Afgelopen weken is er weer veel gebeurd hier aan boord. Deze keer wil ik jullie mee nemen in het verhaal van een van de patiënten die hier aan boord is geweest van september tot mei. Deze patiënt is hier aan boord bekent als mister Mo. In september had hij een liesbreuk operatie waarbij een complicatie is opgetreden. Het herstel proces duurde lang. Hij moest een specifieke operatie krijgen die niet door alle chirurgen hier aan boord wordt gedaan. Hij moest dus wachten tot de juiste chirurg aan boord was. Dit koste een aantal maanden van herstel. Toen het eindelijk zo ver was om de operatie te krijgen wou de chirurg eerst een soort kijkoperatie doen om te zien hoe het er uit ziet vanbinnen zodat hij een goed plan kom maken voor de operatie. Maar toen we de kijkoperatie deden, bleek dat het gat wat was ontstaan tijdens de eerste operatie was genezen. Dit was een wonder. We wachten al maanden op herstel en nu we de chirurg aan boord hebben die de operatie kon doen was het niet meer nodig. Doordat mister Mo zo lang aan boord was werd hij een bekende voor iedereen aan boord. Hij wist alles over de afdeling, liep rondes met de dokters, bracht weggelopen kinderen terug naar hun afdeling. Hij werd ook wel Chief genoemd. Na een paar maanden hebben de teamleiders van de afdelingen een baantje gecreëerd voor mister Mo. Hij kreeg de verantwoording om de patiënten van de afdeling op de long stay unit naar hun afspreken in outpatient of de fysio te brengen. Dit nam hij erg serieus. Hij was altijd op tijd en als het werk klaar was voor 5 uur, bleef hij tot het tijd was om te gaan. elke donderdag hebben we een fire drill ( oefening) en dan moet iedereen zich melden op zijn werkplek en de patiënten moeten bij hun bed gaan staan. Tijdens een van de oefeningen de afdeling kon mister Mo niet vinden. Hij was niet naar zijn bed gegaan om zich te melden maar naar de afdeling fysio. Hij zei: ik werk hier dus ik moet me hier melden. Van toen af aan dat werd zijn meldpunt. Toen het tijd was om te gaan kreeg hij een groot afscheid. Veel mensen aan boord kende hem en heeft hem gesteund in zijn proces. Nu kan hij zijn verhaal delen met zijn gemeenschap en over de liefde die hij hier heeft ontvangen aan boord.
Deze foto laat goed zien hoe de patieten met elkaar omgaan. Ze zijn hier niet voor zichzelf maar geven ook om de andere patienten. Een hele andere sfeer en dynamiek dan thuis in het ziekenhuis.
Dit is een van onze patiënten die een schildklier operatie heeft gehad. De oorzaak dat dit ontstaat is niet helemaal bekend. Maar het is een veel voorkomend probleem in Afrika. Thuis zou dit geopereerd worden als er een klein bultje ontstaat. Maar hier blijft het doorgroeien en ondanks dat het een goedaardig gezwel is kan het levensbedreigend worden omdat het door blijft groeien en uiteindelijk de luchtweg zal dichtdrukken. Deze patienten verzorgen in pacu is bijzonder. We zien ze niet voor de operatie, nog onzeker en ze schamen zich vaak voor hoe ze eruit zien, zijn verstoten door de gemeenschap waarin ze wonen. Na hun operatie is het resultaat direct zichbaar. De wonden zijn vaak alleen verbonden met een pleister wat maakt dat ze kunnen zien dat er geen zwelling meer is. Als ze wakker worden geven we ze een spiegel zodat ze zichzelf kunnen zien en meestal zien we direct een verschil. Ze krijgen een sparkel in hun ogen en een lach op hun gezicht.
We hebben een patient gehad zij was een oudere vrouw. Ze vertelde na haar operatie haar verhaal. Ze leefde al een heel aantal jaar met een gezwel als hierboven. Ze was inmiddels verstoten van haar familie. Haar kleinkinderen wilde haar niet meer zien omdat ze geloven dat ze is vervloekt of behekst. We had dus geen familie die voor haar zorgde. Ze was depresief en was klaar om een einde te maken aan haar leven omdat ze zich zo vernederen en verlaten voelden. Toen hoorde ze over mercy ships en besloot het toch een kans te geven. Na haar operatie vertelde ze haar verhaal, ze schaamde zich ervoor en durfde het niet te delen vooraf. Maar nu ze haar leven terug had zag ze weer een toekomst en keek ze er naar uit om weer terug te gaan naar haar familie en gemeenschap en te delen over de liefde en zorg die ze hier aan boord mocht krijgen.
The cast of an orthopedics patient.
Hier nog wat foto van verschillende plekken in Freetown en omgeving.
Scenic views of Sierra Leone.
Afgelopen 2,5 week heb ik onboarding gehad. Dit is een programma dat iedereen moet volgen die langer dan een jaar aan b
Afgelopen 2,5 week heb ik onboarding gehad. dit is een programma dat iedereen die zich voor meer dan een jaar heeft aangemeld moet volgen. we waren met een groep van 24 mensen. Van allerlei verschillende afdelingen en landen. We hadden een aantal Europeanen, een amerikaan, en veel verschillende landen in Afrika in de groep. Dit maakte de lessen erg interessant door verschillende verhalen te horen. De eerst week hebben we met elkaar nagedacht over de foundation of mercy shipe en de basis van ons geloof. Hoe we kunnen groeien in het delen van Gods liefde en hoe dat zichtbaar wordt in de afdelingen waar we werken. Hoe kan ik een teamleider zijn met de waarde die Jezus heeft laten zien in zijn tijd op aarde. De 2de week hebben we het gehad over cultuur verschillen en hoe dat impact kan hebben op de teamdynamiek en de gemeenschap aanboort. Door verhalen te horen over verschillende gewoontes en normen en waarde kom je er achter mijn normaal is niet voor iedereen normaal.
Het was voor mij een goede overgang. Ik sluit mijn periode als pacu verpleegkundige af in de komende 2 weken en kon me in deze curcus voorbereiden op mijn rol als teamleider wat ik in de komende fieldservice wordt. Ik heb een hoop tools meegekregen die ik kan gaan verwerken tijden de sail. Ik kan me voorbereiden op hoe wil ik mijn team leiden.
De tijd hier aan boord is gevlogen. Ik ben alweer 8 maanden weg maar zo voelt het zeker niet. Volgende week hebben we nog operaties en daarna gaan we opruimen en inpakken. Ons klaar maken voor de sail. Ik kijk uit naar een periode van meer rust, en tijd om te reflecteren over de eerste helft van mijn tijd hier aan boord. Ik kijk er naar uit om iedereen weer persoonlijk te zien en bij te kletsen. Naar wandelingen in de natuur en frisse lucht. En mijn nieuwe neefje te ontmoeten.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!