Wintermaanden op Tenerife
Ga naar de pagina van Heilke de HeerOm gelijk maar met de deur in huis te vallen: Ik ben vandaag in Nederland aangekomen. Als een verrassing, en vandaar dat ik er nu pas over schrijf. Het was apart om na 10 maanden quarantaine op het schip onze vertrouwde ‘bubbel’ achter me te laten en eindelijk iets van de buitenwereld te zien. Het voelde onwennig, maar nu thuis is alles weer oud vertrouwd.
Hoe zagen de achterliggende maanden er voor ons uit?
Kerst, oud & nieuw, het dagelijkse schipleven en even kort terugkijken.
Kerst
Het was een zegen om kerst dit jaar aan boord mee te maken. Restricties waren er natuurlijk nog steeds. Maar op een creatieve manier werd zowel advent als kerstdag uitgebreid gevierd. Carols by candlelight was dit jaar zonder zingen, maar met prachtige muziek en vertellingen. De sing-in werd buiten gehouden, en tijdens het lopend buffet op kerstdag gebruikte we simpelweg allemaal onze eigen tang en verspreidde we ons over de eetzaal zodat de 1,5 meter afstand nog steeds opging.
Oud & nieuw
Oliebollen kwamen uiteraard weer aan bod. Gezellig met een paar andere Nederlanders ben ik aan het bakken geweest. Verder werd er een prachtige dienst op het buiten dek gehouden, waarin we tot middernacht liederen gezongen hebben tot Gods eer. Daarna werd het aftellen extra kracht bijgezet door de scheepshoorn en werd er getoast op het nieuwe jaar. De volgende morgen zijn we 2021 fris gestart met een nieuwjaarsduik op het strand van El Medano.
Dagelijks schipleven
Allereerst uiteraard mijn werk. Ik werk nog steeds met plezier bij receptie. En dat waren afgelopen maanden aardig wat uurtjes. 🙂 Omdat onze afdeling enorm onderbezet was, was ons rooster als volgt: vier diensten, een dag vrij en direct de volgende vier diensten etc. Maar energie leek van boven te komen, en God heeft voorzien in nieuwe collega’s. Dat is ook de reden dat ik nu naar huis kon. Verder ben ik er een aantal keer op uit geweest naar het strand en de bergen. Gezellig met vrienden. En soms om gewoon even de scherpmotoren niet te horen. Even helemaal stil.
Terugkijken
Bij elk afscheid hoort ‘terugkijken’ heb ik weleens gehoord. Ook al ben ik slechts voor 6 weken met verlof en hoop ik daarna gewoon weer terug te gaan, heb ik dat toch gedaan. Ik ging naar het schip, omdat God mij riep. Ik dacht dat ik mijn leven opgaf. Maar ik heb het gekregen. Leven op de plek waar God je roept is werkelijk de beste plek. Ik heb geleerd (of beter gezegd, ik begin te ontdekken) wat het betekend om de veelkleurigheid van mensen die God gemaakt heeft lief te hebben, om verschillende opvattingen en inzichten te waarderen. En te luisteren zonder oordeel. Het voelt verrijkend om in ontmoetingen met mensen op zoek te gaan naar wat ik kan leren in diegene van wie God is, in plaats van te blijven steken in de verschillen van opvatting.
’God is good, all the time. And, all the time: God is good.’
Dat ik wat veel Afrikaanse broeders me vaak vertellen. Wat de omstandigheden ook zijn. En daar stem in volledig mee in!
Ik hoop sommige van jullie te gaan zien in de komende weken.
Shalom,
Ps. vergeet niet om onderstaande video aan te klikken voor een impressie van de afgelopen maanden:
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!