Mijn eerste uitje in Dakar
Ga naar de pagina van Baukje van KooijIk had mij ingeschreven voor een cultureel uitje op zaterdag, mede omdat dit volledig georganiseerd was en ik niet eerder de mogelijkheid had om van het schip af te gaan. We zouden een Mausoleum en natuurlijke bron bezoeken, waarbij voor de vrouwen strikte kledingvoorschriften gelden. Daarna zouden we een familie bezoeken, waar we gezamenlijk het eten zouden bereiden.
Om 8 uur hadden we een korte briefing in de trainingroom, hier werden nogmaals de kleding voorschriften benadrukt. Vrouwen in lange jurk, armen bedekt tot en met de ellebogen en een sjaal om je haren volledig te bedekken. Daarna op pad, langs de security van het schip om uit te checken, zodat ze weten wie zich buiten het schip bevinden. Drie taxi’s geregeld door de vertaler, op naar het Mausoleum.
Het Mausoleum bevindt zich op het strand, wij worden al opgewacht bij het hek voor de rondleiding en uitleg. Voordat wij het terrein opgaan moeten wij onze schoenen uitdoen. Helaas is de sleutel houder nog niet aanwezig als wij aankomen, maar die wordt later verwacht. Eerst zien we een klein gebouw waar de overledene korte tijd wordt opgebaard en gewassen. Daarna zien we de begraafplaats en krijgen het wonderbaarlijke verhaal te horen dat de begraafplaats nooit vol raakt. Men gelooft dat niet alleen de ziel, maar ook het lichaam binnen drie dagen naar het paradijs gaat. Het Mausoleum is een wit gebouw, met mooi bewerkte houten deuren, die op slot zijn.
De bron bevindt zich midden in de zandvlakte, vlak bij de oceaan. Ondanks dat komt er gewoon neutraal drinkwater uit. Inmiddels is er een leiding van de bron naar even verderop aangelegd, zodat het water beter bereikbaar is. Om de oorspronkelijke bron is een gebouwtje geplaatst waar je door een open raam in de diepte kunt kijken. De bron is ontstaan toen de eerste leider van deze moslimgemeenschap overleed.
Ondanks dat het gebied omgeven is door een hek, mag iedereen gewoon het gebied betreden. Er lopen ook gewoon wat kinderen rond op blote voeten, de meisjes dragen een hoofddoek.
Nadat wij even langs de zee gelopen hebben en na wat heen en weer bellen blijkt dat de sleutel houder niet bereikt is, verlaten wij het terrein om naar het familie huis te gaan. Eerst de sokken en voeten zand ontdoen en de schoenen aan. De sjaals mogen af en de wind waait lekker door ons haar. De temperatuur is daardoor prima.
Bij het huis aangekomen worden wij hartelijk welkom geheten in een grote woonkamer met ruime banken en stoelen tegen alle muren, zodat er een grote lege rechthoek daarbinnen op de grond is. Daar wordt later voor het eten een grote mat uitgehouwen en kleden neer gelegd om te kunnen eten. Wij mogen de keuken en bijkeuken, met het eten bekijken. Het is de bedoeling dat wij helpen met de bereiding van het eten. Dus worden er veel uien gepeld en gesnipperde, knoflook onthield en paprika’s en komkommer in reepjes gesneden. De andere groenten zoals kool, aubergine en wortel worden heel gekookt. Uiteraard bakken en koken een paar Senegalese vrouwen alles op traditionele stoven en vuur. Wij kunnen nog wat helpen met het roeren van de rijst. Na ongeveer drie uur is het eten klaar en worden wij verzocht plaats te nemen op de grond. In het midden worden twee enorme schalen neergezet met rijst, één daarvan met kip in het midden erop en groenten, de ander met vis, krab en mosselen. Traditioneel eet je met je handen, maar voor ons zijn lepels geregeld. Al zijn er ook een aantal binnen de groep die het traditionele eten met de hand goed afgaat. Het eten is heerlijk. Evenals het traditionele drinken en de gingerthee na afloop.
Aan het eind van het bezoek gaan wij naar het dak. Daar blijkt een vrouwen groep eigen zeep te maken. Bakjes met zeep om jezelf te wassen worden door menigeen gekocht. De zeep om kleding te wassen zit in grote baken en is nog niet klaar voor verkoop.
Het blijkt dat de eigenaresse van het huis een erg sociale vrouw is en dat iedereen bij haar langs kan komen voor hulp. Dat bleek al tijdens ons verblijf, aangezien er veel vrouwen even binnen kwamen kijken. Zij is mede de initiatiefneemster voor het produceren van de zeep, waardoor vrouwen een inkomen kunnen hebben. Een prachtig vooruitstrevend initiatief binnen deze communitie.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Zo zie je toch nog wat van het land en het traditionele leven daar. Leuk om daar ook wat over te lezen. Jammer van de sleutelbewaarder.
Dikke knuffel van Petra en mij
Wat leuk dat je een beetje rond hebt kunnen kijken. Hopelijk volgen er nog meer van dit soort tripjes.