Welcome aboard
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandDaar sta je dan. Veel bagage; weinig haar op je hoofd. Geland op Tenerife.
Lekker weer, mooie bergen en vooral toeristisch. Zo zou ik Tenerife omschrijven. Vanaf het vliegveld naar het schip (The Global Mercy) gereden. Een rit van 30 minuten eindigend in Granadilla Port. Een lege haven met slechts één schip. Eenmaal aangekomen wordt pas duidelijk wat een immens groot schip het is. Absurd.
11 decks gevuld met een complete school, basketbalvelden, een zwembad, vele kamers en een volledig ziekenhuis. De rondleiding kost dan ook wel even tijd. Verdwaald raken is ondanks de logische indeling van het schip zeer gemakkelijk. Zeker de eerste dagen had ik ontzettend veel moeite om m’n weg te vinden op het schip.
De community
M’n weg vinden in de cultuur hier aan boord is wat dat betreft gemakkelijker. Mensen zijn heel toegankelijk, behulpzaam en wijzen je graag de weg. Voordat je het weet zit je in allemaal groepsapps voor activiteiten en je kamer ligt vol met kaarten van mensen die je welkom heten. Je voelt je dan ook écht welkom.
Na wat dagen gewerkt te hebben in de housekeeping, waar ik deck 7 & 8 schoonhoud, ben ik ook in het werkritme opgenomen. Taken zijn niet zo ingewikkeld en momenteel is er ook niet echt sprake van werkdruk. De reden hiervoor is dat het schip nog in de voorbereidende fase is. Er is geen medisch personeel, geen patienten en er zijn relatief weinig vrijwilligers.
Als ik ‘s avonds laat uit de gym kom is dat best een vreemd gezicht. Je loopt een paar minuten door het schip van de gym naar je kamer zonder iemand tegen te komen. The Africa Mercy, het zusterschip, komt binnenkort deze kant op. Dan wordt het aan boord drukker en ik verwacht dan ook dat het in de housekeeping wat drukker wordt. Meer mensen dus meer schoonmaken.
Voor nu is het vooral gezellig en rustig op werk. Prima, zo voor een week. Nu heb ik wel zin om echt even de handen uit de mouwen te steken. Een groot voordeel van de housekeeping staff is dat je nooit alleen werkt. Momenteel werk ik met een Poolse en een Filipijn in een team in de strijd tegen bacteriën en viezigheid.
Het vrijwilligersleven
En hoe is dat dan? Als vrijwilliger aan de bak voor Mercy Ships. Kort gezegd; goed. Ik voel me vaak heel populair. Als ik vertrek uit de slaapkamer ben ik binnen 1 minuut op de plek waar ik ontbijt nuttig. Aangekomen in die dining room heb ik al 8 mensen goedemorgen gewenst. In de dining room stopt het groeten niet. Je kunt overal gaan zitten en waar je ook gaat zitten, je zit altijd naast een bekende.
Het is leuk om in een kleine community te leven. Je kent iedereen en iedereen kent jou. Wel is het intensief. En je hebt altijd het idee dat je wat mist. Tijdens het schrijven van dit stukje tekst weet ik zeker dat er activiteiten zijn die ik mis. Potjes pingpong, cake bakken of basketbal. Er gebeurt altijd wat. Dat maakt dat je een soort fomo ontwikkeld op het schip zelf; ik wil altijd overal tegelijk zijn om maar niks te missen. Hier moet ik nog wat balans vinden.
Tot slot geniet ik enorm van de omgeving. De omgeving hier is ontzettend lelijk. Industrieel en leeg. Toch probeer ik elke zonsopgang en de ondergang mee te pakken. Hoe lelijk de docks van deze haven (in aanbouw) ook zijn, de zonsondergang maakt een hoop goed. De oneindige oceaan fascineert me ook. Wel ben ik de enige die dit vindt, althans zo lijkt het.
Iedereen is hier namelijk altijd binnen. Ik probeer zoveel mogelijk buiten te zijn maar ik ben vaak de enigste die in een pauze op het bovenste deck buiten zit. Zonde!
PS: De combinatie van mijn housekeeping outfit (grijs van kleur) en m’n kale hoofd maken altijd wel dat ik me net een gevangene voel, als ik met een dienblad in de rij sta voor het eten 🙂
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Trots op jou man! k had je stukjes al eerder gelezen, maar reactie plaatsen bleef toen hangen …
k bid voor een gezegende en avontuurlijke en lifechanging time!
Shalom!
Een leuk stukje! Ik ben benieuwd of je inmiddels al naar Senegal gevaren bent.
Lekker maat, geniet ervan
Hoi Frank,
Wat schrijf je leuk! Veel herkenbaars en toch ook nieuws naast de verhalen van mijn zoon, Pepijn, die meewerkt aan wat jij op je dienblad zet 🙂 Ik wens je een hele mooie tijd op het schip en…trek Pepijn eens mee naar buiten! Groetjes, Jacobine
Hoi Frank, wat leuk om van je te horen! Ik wens je nogmaals een heel goede en mooie tijd toe aan boord van dit schip.
Ha Frank,
Wat ontzettend leuk om je blog met ervaringen te lezen. Ben overigens wel benieuwd of je ook nog foto’s kunt plaatsen, met name jij in de rij met je dienblad maakt me erg nieuwsgierig 🙂
Hey strijder,
Een knap staaltje schrijfwerk. Pak ze aan die bacteriën.
Ik kijk uit naar het vervolg!
Hey Frank,
Wat leuk om te lezen hoe je eerste indruk is.
We blijven graag op de hoogte!
Sterkte met je kale kop, ik hoop dat je snel weer wat haar hebt 🙂
Esther
Klinkt goed Frank. En nu vaar je nog geeneens 😉 Succes en kijk uit naar je updates!
Wat leuk om wat van je eerste belevenissen aan boord te lezen.
Wat leuk om te lezen! Ik ben heel benieuwd naar wat je allemaal gaat ervaren 🙂
Wat een belevenis, hoe anders zal het zijn als jullie vol in bedrijf zijn.
We denken vaak aan je
Frank, super om van je te horen.
We waren erg nieuwsgierig hoe of het was.
Wennen duurt altijd een poosje, voor dat je je draai vindt.
Maar fijn dat het niet tegenvalt.
Nu wachten op de drukte.
Dikke knuffels, oma