Wat je hand vindt
Ga naar de pagina van Denise GorissenLieve mensen,
Een korte blog deze keer! Vooral omdat ik in januari maar twee weken aan boord doorbracht. Een goede vriend in Nederland trouwde, en dus ben ik de tweede helft van januari in Nederland en in Senegal geweest. Het was zo goed om even van het schip af te zijn en tijd door te brengen met mensen die me kostbaar zijn. Ik dank God voor deze mogelijkheid. Nu ik weer terug ben aan boord, zit ik stiekem in gedachten nog bij familie thuis en in Senegal rond de tafel 😉 Hoe dan ook, ik wilde toch terugblikken op de weken begin januari, zodat ik jullie kan meenemen in het leven hier. Afstand helpt me meestal om beter te reflecteren op deze geweldige missie.
Aankomst Nederland
Conferentie Senegal
Zoals ik vorige keer al schreef, hadden we over de afgelopen periode weinig mensen in het HOPE Center, en daardoor heb ik de aanwezige patiënten en verzorgers beter leren kennen. Ze komen allemaal met hun eigen verhaal, hun eigen problemen en uitdagingen, en soms hoge druk die ze ervaren van familie thuis. Het is niet zomaar iets om een paar maanden naar het ziekenhuis te verdwijnen voor één van je kinderen terwijl thuis het hele gezin afhankelijk is van wat jij dagelijks binnenbrengt. Het is een offer. Zeker als je verwacht had dat het traject maar een paar weken zou duren. Daarom heb ik ongelofelijk veel respect voor alle verzorgers die met de patiënten meegaan, maar ook voor de patiënten zelf die een familie of school achterlaten voor langere tijd dan verwacht. Ze hebben het daar soms moeilijk mee, maar dat zie je niet als je druk bent met werk. Alleen als je naast ze gaat zitten, tijd vrij maakt, en andere prioriteiten aanleert. We willen Christus laten zien aan onze patiënt. Dan moeten we ook de tijd maken om hen te zien. Niet hun nummer of conditie, maar als persoon. Het is iets dat ik gaandeweg geleerd heb, maar zeker iedereen kan aanraden. Gewoon in je dagelijks leven. Want zeg nou zelf; wie of wat is belangrijker? En op welke manier kun jij mensen om je heen gezien laten voelen?
Kantoor HOPE Center
Dat te doen komt ook met risico’s. Je gaat je hechten aan je patiënten, ook al weet je dat ze weggaan. Terug naar hun dorp waar je ze nooit meer tegenkomt. Het is soms moeilijk. Zeker met de tieners. Na verloop van tijd zie je ze niet meer als patiënt, maar als vriendjes. En zij kijken tegen jou op. Ze delen hun hart met je. Ze weten dat hun leven thuis minder makkelijk of plezierig gaat zijn dan het is in het HOPE Center. En jij weet dat je hen daarbij nauwelijks kan helpen. Van deze prachtige jochies leer ik namelijk meer dan ik geven kan. Ze laten me zien hoe het leven tegelijk ruw en prachtig kan zijn. De pijn die zij doormaken is moeilijk voor te stellen, maar toch zijn ze in staat het te vertellen als een verhaal waar hun leeftijdsgenootjes van kunnen leren.
Me hierover verwonderend kan ik maar tot één conclusie komen. Welke religie ze ook aanhangen, ze leren op jonge leeftijd alles aan God toe te vertrouwen. Ze berusten in Gods wil voor hun leven en dromen van een beter morgen. Ze hebben hoop. Dat is waar het begint. Want God zegt dat hoop niet teleur zal stellen. Het tweede, de berusting, maakt dat ze vrede vinden waar God hen ook plaatst. En dat heb ik echt geleerd sinds ik dien bij Mercy Ships. Het is zoals Jezus zei: de armen zullen er altijd zijn, maar ik niet. Er is overal ter wereld nood, maar God heeft jou op dit specifieke moment op deze plek gezet met een reden. Als een situatie zich voordoet waarin je Zijn licht kunt laten zien, doe het. Praktisch, geestelijk, mentaal, het maakt niet uit. Het gaat om je hart. En als je op God vertrouwt, leidt Hij je gedachten, en je acties. Dan doe je wat je hand vindt om te doen. Niet voor jouw voordeel, maar voor dat van de ander. Want alles wat je voor een ander hebt gedaan, dat heb je voor Mij gedaan.
Lieve groet en zegen vanuit Sierra Leone,
Denise
Gebedspunten:
- Dank voor de twee weken verlof die ik mocht hebben om uit te rusten en met familie en dierbare vrienden te zijn
- Dank dat de Africa Mercy veilig in Madagaskar is aangekomen en dat beide schepen voor 2 jaar de landen zullen dienen waar zij nu zijn
- Dank voor alle mensen die God op mijn (en jouw) pad brengt. Hij is aanwezig in elk klein detail!
- Bid dat ik duidelijkheid mag hebben over mijn datum om naar de Africa Mercy te verhuizen. Ik merk dat ik daar makkelijk over in twijfel gebracht word, maar ik wil Gods voorziening vertrouwen.
- Bid voor de orthopedische patiënten (kinderen) die een lang en zwaar herstelproces door moeten
- Bid voor Sierra Leone. Dat de macht van het duister gebroken zal worden en Jezus koning zal zijn, ook in de afgelegen gebieden. Bid dat onze patiënten Jezus mogen ontmoeten in hun tijd in het HOPE Center of aan boord
- Bid voor de problemen met bevoorrading, dat God de lucht- en zeewegen opent voor onze containers
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Dank je voor je mooie verhaal. Zo prachtig dat je zo duidelijk aangeeft hoe je in alles rekening houdt met Gods leiding. Veel zegen de komende tijd!
Wat een mooie lessen leer je en leer je mij. Veel zegen en wijsheid.