Bang
Dat wat Jean zijn ‘ziekte’ noemde, was feitelijk een vetgezwel, een goedaardige tumor, bestaande uit lichaamsvet. Zonder een behandeling kan zo’n tumor reusachtige proporties aannemen. Jean legt uit: “Toen mijn ziekte begon, kon je het nauwelijks zien, maar na drie jaar begon het boven mijn schouders uit te komen. Ik werd er bang van, want als ik zou komen te overlijden zou dat voor mijn gezin ernstig lijden betekenen.”
Geld tekort
Gedreven door de zorg voor het welbevinden van vrouw en kinderen spaarde Jean in 2009 genoeg geld op voor een behandeling in het ziekenhuis. De afspraken, het bloedonderzoek en de medicijnen kostten zoveel geld, dat hij zonder operatie naar huis terug moest. Jean weigerde echter op te geven. Met dag en nacht werken probeerde hij genoeg geld te sparen in een wanhopig streven naar genezing.
Creatief
De enorme groei van het gezwel putte hem uit en zijn werk op het veld leed er zodanig onder, dat de productiviteit sterk daalde. Zijn gezin bevond zich in ernstige problemen. “Ik ben in afzondering gaan bidden tot God om hulp”, zei Jean. En hulp kwam op Gods creatieve en ongewone wijze. In 2013 sprong Jean’s gezwel open en begon te bloeden. Er zat niet anders op dan spoedeisende hulp te zoeken in Brazzaville. Opnieuw stond hij voor een operatie zonder de middelen om daarvoor te kunnen betalen.
Negen kilogram
Terwijl hij in de stad was, hoorde hij van een ziekenhuisschip dat in Congo lag. “Waarom ga je niet naar Mercy Ships?”, vroeg een vriend. “De chirurgen helpen je gratis!” Jean was verbaasd. Hij liet er geen gras over groeien en reisde naar de havenstad Pointe Noire. Tegen de tijd dat Jean aan boord van de Africa Mercy stapte, woog het op een watermeloen lijkende gezwel dat uit zijn rug stak zo’n negen kilogram! Zelfs in extreme gevallen bereikt een dergelijk gezwel gewoonlijk niet meer dan zo’n drieënhalf tot vijf kilogram.
Geen pijn
De Zuid-Afrikaanse vrijwilliger-chirurg, dr. Tertius Venter, verwijderde het massieve gezwel in een twee uur durende operatie. Toen hij enkele dagen later comfortabel in een ziekenhuisbed en op zijn rug lag te rusten, zei Jean met een grijns: “Mijn arts denkt dat ik een machine ben! Ik ben veel te gelukkig om pijn te voelen. Het is minstens tien jaar geleden dat ik op mijn rug kon liggen om te rusten.”
Dank U wel
Jean is overgelukkig met zijn gezondheid, die hij terugkreeg door Mercy Ships. “Wat kan ik aan Mercy Ships teruggeven?”, vraagt hij. “Wat moet ik tegen de Heere zeggen om wat Hij voor mij heeft gedaan? Dit schip gaat weer verder; het is een stukje van Zijn trouw. Alles wat ik geven kan is: ‘Dank U wel’.
Wereldbeker
Jean Bosco, een landbouwer, een vader en echtgenoot, kan nu naar zijn gezin terug zonder zijn verschrikkelijke vracht. Er glijdt een brede glimlach over zijn gezicht als hij zich zijn thuiskomst voorstelt: “Stel je voor dat je favoriete team juist de wereldbeker gewonnen heeft”, zegt hij, “dat is precies de manier waarop mijn gezin om zo te zeggen mijn thuiskomst gaat vieren. Er wacht me grote vreugde als ik thuiskom.”
Voor u ook interessant:
Die ene tel waarin je afgeleid was in het verkeer. Een ondoordachte opmerking die na jaren nog altijd door je hoofd spookt. Die ...
Nadat hij 56 jaar met een gespleten lip had geleefd, was er slechts een operatie van twee uur nodig om Samba’s leven te verand...
Welkom in Sindikoh Village, een dorp in het district Kono! In één van de huizen in het dorp is de sfeer verwachtingsvol. 9 maa...
