De laatste nieuwsbrief uit Senegal
Ga naar de pagina van Karin de HaanAfgelopen zondag zijn we naar een dienst in het Hope Centre geweest. Omdat de meeste patiënten moslim zijn, werd het een familie bijeenkomst genoemd. We begonnen met gebed en met het zingen van ‘Hevenu Shalom Alechem’ maar dan met de Arabische woorden ‘Salam Alekuum’, Vrede zij met je. Daarna was er tijd voor de patiënten of de ouders van patiëntjes om hun verhaal te vertellen. Dat was heel indrukwekkend. Vaak zijn ze jaren op zoek geweest naar hulp, zijn in veel ziekenhuizen geweest, hebben al hun geld uitgegeven en dan bleek er niets voor hun gedaan te kunnen worden. Deze mensen zijn zo dankbaar dat ze hier aan boord mochten komen en dat ze gratis geopereerd en verzorgd worden. De moeder van één van mijn patiëntjes vertelde ook dat ze jaren op zoek is geweest naar hulp voor haar zoon. Tot haar zoon van 8 jaar oud tegen haar zei: ”Mama, stop maar met zoeken, als God het wil komt er hulp”. En die hulp kwam er in de vorm van Mercy Ships. Dit jongetje is afgelopen week uit het gips gekomen met mooie rechte benen.
Het gaat nu heel hard, het ene na het andere kind komt uit het gips. Het is ontroerend om ze met hun nieuwe schoenen voor de spiegel te zetten en te zien hoe ze genieten van dit nieuwe beeld van zichzelf.
We hebben het nu echt druk met oefenen. Elke keer dat ze komen kunnen ze hun knieën iets verder buigen en zijn de spieren weer wat sterker geworden.
En juist nu het zo druk is, kregen collega Marjolein en ik de kans om een lokaal ziekenhuis hier in Dakart te bezoeken. Het is een opleidingsziekenhuis, verbonden aan de Universiteit die er naast staat. We werden rondgeleid over een paar afdelingen, de eerste hulp en de afdeling fysiotherapie. Heel bijzonder was hoe een fysiotherapeut baby’tjes met bronchiolitis behandelde, een ontsteking van de kleine luchtwegen. Om het slijm omhoog te krijgen werd er druk uitgeoefend op de borstkas, maar ook op de keel om een hoestprikkel op te wekken en onder de kin om te voorkomen dat het slijm weer terug zou gaan. Ik ga me een keer verdiepen in deze techniek, die we bij ons niet kennen.
Naar onze begrippen ziet zo’n ziekenhuis er armoedig uit, maar het personeel ziet er tiptop verzorgd uit en ik hoorde veel bevlogenheid en betrokkenheid in hun verhalen.
Na ons bezoek gingen we zo snel als het drukke verkeer van Dakart het toeliet terug naar het schip, om daar weer onze eigen patiëntjes te behandelen. Om 5 uur sloten we de dag af met een klein feestje voor onze collega uit Australië, voor wie het haar laatste werkdag was hier aan boord. Marjolein en ik hadden brownies gebakken in de crew galley, een grote keuken waar je zelf kunt koken en bakken. De eerste poging was mislukt omdat de temperatuur op het pak in Fahrenheit werd aangegeven en in Celsius op de oven. Maar de tweede poging is gelukkig gelukt.
En dan heb ik jullie een foto beloofd van de outfit die de kleermaker voor me heeft gemaakt. Complimenten voor de kleermaker, het pak past precies, er hoefde niets aan te worden vermaakt. Het is een lokale kleermaker hier uit Dakart, die één middag aan boord komt om bestellingen op te nemen en de week erna alle bestellingen aflevert.
Gisteren hebben we een poging gedaan om te gaan surfen op de golven hier aan het strand. We kregen les van een Senegalese man. Helaas schoot het mij tijdens de warming-up in mijn boven rug en durfde ik niet al te uitdagende dingen meer te doen, maar het is me toch gelukt om liggend op de plank over de golven terug te surfen naar het strand.De anderen hebben pogingen gedaan om staande te surfen, maar dat was nog te ingewikkeld voor zo’n eerste keer. Ook dit was weer een prachtige belevenis.
