BLOG 5 – Levensveranderend
Ga naar de pagina van Jannietha KramerPlastic surgery; wat een veranderingen en wat een belevenissen. Opeens blijven de patiënten soms tot wel zes weken bij ons. Wat een verhaal dragen ze met zich mee, vooral duidelijk zichtbaar. Het is zo ontzettend fijn om voor hen te zorgen en om van ze te leren dat ze ondanks de moeilijke situatie, toch positief blijven.
Neem bijvoorbeeld Bas; hij is 4 jaar oud en zijn voetje stond scheef als gevolg van een heftige ontsteking door een iv-naald in zijn voet, toen hij 2 maanden oud was. Deze ontsteking is niet goed behandeld en zijn voetje is scheef gegroeid, waardoor hij op de zijkant van zijn voet loopt. Met de operatie is zijn voet weer rechtgezet. Wat een dapper ventje is dit. Hij groet me elke dienst zo vrolijk en hij is blij met iedereen die hem een glimlach aandacht geeft. Maar reken maar dat hij veel meer krijgt…! Als behandeling heeft hij onder andere een pin in zijn voet gekregen. De eerste keren viel het niet mee om met een looprek rond te lopen, maar inmiddels gaat hij al super snel! En wat was het een feest, toen het dikke verband voor de eerste keer verwijderd werd, om te zien dat zijn voet recht staat.
En stel je eens voor dat je als kind met je moeder mee naar de markt gaat. Alle kinderen proberen je aan te raken en lachen je uit, omdat je een gespleten lip en gehemelte hebt. Daarom neemt je moeder je voortaan mee op haar rug, verborgen onder een doek. Dit was helaas de dagelijkse realiteit voor Aissatou. Bij diverse ziekenhuizen klopt haar familie aan, er wordt geld betaald om binnen te komen, maar nooit kunnen ze geholpen worden. Totdat haar vader hoort van Mercy Ships. En hier worden we getuigen van de grote gevolgen voor het leven van Aissatou die een operatie onderging. Wat een verandering. En wat een enorme vreugde bij terugkomst in het dorp!
Ook hadden we Fatou op de afdeling. Deze 35 jarige vrouw had 48 kleine, goedaardige tumoren op haar hand en één grote tumor op haar elleboog. Met haar prachtige, kleurrijke jurk, kon ze dit redelijk verbergen, maar niemand zou willen dat je eigen arm er zo uitziet. Ondanks dat haar arm na de operatie gewikkeld was in het verband, keek Fatou toch al blij. En haar enthousiasme werkt aanstekelijk. Zes keer per dag doet ze zonder enige aansporing haar handoefeningen, waarbij ze onder andere met haar duim de andere vingers moet aanraken. Wat was het een bijzonder moment om haar arm te zien, toen het verband werd verwijderd. Een arm, zonder tumoren, net zoals iedereen!
En dan door naar het volgende bed. Want elke patiënt draagt een verhaal met zich mee. Dit is Cire. De tumor in zijn gezicht begon vier jaar geleden te groeien toen hij 16 jaar oud was. Zijn ouders konden geen operatie voor hem betalen, er was geen andere optie voor hem dan afwachten. Maar toen het groter en groter werd, begonnen steeds meer mensen naar hem te staren. Cire zei: ‘Het is niet mooi, niemand zou zoiets willen hebben in zijn gezicht. Ik voel me nooit op mijn gemak als mensen mij zien.’ Zijn vader hoorde voor het eerst van Mercy Ships en zorgde er voor dat Cire een afspraak kreeg. Na zeven uur lang reizen kwam hij eindelijk aan boord. Hij zag er zo naar uit om zijn familie en vrienden zijn gezicht na de operatie te laten zien. We vieren met hem niet alleen zijn verjaardag, maar vooral zijn genezing!
Op een avond kom ik binnen lopen en wie komt mij in de armen gerend? Khadi, 8 jaar oud en geliefd bij iedereen. Ze komt altijd naar je toe; om een knuffel te halen, om een spelletje te spelen, om stickers te verzamelen of nagels te lakken. Of, als je bezig bent met een patiënt, komt ze naast je staan, slaat ze een arm om je been en observeert ze alles wat je doet. Toen ze 3 jaar oud was, heeft ze een ongeluk gehad met vuur, waardoor haar arm en vingers vergroeid zijn. Met de operatie zijn haar vingers weer recht gezet, waardoor ze in de toekomst weer normaal een pen vast kan houden en ze de lessen op school kan volgen. Een operatie, die voor haar levens veranderend is!
