Week 13: Stuck on board
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandZondag 26 november had ik een dagdienst, rond 07.00 kwam ik het ziekenhuis inlopen en daar zag ik de ziekenhuisdirecteur en de verpleegkundig manager door de gangen lopen en druk overleggen, niet iets wat je verwacht zo vroeg in de ochtend! Wat bleek.. ze waren slaapplekken aan het regelen voor de daycrew die moest blijven slapen na hun nachtdienst omdat ze door een landelijke curfew niet meer naar huis konden. Het land was in lockdown.
Er is een hele hoop gebeurd in het land die dag, als je het nog niet gehoord had, internet heeft een hele hoop informatie voor je 😉 Voor ons op het schip komt het er op neer dat we sinds afgelopen zondag niet meer van de boot afmogen en dat er aangepaste werktijden zijn voor daycrew omdat er een landelijke avondklok geld van 21.00-06.00. Even aanpassen dus, maar wat mooi om te zien dat we daar op het schip zo goed in zijn! Iedereen zet zich in om leuke activiteiten te verzinnen, de koffie werd gratis, er was een dagelijkse update over de veiligheid en het community gevoel is groter dan ooit. Daar komt bij dat december begonnen is en dat er bijna elke avond wel een kerstactiviteit te bezoeken is. Karoake, film, kerstversiering maken, koekjes bakken, speurtocht noem allemaal maar op.
Het ziekenhuisleven speelt zich niet alleen af in de boot. Een groot deel van alle logistiek en planning is afhankelijk van het HOPE center. Paar feitjes over deze fantastische plek:
– ‘HOPE Center’ staat voor ‘Hospital Out Patient Extension Center’, wat neerkomt op een poliklinisch centrum als verlengstuk van het schip
– In het HOPE Center verblijven patiënten voorafgaand aan hun operatie en tijdens hun herstel. Hiervandaan worden ze dagelijks naar het schip gebracht voor medische controles, wondverzorging of fysiotherapie. het HOPE Center bevindt zo’n 15 minuten vanaf het schip.
– Het HOPE Center in Sierra Leone heeft 160 bedden.
– Het grootste deel van het personeel bestaat uit lokale dagwerkers.
Veel van onze patiënten komen van ver, in de screening houden ze er namelijk rekening mee dat we het hele land dienen en niet alleen de mensen hier in de stad. Een paar patiënten van mij moeten wel 7 uur reizen om hier te komen. Voor ons zou dat hetzelfde zijn als vanuit Nederland een operatie ondergaan in Frankrijk of Duitsland. Je kan je wel voorstellen dat het best een onderneming is om je kind met eventueel een oudere zus of een tante 7 uur verderop te sturen, naar een onbekende plek. Ze pas 2 of 3 maanden later weer terug te zien en maar zeer beperkt mogelijkheid hebt om contact te onderhouden. Wat een vertrouwen en tegelijkertijd ook laatste hoop moet je dan hebben!
Om dit mogelijk te maken bestaat het HOPE center. Het is een oud ziekenhuis wat opgeknapt is door Mercy ships. Patiënten die niet perse meer in het ziekenhuis hoeven te verblijven maar wel nog ‘poliklinische’ controles of fysiotherapie nodig hebben verblijven in dit center. Het is niet haalbaar voor patiënten om 7 uur op en neer te reizen voor een afspraak in het ziekenhuis. Maar ook de patiënten op 2 uur van de boot kunnen dit niet betalen / regelen.
Ik heb op zondag een keer de kerkdienst in het HOPE center bezocht. Super leuk om daar weer wat patiënten te zien die al ontslagen waren van de afdeling en te zien hoe hun genezing verder is gegaan! Ze zijn daar zo veel meer zichzelf, hebben hun eigen kleren, eigen gewoonten en kunnen weer lekker buiten leven! Maar tegelijkertijd hebben ze de veiligheid en rust om optimaal te genezen.
In deze week van curfews en onveilige situatie is het gelukkig mogelijk gebleven om van en naar het HOPE center te komen. Essentieel voor de ziekenhuisprocessen want zonder dit hebben wij nauwelijks patiënten. Veel patiënten verblijven namelijk van te voren ook al even in het HOPE center, bijvoorbeeld om bijgevoed te worden om optimaal voorbereid te zijn op een grote operatie. Door de situatie hebben we 1 dag geen operaties kunnen uitvoeren, maar door heel veel hard werk zijn al die operaties dezelfde week nog ingehaald! Wat een teamwork! Vanochtend kregen we een update over het aantal operaties tot nu toe: 473 operaties aan 452 patiënten (sommige patiënten hebben meerdere operaties nodig)! Dit is inclusief de oogoperaties wat het nummer lekker snel opkrikt. En dat alles in de 13 weken dat ik hier nu ben.
Ik ben al heel blij met alle support die jullie gegeven hebben, en niets is verplicht.. maar in tijden van uitbundige december feestjes en veel kado’s aan geliefden breng ik toch nog even iets onder de aandacht. Mercy Ships holland heeft een december actie om geld in te zamelen voor het HOPE center hier in Freetown en degene die nodig gaat zijn in Madagaskar. Het HOPE center wordt namelijk als wij weg zijn weer ingezet als ziekenhuis. Hoe mooi zou het zijn als we dit als een goed werkend gebouw achter kunnen laten! Door een gulle anonieme donor worden alle giften in december verdubbeld! Dus je gift levert 2x zoveel op als dat het jou kost! Nog een leuk weetje, veel van onze daycrew in het ziekenhuis werkte vooraf als verpleegkundige in het ziekenhuis dat nu HOPE center is. Als wij weg zijn willen ze daar graag weer terug om te werken, met vernieuwde kennis en nieuwe energie!
Nog minder dan twee weken hier.. morgen met alle Dutchies sinterklaas vieren, nog wat nachtdiensten overleven, afwachten hoe de curfews zich hier ontwikkelen en aftellen tot 16 december! Heel veel zin om Kay weer te zien, eindelijk Hadassa te ontmoeten en een hele fijne tijd met kerst en oud en nieuw te hebben met al mn familie en vrienden. Maar tot dan nog even genieten van alle geweldige patiënten hier, de kerstactiviteiten en de warmte! Tot snel!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
o Boukje, wat bijzonder dat jouw verhaal een plekje in de adventskalender van Mercy Ships heeft gekregen! en zo terecht, zo duidelijk je dilemma’s verwoordt….en wat een lastige situatie nu nog..we leven met je mee!!
Dat was even schrikken. Hopelijk kan je wel gewoon op tijd naar huis vliegen
Lieve Boukje,
Mooie foto’s bij een mooi verhaal van jou. We hopen dat je ondanks de zorgen in het land toch een mooie laatste tijd op het schip hebt! Volgens mij zijn de kinderen daar dol op de verpleging!
Veel liefs en tot gauw!
Mama
Lieve Boukje, wat een vervelende toestand daar in het land. Hopelijk keert de rust daar snel weer terug.Maar mooi om te horen dat alles wel volgens plan verloopt en dat iedereen geholpen kan worden.Geniet nog van je laatse dagen daar. En heel fijn als je er straks weer bent. Liefs Els
Ik heb ook zin om jou weer te zien ❤️