1 – Eerste dagen aan boord
Ga naar de pagina van Rebecca Kok05.07.2022
Vorige week zaterdag vertrok ik vanuit Nederland om te gaan dienen op de Global Mercy. Ik reisde van Schiphol via Madrid naar Dakar. Op het vliegveld in Dakar aangekomen werd ik, samen met nog twee anderen, opgepikt en met een busje naar het hotel gebracht. Daar moesten we een nacht in quarantaine in verband met coronamaatregelen. ’s Ochtens werden we getest en waren we gelukkig allemaal negatief.
Op het schip aangekomen, kregen we een rondleiding. De Global Mercy heeft twaalf dekken. Dek een en twee zijn voor technische zaken. Het ziekenhuis is op dek drie en vier en de rest van de dekken wordt voornamelijk gebruikt als woon- en werkruimte voor de bemanningsleden. Mijn hut is op dek vijf, vlak naast de receptie. De hutten zijn voor twee personen, maar op dit moment heb ik de kamer voor mezelf.
Ik was precies op tijd aan boord om de kerkdienst bij te wonen. Daar ontmoeten ik de eerste Nederlanders. De dienst ging over 2 koningen 4: 1-7. In plaats van een preek, namen we het Bijbelgedeelten gezamenlijk zin voor zin door en konden mensen hun interpretaties delen.
Maandag was mijn eerste werkdag. Ik kreeg uitleg en werd ingewerkt. Ik werk in het housekeepingteam, dat nu uit twaalf mensen bestaat. Doordeweeks werk ik van 8.00 t/m 17.00 uur met drie pauzes en in het weekend ben ik meestal vrij. De eerste twee weken sta ik ingedeeld op dek zeven en acht, samen met Corantin en Rachel. Het is onze taak om de algemene ruimtes (bibliotheek, vergaderkamers, gangen, trappen en wc’s) schoon te maken en te desinfecteren.
Maandagavond heeft een vrijwilliger van de Afica Mercy, het andere ziekenhuisschip van Mercy Ships, mij een rondleiding geven op “haar” schip. In vergelijking met de Global Mercy is de Africa Mercy een stuk kleiner (8 dekken), ouder (42 jaar) en minder luxe.
Ik ben niet veel van boord geweest, omdat ik elke dag moest werken. Gelukkig konden we ’s avonds de stad in om wat te drinken. Niet ver van de haven was “de” Chocolatebar. Het was pas geopend en Rachel was er al geweest. Ze was zo enthousiast dat ze nog eens ging en ons allemaal meevroeg. Ik ben er twee avonden geweest. Ze hadden er geweldig lekkere dingen, allemaal met chocola! Wel was het apart om het contrast te zien tussen de bar en de omgeving.
Woensdag waren mijn collega’s zo lief om me een halve dag vrij te geven. Zo had ik toch nog tijd om Dakar een beetje te verkennen voor vertrek. Rut, een Spaanse vrouw aan boord, nam me mee door de stad en liet me van alles zien. Ze wist veel over de stad en cultuur te vertellen. We zijn langs de rand van de stad gelopen, daar kon je van vanaf de weg zo uitkijken op de zee! Verder zijn we langs pleinen, markten en winkeltjes geweest Er waren veel stoffenwinkels met hele mooie stoffen voor weinig geld. Ik heb twee stukken stof gekocht! Wat ik er van ga maken? Geen idee, maar de stoffen waren te mooi om te laten liggen. Aan het eind hebben we een taxi genomen naar de poort, zo waren we precies op tijd terug voor het avond eten.
Het straatbeeld is absoluut anders dan ik ooit in het echt gezien heb; er is zo veel meer chaos en zo veel minder luxe. Ook moesten we oppassen waar we heen gingen. In een bepaald gebied mochten we niet komen, wegens demonstraties.
Ik ben blij dat ik een glimp heb kunnen zien van Dakar! Nu zijn we op weg naar Tenerife. Het schip is vrijdag 1 juli vertrokken vanuit Dakar en zal volgens planning vanavond, 5 juli, aankomen in Tenerife. In mijn volgende blog zal ik hier meer over schrijven over 😊.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
lieve Rebecca, wat fijn om wat van je te horen,wat fijn dat je dit kan doen
wat een mooie foto van je,je iet er blij uit,prachtig ,hoor,met ons gaat het goed veel liefs van oma kok