Van boord en aan boord
Elk jaar werken er zo’n 1200 vrijwilligers aan boord bij Mercy Ships, en met een tweede schip in de vaart worden dat er alleen maar meer! We spraken twee Nederlandse vrijwilligers over werken bij Mercy Ships. Marcel (49) werkt dit najaar een aantal weken als vrijwilliger op de Global Mercy in Antwerpen. Eva (18) is sinds november werkzaam op de Africa Mercy, we spraken haar net voor vertrek naar Tenerife.
Marcel Eveleens
‘Als oudgediende van de Anastasis en de Africa Mercy mocht ik na 12,5 jaar weer aan boord bij Mercy Ships. Dit keer op het nieuwe schip, de Global Mercy. Ik vond het fantastisch om door het schip te lopen en aan het werk te zijn als loodgieter. Er is bijna geen plek waar ik niet geweest ben, van de machinekamer tot het hoogste dek. Zelf zal ik niet meevaren richting Afrika, maar zo kon ik toch mijn vaardigheden inzetten om het schip zo goed mogelijk voor te bereiden op de komende werkperiode in Afrika. Het werken op het schip en ontmoeten van oud-Mercy Shippers bracht weer allerlei herinneringen naar boven, het voelde alsof ik gisteren nog aan boord woonde! Het was mooi om ook veel nieuwe mensen te ontmoeten en samen de missie van Mercy Ships op te pakken. Het mooiste van Mercy Ships zijn niet de schepen op zich, maar de mensen die komen om te dienen en hun roeping uit te dragen. De gemeenschap aan boord is de motor van het schip.’
Eva Reijersen van Buuren
‘Na het afronden van mijn middelbare school afgelopen jaar wist ik niet wat ik wilde doen qua opleiding. Ik had al langer het plan om een tussenjaar te doen en in het laatste schooljaar groeide er een verlangen om iets te betekenen voor de medemens. Lang heb ik niet geweten hoe en wat ik moest of zou doen. Uiteindelijk kwam begin dit jaar Mercy Ships op mijn pad. Ik had de organisatie al zo’n tien jaar geleden leren kennen door Fride op het schip, een kinderprogramma over een meisje dat samen met haar ouders op de Africa Mercy woont. Dat vond ik toen heel leuk en interessant om te kijken. Nu ik Mercy Ships weer tegenkwam zag ik dat er veel vrijwilligers nodig waren. Zodoende sta ik op dit moment voor het grootste avontuur van mijn leven tot nu toe! Inmiddels kijk ik Fride op het schip samen met mijn zusje (3) zodat zij kan zien waar ik heen ga.
Aan boord hoop ik te werken als Dining Room Staff. Samen met een team zorg ik voor het voorbereiden en opruimen van de eetzaal voor maaltijden. Maar als ze op een andere afdeling mensen tekort komen, kan het ook maar zo zijn dat ik daar mag inspringen.
Er zijn veel dingen waar ik naar uitzie: de uitdaging, het avontuur, de vrijwilligers en hopelijk patiënten die ik ga ontmoeten. Ook lijkt het mij erg leuk om de feestdagen te beleven met allerlei andere culturen aan boord. En natuurlijk hoop ik van harte dat we zo snel mogelijk terug kunnen naar Senegal, want dat is uiteindelijk waar je het voor doet. Om met elkaar de mensen die het hardst zorg nodig hebben te helpen.
De afgelopen periode ben ik druk geweest met allerlei voorbereidingen. Zoals papierwerk regelen en vaccinaties halen. En eerlijk gezegd ben ik veel dingen alweer vergeten. Verder moet je natuurlijk goed opletten op wat je meeneemt qua kleding, toiletspullen en alles wat je verder nodig hebt als je op reis gaat. Gelukkig was er een goede paklijst beschikbaar. Ook heb ik veel contact gehad met een aantal vrijwilligers aan boord. Zij hebben mij allerlei goede en fijne tips gegeven. Je merkt dan echt dat het de gemeenschap op het schip heel open is. En je weet dat iedereen letterlijk in hetzelfde schuitje zit als jij. Dus mocht er iets gebeuren, dan weet ik ook zeker dat dat ook samen opgelost wordt.’
