Familiebezoek
Ga naar de pagina van Elianne GelukNa de vakantie is het weer hoog tijd voor een nieuwe blog!
In mijn laatste blog schreef ik dat het protocol getekend was, waarvoor veel dankbaarheid is. Het is goed om te zien dat het schip sinds die tijd weer volledig is gaan draaien. Het HOPE-center is weer open, er zijn daar 300 bedden en ze zijn weer bijna allemaal gevuld, dus dat is een goed teken! En ook zijn er weer vier operatiekamers open en er zijn weer overal patiënten te zien. Iedereen weer aan het werk om er voor hen te zijn en hen de zorg te bieden die ze nodig hebben. Uiteindelijk is dat het doel waar iedereen voor komt, dus het is heel mooi en fijn dat dat weer is zoals het zou moeten zijn! Er worden op dit moment veel operaties gedaan aan ogen en, vooral bij kinderen, gespleten lippen. En verder ook meer algemene operaties zoals bijvoorbeeld patiënten met een hernia inguinalis (liesbreuk) en er worden veel lipomen (vetbulten) weggehaald.
Mijn werk in de Crew Clinic is ook drukker aan het worden nu. Tot september was alles erg onzeker, waardoor er ook maar weinig nieuwe crew-leden kwamen en aan boord waren. Nu komen er wekelijks weer ongeveer 25 nieuwe crew-leden die screenen, en omdat er meer crew aan boord is, is er in het algemeen ook meer werk voor ons. Voor mij is dat eigenlijk alleen maar goed, ik ben niet zo goed in stilzitten en niks doen, dus het is fijn om weer meer bezig te zijn. Verder als het wat rustiger is ga ik helpen in de galley, dat is de keuken, met afwassen. Ook dat is leuk om te doen, gewoon lekker bezig zijn en op een andere manier voor anderen klaarstaan.
Verder vermaak ik me in de avonden en het weekend ook wel. De tijd vult zich snel met allerlei kleine dingen. Even naar de markt, boodschappen doen, een Bijbelstudie-avond. Ook hebben we zo af en toe een gezellige avond met de ‘dutchies’. We hebben een paar weken terug gezellig met elkaar pannenkoeken gegeten, omdat er twee Nederlanders naar huis gingen. Er zijn nu rond de 20/25 Nederlanders aan boord, dus je komt er al snel iemand tegen. En we hebben elke eerste zondagavond van de maand de officiële ‘dutchie avond’, waarbij we afgelopen keer ook heerlijke bitterballen hadden! Dat was lang geleden zeg, dat kennen ze in het buitenland niet.
Afgelopen twee weken heb ik een heerlijke vakantie gehad en vooral een hele fijne tijd met twee van mijn zussen (Ellen en Marjolein) die me hier in Madagaskar kwamen opzoeken. Het was fijn om ze weer te zien, weer even wat van het vertrouwde thuis bij me te hebben! En daarnaast was het ook erg fijn om ze alles van het leven hier in Afrika te kunnen laten zien, maar ook om ze het schip en het leven aan te boord te laten meemaken. Nu hebben ze een beetje een beeld waar ik al drie maanden uithang en nog negen maanden hoop te blijven. Sommige dingen zijn moeilijk of zelfs helemaal niet uit te leggen, het leven is hier zo totaal anders dan in Nederland, en dan is het fijn als er mensen zijn die weten wat je bedoeld. Daarnaast hebben we natuurlijk ook veel leuke uitjes gedaan om zo wat meer van het land te zien en ook voor mezelf was het fijn en goed om even twee weken uit het ‘normale’ werk te zijn en vakantie te houden.
Even een korte samenvatting van onze vakantie.
Donderdag 10 oktober vertrokken Ellen en Marjolein vanaf Schiphol en vrijdagavond ben ik ze wezen ophalen op de Airport in Toamasina. Het was heel erg fijn om ze weer te zien!
Zaterdag zijn we bij een fruitplantage geweest, we gingen daar met een boot heen, dat zou eigenlijk één uur duren, maar dat duurde toch ineens drie uur, zo waren ze meteen goed gewend aan het Afrikaanse leven😉 Maar het was niet erg, we zagen op de boot veel van de omgeving en huisjes waar mensen leven, dus er was genoeg te zien. En de rest van de dag was ook erg leuk!
