Nieuwsbrief nummer 1! :)
Ga naar de pagina van Tabitha HoltropBeste familie, vrienden en andere belangstellenden,
De eerste nieuwsbrief is geschreven! In deze nieuwsbrief zal ik kort vertellen hoe dit hele Mercy Ships avontuur is begonnen en waar ik nu ben met de voorbereidingen.
Het begon allemaal rond november 2020. Ik was bezig met mijn minor in Denemarken en had vrij veel vrije tijd. En wat doe je wanneer je te veel vrije tijd hebt? Juist ja, je gaat heel veel nadenken over wat je aan het doen bent, maar ook wat je wilt doen in de toekomst. Vanwege het pandemie werden mijn plannen voor een stage in Italië gecanceld en moest ik hopen dat ik nog een plekje ergens anders zou krijgen om af te studeren. Tevens dacht ik na over wat te doen na mijn studie. Eigenlijk wilde ik nog niet ‘echt’ werken, maar thuis zitten was absoluut geen optie. Ik besloot om een langgekoesterde droom in vervulling te laten gaan; een jaar Au Pair zijn in het buitenland. Dus, zo gezegd, zo gedaan. Ik meldde me aan bij een christelijke Au Pair bureau en het balletje ging rollen. Ik zou naar Australië gaan voor 10 maanden en daarna hopelijk nog even backpacken (op zeer urgent advies van iemand die een referentie voor me invulde 😉). Maar helaas gingen ook deze plannen niet door, want Australië isoleerde zichzelf van de rest van de wereld…
Dus, en nu?
We zijn beland in januari 2021. Eind januari kwam ik, na de nodige moeite, terug in Nederland. Alhoewel, zonder stageplek en zonder plannen voor na mijn studie. Ik bracht veel tijd door op de boerderij om samen met Sarah op Sytze te passen. Tijdens een middagdutje van Sytze, zat ik op facebook te scrollen en kwam een advertentie tegen van Mercy Ships. Ik had er al wel eerder van gehoord en kende ook mensen die mee waren geweest. Ik ging wat meer research doen over wat het leven aan boord inhield en wat de missie van Mercy Ships is. Zodoende kwam ik erachter dat er ook een school aan boord was. Logisch, maar toch niet eerder bij stilgestaan. Ik stuurde een mailtje voor meer informatie en deed er verder niks meer mee.
Een paar dagen later kreeg ik een reactie op mijn mailtje. Het vlammetje in mij werd weer aangewakkerd en ik begon er serieus over na te denken. Ondertussen was er last-minute een stageplek vrijgekomen in Arnhem en werkte ik nog steeds aan mijn afstudeeronderzoek. Ik ging bij mijn achterneef en zijn gezin in wonen, mocht nog een leuke Sine Regno week van Ichthus organiseren en verzamelde ondertussen referenties voor Mercy Ships. Zo ging ik de sollicitatieprocedure in en heb ik heel wat documenten in moeten vullen.
In juli mocht ik mijn diploma ophalen en ging ik aan het werk als vakantiekracht bij Alliade. Toen duidelijk werd dat september niet gehaald zou worden bij Mercy Ships, ben ik binnen Alliade ‘doorgestroomd’ naar de functie van Woon-Leef Assistent. Daar heb ik met veel plezier gewerkt tot eind november. In september werd ik officieel aangenomen als Grade 2 docent binnen Mercy Ships met als startdatum 10 januari. Inmiddels is de startdatum 2 keer veranderd en is het nu 5 januari.
Op 14 november mocht ik een presentatie geven in de kerk over het werk van Mercy Ships en wat ik op het schip mag doen. Sindsdien ben ik bezig met het werven van sponsoren en donaties. Ook ben ik de reis verder aan het voorbereiden. Alle vaccinaties en medicijnen voor de reis zijn gehaald, de zorgverzekering is geregeld, de garderobe is aangeschaft, de vliegticket is gekocht, de koffers liggen klaar en mijn to-do-lijstje wordt steeds korter. Het enige wat ik nog moet doen is een paklijst maken en alle bagage inpakken. Verder vul ik mijn dagen met puzzelen, lezen, koken, sporten en met vrienden afspreken, waar afscheid nemen helaas ook bij hoort. Al met al een goede tijdsbesteding, al zeg ik het zelf 😉
In januari zal de tweede nieuwsbrief komen en ik zal dan een terugblik geven over mijn laatste dagen in Nederland en ik hoop te kunnen vertellen hoe mijn dagen er op het schip uit te zien en hoe mijn klaslokaal eruit ziet!
Heel veel liefs, nog vanuit Joure,
Tabitha
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Wat een mooi verhaal, hoop je live te zien in februari, als er nog iets is wat ik dringend mee moet nemen, dan kan dat. Laat maar weten.
Aafke