Hello, Goodbye
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandEn? Ben je al in Afrika?
Helaas is het antwoord nog altijd nee op die vraag. Soms voelt het meer als een ‘helaas’ voor de mensen om mij heen dan als een ‘helaas’ voor mezelf. Ik vermaak me namelijk prima op Tenerife.
Uiteraard begrijp ik waar de vraag vandaan komt. Medische hulp bieden op plekken waar dit niet vanzelfsprekend is. Dat is het doel. Dus wat doe je dan nog in Tenerife?
Voorbereiden. En er is veel voor te bereiden. De organisatie Mercyships is groot en complex. Gaaf overigens om van dichtbij mee te maken hoe deze enorme non-profit organisatie in elkaar zit en bestuurd wordt. Overal is honderd keer over nagedacht en de organisatie bestaat al even. Er is al decenniën aan specifieke kennis opgebouwd. Grote fieldservices, complexe situaties. En dus veel voorbereiding.
De community
Sommige mensen doen niet anders. Hun vrijwilligersleven bestaat uit het klaarzetten van alles. Zonder een fieldservice mee te maken. Respect hoor. Je steekt je energie en passie in Mercyships zonder direct resultaat te zien van patiënten die levens-veranderende operaties ondergaan.
Veel van die mensen, die enkel komen voorbereiden, heb ik in deze weken mogen leren kennen. En hoewel je het van te voren weet, valt het toch niet mee. Die mensen vertrekken namelijk ook weer… De open cultuur van Mercyships, de oneindige gesprekken die je elke dag kunt voeren en de heftige situaties die je samen doormaakt. Het vormt een band. En als mensen dan vertrekken is dat zuur. Echt zuur.
Het positieve is dat je deze mensen dus wel hebt mogen leren kennen. Dat voelt als theorie, want in de praktijk is het gewoon shit als de mensen vertrekken. Soms kun je je eenzaam voelen op het schip. De band die je ontwikkelt met mensen is hecht maar je hebt hier geen mensen die je al jaren kent. Zoals je dat thuis wel hebt. Je zit letterlijk en figuurlijk op een eiland.
Extreme snelheid
Het leven gaat hier ontzettend snel. Mensen komen en gaan, maar komen vooral zo vlak voor fieldservice. Het is leven is extreem zoals ik in mijn vorige blog probeerde te duiden. Gemis van vriendschappen, eenzaamheid of onbegrip omdat mensen niet weten waar je vandaan komt. Het is zo weer over. En dan blijven er alleen de mooie dingen over.
Prachtige natuur, hoge temperaturen en een hechte community.
Ik vermaak me wel, tot de volgende!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Klasse, zet em nog ff op moat
Man wat ben jij een held. Stiekem toch echt een mensen mens en dan is het steeds loslaten van mensen, mensen die weer vertrekken, knap heftig. Mooie kanten, maar ook pittig.
Mooi om te lezen hoe jij kijkt, observeert, waarneemt en reflecteert.
SHALOM!
Bedankt, mooie en heftige dingen maak je mee, sterkte met alle emoties
Hou de moed er in, nog bedankt voor het beeldgesprek.
Hey kerel, ja dat stukje eenzaamheid is niet tof. Kan ik me iets bij voorstellen. Je wordt op jezelf teruggeworpen op zo’n eiland. Gaaf dat je de mooie dingen kan blijven zien; die helpen je. Zegen man. We bidden voor je vanuit Ermelo🙌
Knuffel 😘
Hee Frank,
Gezellig weer een blog.
Wat een dingen maak je zo mee.
Mooi dat je wel vermaakt.
Pamela was pas met de kinderen in Nederland, erg leuk.
We hadden een high tea met mijn verjaardag.
Dat was goed geslaagd.
Jij hebt zelf vast een bijzondere verjaardag meegemaakt.
Heel veel plezier nog en we horen wel weer van je.
Oma