In Nederland werkte ik als anesthesieverpleegkundige, en nu als coördinator van de medische trainingen in het ziekenhuis op de Global Mercy. Mijn naam is Johan Heuver. Samen met mijn vrouw Josianne en zoontje Micha wonen we voor 2 jaar aan boord.
In mijn werk vorm ik de brug tussen het schip en de lokale zorgmedewerkers. We nodigen hen uit om stage te lopen of trainingen te volgen. Ik neem je graag een dagje mee in mijn werk.
8.00
Ik start mijn laptop op om te kijken of er berichtjes zijn binnengekomen. De meeste communicatie verloopt hier in Sierra Leone via WhatsApp. Ik maak een lijstje voor mijn collega die mensen vandaag belt om ze te herinneren aan hun aankomende trainingen. Veel lokale zorgmedewerkers gebruiken geen agenda, dus dit is de voornaamste methode om mensen te herinneren.
8.45
Ik maak een rondje langs de diverse afdelingen waar mensen stagelopen. Vandaag zijn er deelnemers op de verpleegafdeling, bij de nazorg-afdeling, in de operatiekamer en bij fysiotherapie. Ik heb meestal een kort gesprekje om te kijken of alles soepel loopt.
10.00
Ik rijd een groepje verpleegkundigen van het schip naar het opleidingsziekenhuis in Freetown. Dit is de plek waar veel van onze projecten zich afspelen. Mercy Ships helpt het Connaught Hospital met het opleiden van diverse medische professionals en het verbeteren van de infrastructuur. Door dit strategische ziekenhuis vooruit te helpen hopen we de zorg in Sierra Leone als geheel te verbeteren.
Vandaag hebben de verpleegkundigen van het schip een les voorbereid voor de verpleegkunde-studenten daar. Ondertussen heb ik een overleg met de hoofdverpleegkundige om het stagerooster voor de komende tijd af te stemmen en een training onder de aandacht te brengen.
13.15
We zijn terug op het schip. We worden – zoals bijna elke dag – verwend met een heerlijke warme lunch, soep en salade. Het is leuk om even met het gezin te lunchen. Meestal sluiten er wel wat vrienden bij ons tafeltje aan.
13.45
Vergadering met mijn collega Jenny. Ze is verantwoordelijk voor het verwelkomen van nieuwe mensen in de operatiekamer. We bespreken de zorgmedewerkers die nu meelopen in de OK (een chirurg in opleiding en een anesthesieverpleegkundige) en kijken vooruit naar de komende weken.
14.30
We doen een simulatie-oefening met de verpleegkundigen die stagelopen op onze verpleegafdeling. Met zo’n simulatie kunnen we onze ‘elektronische patiënt’ via de computer besturen. De eerste keer zijn de deelnemers vaak wat onwennig. Vandaag behandelen we het scenario dat de patiënt net terug is van de operatiekamer. Via de computer laat ik de hartslag oplopen en de bloeddruk dalen. We kijken welke acties ze uitvoeren om de patiënt te stabiliseren. In dit geval ging het om een interne bloeding. Na afloop hebben we een uitgebreide evaluatie van wat goed ging en wat beter kon.
17.00
Ik ga de werkdag snel afronden, want mijn vrouw staat al te wachten. Ze heeft met vriendinnen in de sportschool aan boord afgesproken.
18.00
We eten samen in de eetzaal en leren ook vandaag weer nieuwe mensen kennen aan onze tafel.
19.00
Elke donderdagavond is er een community-avond met activiteiten als spelletjes, karaoke en zelfs een sinterklaasviering. Na afloop is er ijs. Josianne en ik verdelen meestal wie er eerst gaat. De ander legt Micha op bed en volgt later met de babyfoon. Alle vrienden en activiteiten zijn altijd in de buurt; nog een voordeel van op een schip wonen.
Een nieuw begin
