De tijd vliegt voorbij..
Ga naar de pagina van Tabitha HoltropHet is alweer een tijdje geleden dat ik een nieuwsbrief heb geschreven. 
Heb je ook wel eens dat je van plan bent om iets te doen, maar dan toch andere dingen doet en vervolgens hetgeen wat je wilt doen soort van vergeet? Dat gebeurde dus met mijn plan om een nieuwsbrief te schrijven…
Maar, nu ben ik eraan begonnen en zal ik het ook maar gelijk afmaken 😉 Na wat gedoe met word-instellingen etc. kan ik eindelijk beginnen. De afgelopen paar weken zijn heel interessant geweest. Vooral op persoonlijk gebied ben ik veel aan het leren over mijn leven hier op het schip. In deze nieuwsbrief zal ik jullie vertellen hoe mijn dag er ongeveer uit ziet (aangezien geen dag hetzelfde is…) en zal ik vertellen waar ze in het ziekenhuis gedeelte nu mee bezig zijn.
Mijn wekker gaat elke ochtend om 06:45 om vervolgens tot ongeveer 0715 in bed te blijven snoozen… En elke ochtend denk ik weer om 07:30 bij het ontbijt, waarom ga ik niet wat eerder mijn bed uit, zodat ik wat rustiger kan ontbijten? Ach ja, een vos verleerd zijn streken ook niet…
Vervolgens om 07:45 beginnen we met een stukje en gebed van een van de docenten. Het kan een lied zijn, een Bijbelgedeelte of het delen van een persoonlijke ervaring. Elke keer is het weer een bewuste start van de dag dat we het niet alleen kunnen, maar dat we God nodig hebben in ons leven en in ons werk om het meeste uit onze dag te halen.
Om 08:00 komen de kinderen binnen en beginnen we met de hele basisschoolafdeling met een activiteit gerelateerd aan het thema ‘We can do hard things’. Althans, op dinsdag, woensdag en donderdag, want op maandagochtend hebben we een algemene Monday-morning meeting voor het hele schip tot 08:15 en op vrijdagochtend hebben we een activiteit met de hele school inclusief Junior High en High school.
Rond 08:30 beginnen de ‘normale’ lessen tot 15:20. 
In de ochtend beginnen we met een bijbelles en een rekenles. Dan hebben we 20 minuutjes pauze om vervolgens door te gaan tot lunchtijd om 12:00. De lessen Engelse taal, gym en Nederlands wisselen zich dan af per dag. Ja, ik geef sinds deze week ook een uurtje Nederlands aan mijn leerling om zijn Nederlands ook verder te ontwikkelen voor als ze in de toekomst weer naar Nederland gaan.
Om 12:00 hebben we een lunchpauze van 55 minuten. Na de lunch variëren de lessen tussen scheikunde, geschiedenis, aardrijkskunde, bibliotheek, techniek, leefstijl en koor. Een heel breed aanbod aan onderwerpen, al zeg ik het zelf.
Als de kinderen naar huis zijn, hebben we maandagmiddag onze vergaderingen en de rest van de week werken we voor onszelf tot een uur of 17:00 (want dan kunnen we ons eten ophalen 😊). Kortom, de tijden zijn elke dag hetzelfde, maar de invulling is elke dag weer anders!
Zoals waarschijnlijk wel te zien is, zijn er schoolfoto’s gemaakt 😊 Super blij met het team en de kinderen en heel bijzonder om hier deel uit van te maken!
Verder zijn deze week de algemene operaties begonnen. 
Er zijn op dit moment 120 mensen, patiënten en verzorgers in de HOPE Centre, waar ze wachten tot dat ze aan de beurt zijn om naar het schip gebracht te worden voor de operatie. Afgelopen maand zijn de Women’s Health operaties geweest. Dit waren operaties bij vrouwen die na een bevalling nog veel urine verlies hadden of andere complicaties hadden gekregen. Er zijn veel vrouwen weer blij naar huis gegaan!
Komende weken zal er veel verandering zijn in personeel, aangezien de eerste 3 maanden van operaties voorbij zijn. Veel verpleegkundigen hebben een 3 maanden contract en zullen dit weekend of komend weekend weer naar huis gaan. Voor de anderen is het dus weer sociaal worden en nieuwe mensen leren kennen 😊
Verder heb ik na lang overwegen besloten om volgend jaar naar Australië te gaan. Dit was al mijn plan, voordat ik me had aangemeld bij Mercy Ships, en gelukkig is Australië nu ook weer open voor buitenlanders. Dus, een maand geleden alweer, heb ik een visum aangevraagd en hopelijk hoor ik binnenkort meer daarover. Super spannend allemaal!
Foto’s
Afgelopen maand heb ik geen verre uitstapjes gedaan, maar ben ik veel rond het schip gebleven. Zo gingen we uit eten met het Academy team, ben ik uit eten geweest met wat vrienden en heb ik een natuurlijk een ijsje gehaald. Ook op deze manier ben je toch even van het schip af en kan ik genieten van de omgeving van Dakar zelf. En super cute, ik kreeg een kleurplaat van een jongetje van 3 😊 Het moeilijke van op een schip wonen, is toch echt wel het afscheid nemen van mensen die weer naar huis gaan. Dit gebeurde ook met een Venezolaanse vriend, die weer terug ging naar zijn vrouw en kinderen. Gelukkig is hij van plan terug te komen, maar nu nog hopen dat hij terugkomt voordat ik wegga…
Gebeds- & Dankpunten
- Dank God voor alle operaties die al hebben plaatsgevonden. Er zijn gemiddeld 10 operaties per week, afhankelijk van wat soort operatie er gedaan moet worden, dus we zitten al op ruim 80 patiënten (sommigen hebben meerdere operaties)!
- Dank God voor Zijn goedheid, trouw en genade elke dag weer. Afgelopen weken hebben we het veel over genade gehad en met Pasen mogen we dit ook weer gedenken. God heeft zijn zoon naar de aarde gestuurd om voor onze zonden aan het kruis te gaan, maar ook om vervolgens de dood te verslaan door uit het graf op te staan. Wat een genade!
- Bid voor alle patiënten in de HOPE Centre, dat ze geen verdere complicaties ontwikkelen voordat ze geopereerd worden.
- Bid voor al het personeel aan boord, dat we elkaar mogen opbouwen, ondersteunen en bemoedigen in het werk wat we doen. Dat onze energielevels voldoende blijven om God en de mensen hier te dienen in ons werk.
Bedankt voor alle ondersteuning!
Lieve groetjes,
Tabitha
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!