Morgen start onze laatste werkweek en zaterdagavond vliegen we terug naar Brussel. Ik verwacht rond 10 uur met de trein in Amsterdam aan te komen, waar Hans me op komt halen. Vooral de laatste weken zijn omgevlogen. Ik ben dankbaar dat ik deze kans heb gekregen. Dit zal mijn laatste nieuws brief zijn hier uit Senegal. Ik wens jullie allemaal een hele goede week en tot ziens in Nederland.
Groetjes, Karin.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Nou ja Karin . . .
Ik zit met vakantie aan de Moezel en blader die MS-site nog eens door. En ik ‘kom je tegen’!! Dat doe ik dus op de eerste dag dat jij weer thuis verwacht te zijn! Geweldig dat het er toch van kon komen, dat je in levende lijve er hulp mocht gaan bieden aan velen, maar juist ook (zo ik zo snel lees) aan die ortho-kids en hun ouders. Wat een ervaring, he? En wat een zegen, zeg! Voor hen en voor jou! Land rustig, kom lekker bij en sterkte! Met een hartelijke groet van mij, Martha.
Hallo Karin,
Bijna halverwege de laatste week in Senegal voor je. Wat hebben we genoten van je nieuwsbrieven. Veel vreugde de laatste dagen op Mercy Ships. Sterkte met het afscheid nemen. Goede vlucht/reis. Dan weer terug in Nederland met vele mooie ervaringen rijker. Hartelijke groeten,
Jacob en Elly
hallo Karin ..weer bedankt voor je laatste verhaal..zo interessant.!..ook je prachtige pak bewonderd ….een veilige thuisreis gewenst.en tot gauw….!!!!!!
Hoi Karin,
Achter de doperwten kwam ik Mieke Fontijn tegen. Je moet de groeten hebben. Ze wist niet van je Afrika reis. Nu dus wel. Tot morgen avond HANS
Mooi verslag weer: leuk dat je zoveel vooruitgang ziet bij de patiëntjes en dat van de C een F bij de brownies is ook een leuke misser! Prachtig pak heb je! Fijne laatste week!
Wat mooi dat je ook de verhalen van de patiënten kon horen hoe lang ze al op zoek zijn voor hulp en nu eindelijk gekregen hebben. Ontroerend.
Heb nog een goede week daar en goede reis naar huis dan horen ik ongetwijfeld nog meer verhalen van je. Liefs Wilma
Mooi pak, staat je goed. Bijzonder om een lokaal ziekenhuis te bezoeken. Leuk dat je surfles kreeg.
Fijne laatste week
Lieve Ka, wens je een mooie afsluitende week toe, wat een prachtpak heb je aan.. enneh kan ik les krijgen met surfen.. Bovendien: wat een bijzondere techniek om sputum te “ losen”, kom eerst maar eens lekker bij thuis, al heb ik de indruk dat je energie genoeg hebt!! Liefs Gerda
Wat staat je pak fantastisch. En wat heb je weer mooie herinneringen mee gekregen deze week. Ik weet zeker, dat je het gaat missen. Ik wens je een voorspoedige reis en een behouden aankomst. Hartelijke groetjes
Ha Karin!!!…jij gaat met een RUGZAK vol ervaring terug…maar je laat ook rugzak met ervaring achter…jij leert iets…een ander ook. Prachtig om later op terug te zien. Goede reis terug…❤️…
Hi Karin, wat mooi jouw belevenissen te lezen. De dankbaarheid van de ouders en de kinderen. Super dat jij dit hebt gedaan. Dank voor jou mooie berichten van jouw belevenissen. Heerlijk. Een goede terugreis. Ik ga je weer zien.
Ab de Wit
Dat is zeker omgevlogen, Karin! Wat mooi dat jullie over en weer van elkaar konden leren.
En dat pak, echt prachtig!!
Een goed afscheid gewenst en veilige reis naar huis.
Liefs, Hanneke