Zondag zijn we bij de dienst in het HOPE-center geweest en hebben we ’s middags heerlijke appeltaart op die ze mee hadden genomen van thuis en hebben we veel spelletjes gespeeld en ’s avonds hebben we de dienst op het schip gevolgd. Maandagochtend gingen we naar Mr. Clovis, een man hier uit Toamasina, waar we papier hebben gemaakt. Dat was in zijn achtertuin en hij was erg trots om ons zijn tuin te laten zien en om ons het papier maken te leren.
Daarna hebben we door de stad gelopen en zijn we op een hele grote, drukke, lokale markt (Bazar Kely) geweest. Dinsdag zijn we naar Vacoa-village geweest, wat een mooi dorpje, aan de Indische oceaan is, ongeveer een uur rijden vanaf het schip. Het rijden was echt een heel erg gehobbel, de wegen zijn echt niet zo heel erg goed, hier in de stad is het al niet erg goed, maar dat valt nog best mee als je het vergelijkt met de wegen bij de kleinere dorpjes wat meer de binnenlanden in. Woensdag zijn we naar Plum-island geweest, daar hebben we een vuurtoren beklommen waarbij we prachtig uitzicht hadden en daarna konden we snorkelen, het lijkt of je in een aquarium zwemt dan met al die mooie vissen om je heen. Donderdag hebben we een heerlijk relaxt dagje gehad, rustig opgestart met een lekkere koffie hier uit het café. Daarna heb ik ze mijn werkplek laten zien en het ziekenhuis. En we zijn naar de markt geweest, een andere iets kleinere markt (Bazar Be), maar wel erg gezellig. ’S Avonds was er hier op het schip een feestje, omdat de vrijdag daarna een ship-holiday was, daarbij werden veel mooie dingen gezongen.
De vrijdag en zaterdag zijn we naar een camping geweest. Het waren twee erg volle dagen, maar wel heel erg leuk! En we hebben ontzettend veel van de natuur en het leven van de mensen hier in Madagaskar gezien. We hadden een erg leuke gids, Eric, die hyperactief was, maar heel erg leuk en enthousiast alles vertelde wat hij wist. Hij heeft over zo’n beetje elke boom en plant alles verteld wat hij wist, en ook over de huisjes en dorpjes en de mensen die er woonden wist hij veel te vertellen en liet hij ons zelf Cassaves planten. We hebben op de camping echt Malagassisch gegeten: rijst, rijst en rijst. Daarbij kregen we nog wel wat vlees en kip gelukkig, maar ik ben toch maar blij dat we op het schip gevarieerder eten dan alleen dit. Maar om het zo mee te maken voor twee dagen was wel heel erg leuk! Zaterdagavond waren we wel blij om weer terug te zijn en lekker te kunnen douchen en weer heerlijk in ons eigen bed te slapen.
Zondag zijn we weer opnieuw naar het HOPE-center geweest en hebben we weer veel spelletjes gespeeld. Maandag op dinsdag zijn we bij Palmarium geweest. Dat is een resort waar Lemurs zitten. We hebben daar twee tours gehad. De Ayeaye tour, dat is een Lemur-soort die alleen in het donker leeft, dus die hebben we ’s avonds gedaan, en de volgende dag hebben we overdag een andere Lemur-tour gehad. Ik had een banaan in m’n tas zitten, en daardoor kwamen ze al snel op ons af en sprongen op ons, wat het juist alleen maar leuk maakte!
De laatste woensdag hebben we nog een heerlijk relaxt dagje gehad waarbij we veel spelletjes hebben gespeeld en nog wat door de stad hebben gelopen. Verder hebben we elke dag wel spelletjes gedaan, hebben we gereden in de tuktuk, in de pousse pousse, en vooral heel erg veel bijgekletst! Donderdag 24 oktober heb ik ze weer naar de Airport gebracht. Afscheid nemen blijft toch elke keer weer moeilijk, maar we hebben wel een hele fijne, goeie tijd gehad met elkaar!
En nu begint voor mij hier het ‘gewone’ leven weer, al zal het nooit helemaal gewoon worden, daar ben ik toch een tikkie te Nederlands voor denk ik😉, maar het is wel goed om weer in m’n normale structuur te komen en ik vind het niet erg om weer aan het werk te gaan en vooral om zorg te dragen voor de mensen hier!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Elianne hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Alle goeds en zegen toegewenst met alle werk wat je doe. Het zal niet altijd gemakkelijk zijn, weet dat we altijd voor je bidden. Groetjes Joost en Nel