Week 6 Global Mercy
Ga naar de pagina van Esther FlierHi!
Gisteren (zondag) was ik op de helft van mijn ervaring op de Global Mercy. Soms voelt het alsof ik hier al veel langer ben en andere dagen voelt zes weken toch helemaal niet zo lang. Gelukkig mag ik nog 6 weken genieten van het mooie en bijzondere werk wat ik hier als verpleegkundige doe.
Ik ben zojuist gestart met mijn rit van nachtdiensten en ben vannacht samen met 2 daycrew aan het werk op de ward. Vorige week hebben wij onze laatste staar en schildklier operaties gehad. Meestal zijn er voor een X aantal weken chirurgen aan boord met een bepaalde specialisiatie. De chirurgen met deze specialiasaties zijn dus weer naar huis en inmiddels hebben wij weer nieuwe chirurgen mogen verwelkomen op het schip. Op de General Surgergy waar ik werk zijn we deze week begonnen met onder andere de kinder chirurgie. De patienten die nu momenteel bij mij op de afdeling zijn zijn kinderen in de leeftijd van 5 tot 10 jaar die geopereerd worden aan een hernia.
Afgelopen weekend was ik vrij en heb ik veel buiten het schip kunnen ondernemen. Zo ging ik vrijdag naar de gevangenis hier. Er zijn meerdere gevangenissen voor mannen, vrouwen en voor mannen en vrouwen samen. Met een georganiseerde tour vanuit de Global Mercy ging ik naar een gevangenis met zowel mannen als vrouwen. Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik moest verwachten. De gevangenis was een soort grote binnenplaats met grote schuren waar de cellen zich bevinden. We mochten onze telefoons hier niet mee naar binnen nemen dus ik heb hier geen foto’s van kunnen maken.
In de gevangenis is ruimte voor 110 gevangenen. Toen wij er vrijdag waren waren dit er 308, waarvan 300 mannen en 8 vrouwen. Dit keer een kippenvelmomentje op een andere manier dan de afgelopen keren waar ik over schreef. We mochten aanwezig zijn bij een soort dienst in een klein schuurtje. Hier zaten we met ongeveer 60 gevangenen en wij waren met 10 vrijwilligers. In de gevangenis waren de voorzieningen zeer matig en krijgen de gevangenen weinig tot niets te eten, meestal neemt familie dit voor hen mee. De dienst werd geleid door een van de bewaarders van de gevangenis. Tijdens deze dienst werd er vooral gesproken en gebeden voor vergeving en de hoop om snel weer vrij te mogen zijn.
3 gevangenen deden hun verhaal over hoe zij in de gevangenis terecht kwamen. Sommige gevangen krijgen echt een gevangenis straf andere een soort boete die zij moeten betalen om uit de gevangenis te komen. Zo moest een dame ongeveer 20 euro betalen en zou zij daarna vrij zijn. Zolang ze dit niet deed bleef zij dus in de gevangenis.
Veel gevangenen waren hard aan het werk buiten voor het bouwen van nieuwe cellen. Er waren 3 celblokken waarvan 1 voor de 8 vrouwen en de andere 2 voor de andere 300 mannen. Het is hier ontzettend warm en de zon schijnt continu. Je kunt je misschien wel voorstellen dat de geur die hing in deze gevangenis niet echt prettig was. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het best wel heel erg moeilijk vond om de mensen zo te moeten zien leven. Het bijzondere was wel dat iedereen enorm veel hoop heeft om weer vrij te komen en met deze kracht blijven zij op de been.
Na dit soort bezoeken voelt het dan best gek om vervolgens ‘s avonds met een grote groep gezellig wat te gaan drinken bij een rooftopbar. Ik moest hier best even in schakelen en iedereen die met mij mee was voelde hetzelfde.
Zaterdag heb ik met een groep een hike gemaakt in de bossen/jungle van Sierra Leone, weer een hele andere wereld dan de wereld die ik inmiddels hier gewend ben. Het was prachtig om ook de natuur hier zo te zien. We begonnen de hike vanuit een Chimpansee Sanctuary. Hier worden Chimpansees opgevangen die getraumatiseerd zijn omdet er op hen gejaagd is of omdat zij zijn ‘gebruikt’ als huisdier.
‘s Avonds had ik samen met een collega verpleegkundige een uitje georganiseerd voor onze ward. We gingen met 15 verpleegkundige en 8 daycrew pizza eten. Er vindt vaak best veel wisseling plaats in ons team omdat het hier een komen en gaan is van mensen. Heel erg leuk om elkaar dus buiten werk weer beter te leren kennen. Na het eten zijn we met de daycrew nog naar een bar geweest en hebben we gedanst en vooral heel veel gelachen. Ik ben heel dankbaar voor alle mensen die ik hier leer kennen.
Zondag ben ik weer met een grote groep een dag naar een strand geweest. We gingen naar een nieuw resort, ongeveer een uurtje rijden van het schip en hebben hier de hele dag heeerlijk genoten van de zon. Ik kan inmiddels wel zeggen dat ik een lekker kleurtje te pakken heb 🙂
Deze week mocht ik een van de nieuwe collega’s inwerken. Wanneer je aankomt wordt je 1 dag en 1 avonddienst ingewerkt. Deze collega kwam uit de USA en het was ook haar eerste keer met Mercy Ships. Ik heb haar die dag meegenomen in mijn werk en realiseerde mij ook dat ik eigenlijk al best wel heel veel weet hier. Een fijne realisatie 🙂
Ik heb inmiddels al vaak geschreven over de dankbaarheid van mijn patienten voor mijn werk hier. Maar ook vanuit Nederland sponsoren jullie ons zo ontzettend veel. Ik wil jullie daar allemaal nogmaals heel erg hartelijk voor bedanken. Niet alleen wij hier maar jullie in Nederland maken het verschil hier voor de mensen met jullie donaties. En ik kan jullie verzekeren dat het op een hele mooie plek terecht komt!
Zoals ik aan het begin van mijn blog schreef ben ik begonnen met mijn ritje nachtdiensten en werk ik het aankomende weekend weer dagdiensten!
Tot volgende week
Groetjes,
Esther
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Mooi om je verhaal zo te kunnen delen en ons een beeld te geven van wat je allemaal doet . Succes nog en geniet nog de komende weken van dit bijzondere avontuur 😘
Super leuk om over al je avonturen te lezen!
Mooie avonturen Essie. Trots op jou! ♥️