Lieve Allemaal,
Wow, het is gewoon al december!! De tijd gaat niet normaal snel, de end of field service komt heel dichtbij nu. Dus dat betekent heel veeel afronden, afmaken, plannen, inpakken en goodbye zeggen!
De afgelopen weken hier aan boord waren heerlijk gevuld met heel veel verschillende dingen, precies waar ik van hou ; ) !!
Bubbels was een thema dat veel terugkwam! Op zondag geef ik vaak les in een lokale kerk. We starten met een klein groepje kids in een gebouwtje naast de kerk, ongeveer net zo groot als mijn klaslokaaltje aan boord. De groep groeide super snel, zó snel dat de kids helemaal niet meer in het gebouw pasten. Stel je even voor: een klaslokaal (waar aan boord 4 kids in zitten), maar dan nu gevuld met 60 kids en stoeltjes (want die moesten altijd mee gesleept worden). Een van de lessen ging over de regenboog, God’s teken van trouw. Samen met de kids gingen we naar buiten waar we, onder grote belangstelling, mega grote bellen gingen maken. De kids vonden het helemaal GEWELDIG en waren aan het springen, juichen en dansen (en wij waren net zo enthousiast)!!!
Samen met alle kids van de elementary zijn we naar de Hope Center gegaan. Dit is een locatie van Mercy Ships aan land, waar alle patiënten verblijven voordat ze worden opgenomen in het ziekenhuis of nadat ze zijn ontslagen. Met 2 volgeladen auto’s reden we die kant op. De kids hadden allerlei dingen voorbereid om samen met de kids van de Hope Center te doen. Het was een supergezellige middag waarin heel veel is gezongen, gedanst, gegeten, geknutseld en gespeeld. Ook de bubbels konden hier natuurlijk niet ontbreken!! De kids vonden het zo leuk dat ik later na schooltijd nog ben teruggegaan om alle spullen op te halen zodat ze lekker wat langer konden spelen en genieten.
Het is zo bijzonder om van dichtbij te kunnen zien hoeveel er verandert in het leven van deze patiënten. In de Hope Center was ook een klein meisje dat ik al een paar dagen eerder had ontmoet. Een super sprankelend kindje met veel te schattige krulletjes en megaaa ondeugend! Ze had een kleine tumor bij haar kaak waarvoor ze geopereerd moest worden, maar ze was helaas ziek geworden waardoor haar operatie was geannuleerd. Tijdens de middag in de Hope Center hadden mijn leerlingen met haar gespeeld en geknutseld. Een paar dagen later hoorde ik dat er een plekje was vrijgekomen en dat ze toch geopereerd kon worden, zó goed nieuws!! Na de operatie ben ik samen met mijn kids op bezoek geweest in het ziekenhuis om met haar te spelen en haar een slinger te geven. Een paar dagen later zag ik haar in de Hope Center en kwam ze keihard op me afgerend om een hele dikke knuffel te geven! Ze herstelt super goed en zet de boel lekker op z’n kop overal waar ze komt (een geweldig kind ; ))).
Nog een paar weekjes en dan ben ik even in Nederland tijdens de Christmas break. Begin januari vlieg ik naar Texas om onboarding te volgen, een volgend avontuur!
Ik ben ontzettend dankbaar voor zoveel mooie mensen die ik mag ontmoeten, vriendschappen die ik mag opbouwen en zoveel mooie plekken die ik mag ontdekken. Daar geniet ik enorm van en word ik helemaal blij van!
📸: Joshua Chau
Veloma friends,
Norah