En dan als laatste nog Soekba , priester in het dagelijks leven. Als kind heeft hij een ongeluk gehad met vuur, waardoor zijn vingers scheef gegroeid zijn. Ondanks dat hij aardig met zijn beperking om kan gaan, zorgde de operatie voor grote veranderingen. Na de operatie ging hij hard aan de slag met zijn oefeningen. De ene keer lukte het wat beter om zijn vingers en hand te bewegen dan de andere keer. Tot op die ene zondag morgen. Ik heb hem al die tijd nog nooit zo hard zien glimmen. Vol trots kwam die op me aflopen en.. hij kon me na jaren van onmogelijkheid weer een hand geven. Wat een resultaat!
Graag zou ik al deze patiënten aan jullie willen voorstellen met behulp van foto’s. Hier wordt toestemming voor gevraagd en veel van onze patiënten willen niet dat er foto’s van ze worden gemaakt. Eén van de redenen is dat ze de media niet vertrouwen en daar geen gebruik van willen maken. Ondanks dat ik graag de foto’s zou willen laten zien, ben ik blij dat ik hun verhaal in woorden met jullie mag delen.
Mercy Ships werkt onder andere samen met de lokale bevolking. Naast de dagwerkers komen er ook verpleegkundigen aan boord, om door samen te werken te leren van hoe we hier aan boord werken. Als mentor mag ik met hen samen opwerken en dit is een erg mooie bijkomende taak. Afgelopen maand werkte ik samen met Fatoumata, een lieve verpleegkundige die hier werkt in een lokaal ziekenhuis. Met haar jaren ervaring kan ik ook nog veel van haar leren. Het is mooi om terug te horen hoe ze veel heeft kunnen leren van hoe wij hier de wondverzorging doen. Hoe we zorgen voor een ‘steriel’ veld, werken volgens protocol, om zo infecties te voorkomen en genezing te bevorderen. Maar het zijn haar verhalen die mij raken. Zo gaf ik uitleg waarom wij patiënten na een operatie veel pijnstillers geven, waaronder morfine. (Uitleg: beter mobiliseren met morfine, dan in bed blijven liggen vanwege de pijn). Dit is zij niet gewend om te doen, want gaf ze aan, patiënten moeten de morfine zelf aanschaffen en dit is te duur. Daarnaast krijgen patiënten ongeveer een maand van tevoren een lijst met middelen die ze moeten aanschaffen. Zij moeten langs de apotheek om middelen als steriele handschoenen, infusenlijnen, medicijnen etc. aan te schaffen. Wanneer er een noodgeval is, zijn de spullen die hiervoor nodig zijn niet op voorraad. Er is een voorraad aan wat spullen, doordat de verpleegkundigen en ander personeel zelf geld inleggen om in middelen te voorzien. Maar dit is niet altijd beschikbaar, waardoor ze de juiste hulp niet kunnen bieden. Ondanks dat we hier soms andere materialen gebruiken dan dat ik gewend ben, hebben we meer dan genoeg. Wat een verschil en wat een harde oneerlijkheid..
Tijdens de zondagse diensten op het schip is er altijd veel interactie met de patiënten. Vaak delen ze hun testemony, maar deze zondag vertelden ze over wat ze hier leren op het schip. De moeite waard om te delen. Een paar reacties:
- We waren ziek, maar we hebben een nieuw leven gekregen. We hebben geleerd dat je situatie er niet toe doet, maar dat het gaat om het blijven geloof in God.
- Ik heb hier zoveel geleerd, ik ga dit allemaal delen met de mensen in mijn dorp.
