Aan Anne, die vandaag jarig is: Helaas kan ik je niet bezoeken, maar van harte gefeliciteerd met je verjaardag 😘!
De patiëntjes hier kan ik wel bezoeken en dat is ook erg leuk! Ze zijn blij met alle aandacht: kleuren, verhaaltje, spelletje, … maakt niet uit wat. Ze hebben je 1x gezien en willen je naam onthouden en vragen of je weer komt. Ook leuk voor de vrijwilligers aan boord die normaal niet op de ziekenhuisafdeling werken. Dan krijgen ze toch meer het gezicht en gevoel bij waar het om draait als ze hen bezoeken.
Gisteravond heb ik bij de volwassen gewerkt, want er zijn helaas veel collega’s hier grieperig. Die krijgen geen bezoek, want de kans op verspreiding moeten we beperken, dus even eenzame opsluiting voor hen. 🤒Ik was bij de ‘max-fax’ patiënten (hoofd-hals-aangezichts afwijkingen). Je kent de beelden vast wel van die enorme tumoren bijvoorbeeld. Om zelf te zien hoe dat voor iemand is maakt meer indruk dan een anoniem plaatje. Dat zijn flinke operaties met de nodige risico’s. De resultaten zijn zo mooi om te zien! Helaas moest er 1 patiënt naar de I.C. die we dan gelukkig wel hebben. Hij ligt daar alleen, net als 1 patiënt die in de isolatie ligt.
Toen ik vandaag tijd had om naar het strand te gaan, moest ik aan het zo bekende gedicht denken over de voetstappen in het zand. Laten we hopen en bidden dat de mensen die zich alleen voelen of het moeilijk hebben zich op die momenten gedragen voelen. Bid u dat vandaag ook voor hen?
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!