Beste lezers!
Deze keer wil ik weer wat delen wat er allemaal speelt op de Global Mercy.
Na het arriveren in Dakar en iedereen welkom te heten op het schip zijn we allemaal hard van start gegaan op het super nieuwe schip. Sindsdien hebben we allemaal hard gewerkt om de eerste patiënten te helpen en ritme te krijgen in het dagelijks leven. Dit valt zeker niet mee, omdat het een nieuw schip is moet iedereen zich heel erg aanpassen om alles werkend of de juiste flow te krijgen. Soms veroorzaakt dat veel stress en soms zelfs frustraties. We noemen deze korte periode dat we hier in Senegal, Dakar zijn ook een soort ‘test’ om zo goed voorbereid te zijn voor de volgende stop. Natuurlijk worden alle patiënten goed geholpen en merken zij niets van wat op de achtergrond speelt om alles in goede banen te leiden. Veel nieuwe dingen zijn niet alleen negatieve dingen uiteraard. Veel maar dan ook veel nieuwe Positieve dingen. Het is een enorme eer om op zo’n nieuw en luxe schip te mogen leven met alle moderne technieken die we tot onze beschikking hebben. We hebben bijvoorbeeld een temperatuur regelaar in de cabine waar we slapen en ook ieder heeft zijn eigen tv boven z’n bed hangen. Zomaar een klein beeld van onze luxe. Ook op werk gebied zijn we wat moderner geworden. Veel apparatuur is nieuw en van deze tijd wat heel tof is om mee te werken en nieuwe ervaringen mee op te doen.
Verder heb ik veel mooie momenten weer vast kunnen leggen met mijn vrienden die ik hier heb leren kennen en kunnen genieten van de natuur. Vriendschap is iets moois en dat moet soms gewoon goed gevierd worden zullen we maar zeggen. Soms op een simpel strandje de zon zien onder gaan of juist een lekker avondje uit eten met een lekker lokaal drankje. Niet te klagen dus hier in mijn vrije tijd.
Dit was tijdens Pasen, waar we hard gewerkt hadden aan een mooi buffet.
Genoeg even over mijzelf en wil deze keer ook even de focus ergens anders leggen. Ik wil namelijk even over het echte werk wat we hier nou daadwerkelijk doen. Een schip naar Afrika sturen en operaties uitvoeren is niet alles wat we doen namelijk. We brengen hoop en genezing. Niet alleen fysiek genezing maar ook voor het hart en geest. Iets wat ikzelf niet altijd meemaak omdat ik geen dokter ben helaas, maar wel de dokter mag voorzien van een mooie voedzame maaltijd. Hoewel ik nu iets meer betrokken ben in het ziekenhuis, omdat ik betrokken ben in het ziekenhuis eten wat er geserveerd word kan ik door de hallen van het ziekenhuis lopen en een oogje in het zijl houden. Normaal is de crew en het ziekenhuis helemaal gescheiden van elkaar, maar ik heb dan het geluk en kan ik even spieken beneden. Klein knipoogje van onze lieve Heer. De blijdschap die ik mag zien is onvoorwaardelijk en goud om te mogen proeven van het stukje wat we naast fysieke genezing mogen bieden. Het plezier zien van de kinderen dat ze weer kunnen lopen of hun ouders weer kunnen aankijken met een glimlach raakt me diep. Doet me daarom zo goed om hier deel van te mogen zijn en iets wat moeilijk te beschrijven is aan jullie als lezer.
Ik wil jullie daarom uitdagen om naar de volgende link te gaan en daar ook te mogen proeven van een stukje wat we hier doen. Een moeder haar kind weer kunnen zien spelen en dansen of vele andere verhalen die zo goed zijn om te lezen. Er zijn niet alleen woorden maar we hebben hier een team wat ook korte filmpjes maakt die een visueel beeld geven wat we doen. Dit alles is niet mogelijk zonder jullie steun dus ik wil jullie heel erg bedanken voor alles!
Dit is een verhaal die ik wil delen, maar er zijn meerdere verhalen over patiënten.
Hoop en Genezing voor degene die het nodig hebben.
Nogmaals bedankt en tot de volgende.
Orthepedic patients play a game with Hospital Chaplaincy on the Veranda during deck time.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!