- Ik wil een groot dankjewel zeggen tegen alle day crew (dag werkers). Veel van ons zijn bang als we hier aan boord komen. En we zijn bang voor buitenlanders. Maar toen we hier kwamen, waren we zo blij dat we zagen dat onze eigen Senegalese mensen met jullie werken. Het zorgt ervoor dat we ons snel comfortabel kunnen voelen, omdat ze onze taal spreken en ze begrijpen hoe wij leven. Zij doen een ontzettend belangrijke taak, daarom wil ik ze heel graag bedanken.
- Alle vrijwilligers zijn niet gelimiteerd in het brengen van genezing. Als ze tijd over hebben, komen ze naar ons toe voor interactie en ik leer zo veel van ze.
Ook hebben we deze maand de African Celebration gevierd. Mercy Ships mag al 30 jaar werken in Africa, een bijzonder moment om bij stil te staan. Zeker toen ook de Global Mercy arriveerde. Samen met de patiënten hebben we dit grote schip verwelkomd. Van één van de patiënten zelf leerde ik hoe belangrijk dit schip is. Zodra we haar beter in beeld hadden, hadden we de tijd om haar goed te bekijken. Ze tikte me op mijn arm en ze maakte mij duidelijk dat ze zag dat het logo op de GLM hetzelfde logo is als ik op mijn uniform draag. ‘Same, same?’ (‘Hetzelfde, hetzelfde?’) vroeg ze. En toen ik ‘Wauw, wauw’ zei (betekent: ‘ja’), begon ze te springen en te klappen. De blijdschap straalde van haar gezicht en hele lichaam af.
Want dat we hier zijn is voor haar levens veranderend en een dubbel schip, betekent:
- Dubbele impact, in twee landen tegelijk;
- Dubbele hoop, want gratis operaties betekent hoop voor mensen die anders nooit geholpen zouden kunnen worden;
- Dubbele genezing, meer operaties zorgt voor meer levens veranderende levens.
Naast al het werk dat we deze maand hebben verricht, blijft er nog genoeg tijd over om te ontspannen. Zo heb ik samen met Manuela een heerlijke overnachting gehad op het eiland Goree. Dit eiland leent zijn naam aan ‘ons’ Goeree, maar heeft helaas geen mooi verleden. Het was een slaveneiland, waarbij de slaven verkocht werden.
Zodra je buiten het schip bent, realiseer je je nog meer dat je in Afrika bent. Aangekomen bij onze overnachtingsplaats, bleek de waterleiding niet te werken. Hier waren ze op voorbereid, want grote tonnen met water stonden klaar. (Leuk om mee te douchen 😊) Ook kan het zomaar gebeuren dat de stroom niet werkt of uitvalt, iets waar we op het schip gelukkig niet veel last van hebben. En dan te bedenken dat ze ons een prachtige kamer gaven, maar toen we ’s avonds terugkwamen bleken ze de verkeerde gegeven te hebben. Zodoende verhuisden we naar ons volgende onderkomen. Het is lekker om soms even van het schip af te zijn en buitenshuis te kunnen ontspannen.
Het is weer een lang verhaal geworden. Bedankt voor het lezen. God alle eer.
Tijdens een van de ceremonie dagen kwam de president op bezoek. Echter kwam hij op Afrikaanse tijd, waardoor we genoeg tijd hadden voor een foto met het leger. 🙂
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Weer heerlijk om te lezen Jannietha! Vandaag een preek gehoord over de zaaier, nou jullie zaaien heel wat af! Prachtig om zo aan het werk te zijn!
Wat een prachtig verhaal! Je liefde voor de mensen en het werk spat er vanaf. Je enthousiasme raakt me.
Hartelijke groet,
C. Bregman
Prachtig! Kleine dingen maken groot verschil!
Heerlijk, Jannietha, om je verhaal te lezen. Wat krijg je veel indrukken mee!
Wat een prachtig werk wordt er verricht door jullie.
Hartelijke groet!
Wat een verhaal zeg, fijn dat je dit met zoveel liefde doet.
Komen wij aan in ons werk, hé hoeveel oxy’s heb jij nodig 🤣🤣
Geniet Jannitha!
Wat een mooie blog weer! Zulk mooi en dankbaar werk!
Zo blij dat je dat mag doen!
Doch laat ons, goed doende, niet vertragen; want te zijner tijd zullen wij maaien, zo wij niet verslappen. — Galaten 6:9