Ze had haar leven helemaal uitgestippeld. Een opleiding tot therapeut lag in het verschiet, haar appartement was opgezegd en haar werk zou binnenkort veranderen. Maar toen leek alles ineens te wankelen en juist daarin vond ze richting. Niet in Nederland, maar op zee. Op de Global Mercy in Afrika.
“Wat voeg ik nou écht toe aan de wereld?” Die vraag knaagde al een tijdje bij Inge, die als fotograaf en marketeer werkte. Toen ze op Facebook een advertentie zag van Mercy Ships (“Breng hoop en genezing als fotograaf in Afrika”) wist ze: dit is het. Maar tegelijkertijd verzette alles in haar zich. “Ik? Naar Afrika? Dat is écht niets voor mij.” En toch voelde ze: God was haar aan het voorbereiden.
Ze bad om bevestiging. “Als U dit van mij vraagt, laat dan iemand Mercy Ships tegen me noemen.” En zo gebeurde het. Bij het koffiezetapparaat op het werk zei een collega ineens: “Ik heb altijd gedacht dat jij nog eens naar Afrika zou gaan. Ken je Mercy Ships?” Dat moment veranderde alles.
Drie rollen, één missie
Ze meldde zich aan. Niet als fotograaf, die plek bleek al vervuld, maar als hoofdreceptioniste. In december, vlak voor Kerst, zette ze voor het eerst voet aan boord van de Global Mercy. “Ik had geen idee wat ik moest verwachten. Maar vanaf het eerste moment wist ik: ik hóór hier.”
Als hoofdreceptioniste bevond ze zich midden in het kloppend hart van het schip. Van spoedoproepen tot veiligheidssystemen, van nachtdiensten tot teamtrainingen: ze zag letterlijk iedereen en alles voorbij komen. “Het was een minisamenleving op zich. En met collega’s van over de hele wereld leerde ik hoe cultuurverschillen een gesprek kunnen kleuren. Zoveel communicatie draait niet om woorden, maar om begrijpen.”
Impact zichtbaar maken
Na bijna een jaar stapte ze over naar haar tweede functie: Media Liaison. “Ik begeleidde donateurs, journalisten en belanghebbenden aan boord. Ik liet hen het werk van Mercy Ships zien, van operatiekamers tot patiëntenverhalen, en zag de impact door hun ogen.” Ze voelde zich op haar plek: “Zij kwamen voor een rondleiding, maar gingen vaak weer weg met tranen in hun ogen. Niet door wat ík liet zien, maar door wat God daar aan het doen is.”
Tot slot kwam de kans waar het allemaal mee begon: de rol van fotograaf. Ze verlengde haar verblijf en mocht nu zélf de verhalen vastleggen die haar zo raakten. Niet alleen van vrijwilligers, maar vooral van patiënten. Zoals David.
David: van gesloten naar stralend
“David was de eerste patiënt die ik tijdens zijn volledige reis naar genezing volgde”, vertelt ze. “Toen ik hem ontmoette, zag ik het meteen in zijn ogen: het leven was hard voor hem geweest.” David had ernstige brandwonden, met name aan zijn armen. Hij werd niet alleen fysiek beperkt, maar ook sociaal buitengesloten in zijn dorp.
Ze volgde David samen met een tekstschrijver en videograaf, om zijn verhaal vast te leggen. Van de operatie aan boord van het schip tot de uiteindelijke terugkeer naar zijn dorp. “Toen hij terugkwam na zijn operatie, danste het hele dorp. Zijn herstel betekende letterlijk dat hij weer werd opgenomen in de gemeenschap.”
Maar het was niet alleen de medische transformatie die indruk maakte. “Wat mij het meest raakt, is de innerlijke genezing. De twinkeling in iemands ogen die terugkomt. Het feit dat mensen aan boord ervaren wat liefde is. Dat ze zonder schaamte rondlopen, worden geknuffeld, gezien. Dat ze eten krijgen, aandacht, muziek. Iets wat in hun dagelijks leven vaak geen vanzelfsprekendheid is. Dát is de kracht van Mercy Ships. Dat is de liefde van Jezus, tastbaar gemaakt.”
Terug naar huis
Na bijna drie jaar kwam ze terug naar Nederland. “Ik dacht dat ik veel opgaf, en dat was soms ook zo. Maar wat ik ervoor terugkreeg, was veel groter.” Haar moeder zei het treffend: “Je bent nog meer jezelf geworden.”
Nu is ze op zoek naar een nieuwe stap in haar leven. Waarheen, weet ze nog niet precies. “Ik wil gaan waar Jezus mij roept. En dat mag van alles zijn. Maar ik weet: ik neem alles wat ik heb geleerd, gezien en gevoeld met me mee.”
Tot slot is haar boodschap helder, voor iedereen die Mercy Ships overweegt te steunen. “Twijfel je om zelf ook te dienen? Doen, zeker doen. Je gaat er geen spijt van krijgen. Naar Afrika als vrijwilliger was echt niets voor mij, dacht ik. Maar het is het mooiste wat ik ooit heb gedaan. Het heeft mijn leven verrijkt. Ik heb niet alleen hoop mogen brengen, maar zelf ook zoveel hoop en zingeving ontvangen. Ik ben nu 32 en kijk terug op de meest waardevolle 2,5 jaar van mijn leven.”
Verander levens
In landen als Sierra Leone zijn er veel mensen met ernstige brandwonden die hun lichaam beperken en hun toekomst belemmeren. Dankzij de decemberactie van Mercy Ships kunnen vrijwillige chirurgen reconstructieve operaties uitvoeren die letterlijk levens veranderen.
Met jouw gift help je iemand weer bewegen, lachen en meedoen in de samenleving. Inge: “Weet dat jouw bijdrage levens verandert. Niet alleen fysiek, maar ook in hart en ziel. Ik heb het gezien en gefotografeerd. En ik zal het nooit meer vergeten.”
Wil je méér doen? Dan kun je ook zelf bijdragen als vrijwilliger aan boord of vanuit huis.
