“Op stap als een toerist”
Ga naar de pagina van Baukje van KooijDonderdagavond ben ik met een aantal collega’s in een restaurant, ongeveer om de hoek, een hapje wezen eten. Verbazingwekkend hoeveel toeristen er in Dakar zijn. Het restaurant zat vol met vooral veel jonge mannen die iets te vierde hadden. Toen het ons te luidruchtig werd zijn we naar de “chocolat bar” gegaan voor ons toetje. Moeilijk kiezen voor een chocoladefan als ik, teveel keus. Wel gelukt 😍 . Op de terugweg gelijk langs de supermarkt gelopen, zodat ik die ook zelfstandig kan vinden.
Zaterdag had ik dienst, daardoor mocht ik niet van het schip. Dus tijd voor de was, schoonmaak, training in de fitness en relaxen op het dek met een boek.
Zondag al vroeg afgesproken met collega’s om naar Goree eiland te gaan. Dit is een voormalig slaveneiland net voor de kust van Dakar. We vertrekken om 9 uur, met de veerboot. Op het eiland regelen we een Engelssprekende gids. Het eiland is minder dan 2 kilometer lang en ruim 200 meter breed, dus prima te belopen. Als eerste gaan we naar het vrijheids monument, twee slaven met doorgesneden ketens, staande op een drum.
Er zijn verschillende Europese overheersers op het eiland geweest en ieder heeft zijn eigen historie. Ondanks dat het een klein eiland is, wonen er ongeveer 1800 mensen. Er is een lagere school, een kerk en een moskee. Ook is er een high school, waar ieder jaar plaats is voor 50 meisjes met de beste schoolresultaten. Zij verblijven van maandag tot vrijdag op het terrein van de school.
Het slavenmuseum bestaat uit diverse cellen voor mannen, vrouwen en kinderen tussen 7 en 15 jaar. Kinderen onder de 7 bleven bij de moeder. Een cel voor de mannen is ongeveer 3 bij 4 meter en bood plaats aan 20 man, voor ons nauwelijks voor te stellen, aangezien het al aardig vol is met tien. Als je als slaaf rebellerende, werd je in een kleine ruimte onder de trap gezet, waar je niet eens rechtop kunt staan. Ook daarin zaten soms meer personen. De uitgang naar de zee bestaat uit een deuropening waarboven de tekst: “porte de voyage sans retour”. Hier vandaan vertrokken de boten met slaven naar Amerika en Europa.
Na deze indrukwekkende bezichtiging gaan we naar een klein restaurant voor een pannekoeken lunch, om daarna met de veerboot terug naar Dakar te gaan.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Drukke dagen zeg. En wat een gevarieerde dagen. Mooi!
Indrukwekkend, Baukje
Mooie berichten elke keer weer