. Ik ga je avonturen volgen! Veel plezier de aankomende maanden! Groetjes Anouk
Lieve Hannah,
Wat heerlijk om met je mee te lezen, en je eerste indrukken mee te krijgen! We genieten met je mee! Veel succes daar en laat je niet gek maken door de MercyHips, je kan elke dag gestoomde worteltjes eten tot je een ons weegt.. 😘
Ha Han,
Wat een getalenteerde schrijver ben jij! Goed om te horen dat alles wel is👐🏾
Heel veel plezier succes en zegen en laat je maar onderdompelen in de Afrikaanse cultuur. Tot blogs🇳🇱🌺