Zo’n vijftien jaar geleden neemt hij op een middag een lift achterop de motor bij een vriend. Terwijl ze door het chaotische verkeer rijden, verliest zijn vriend ineens de macht over het stuur en worden hij en Leon van de motorfiets geslingerd. Gezien de omvang van de verwondingen van de bestuurder, prijst Leon zich gelukkig dat hij alleen maar wat verwondingen rond zijn kaak heeft.
Het dichtstbijzijnde ziekenhuis blijkt gesloten. Aangezien hij niet veel geld heeft voor een behandeling, besluit Leon de reis terug naar zijn dorp te maken, in de hoop dat de verwondingen wel vanzelf zullen genezen. Niemand waarschuwt hem ervoor dat als hij zijn verwondingen onverzorgd zal laten, dit zal resulteren in overmatig littekenweefsel. Het gevolg is een gezwel (keloïd), dat alsmaar zwaarder en zwaarder wordt en zijn gezicht meer en meer tekent.
Steeds moeilijker
Jaren verstrijken. Leon, 42 jaar oud inmiddels, kan geen medische hulp vinden voor de afschrikwekkende aandoening die hij heeft aan zijn gezicht. Het leven wordt steeds moeilijker, maar Leon zet door. Met de hulp van zijn vrouw en acht kinderen blijft hij in zijn cacaoplantage werken, maar makkelijk is het niet. Leon: ‘Er zijn dingen die ik gewoon niet kan doen op mijn werk, zoals het gebruiken van een zaag. Het gaat gewoon niet, en dan baal ik zo dat ik mijn werk niet goed kan doen.’ Ook de bespottingen blijven maar komen. De treiterende stemmen maken deel uit van zijn bestaan.
Goedaardig gezwel
Gelukkig krijgt Leon via mond-tot-mondreclame te horen dat Mercy Ships onderweg is naar zijn land! Hij laat zijn vrouw en kinderen thuis en vertrekt hoopvol richting de Africa Mercy. Daar krijgt hij de medische hulp waar hij zo lang naar heeft uitgekeken. Het goedaardige gezwel is een van de grootste die de plastisch chirurg aan boord ooit heeft geopereerd. Na het succesvol verwijderen van het gezwel wordt door middel van huidtransplantatie de wond bij zijn kaak dichtgemaakt.
Van verdriet naar vreugde
Chirurgie kan wel het gezwel verwijderen, maar niet de emotionele bagage die Leon in zijn hart meedraagt. Maar de zorg en steun die hij krijgt op de Africa Mercy zorgt al snel voor een zichtbare verandering, zowel fysiek als emotioneel. Het duurt niet lang of er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Vreugde vervangt verdriet.
Nu zijn vertrek nadert, begint Leon zich de hereniging met zijn gezin voor te stellen. ‘Mijn jongere kinderen zullen me niet herkennen. Ze hebben mij nog nooit gezien in deze conditie!’ Leons tumor heeft lange tijd bepaald hoe hij zich voelde: anders, afgewezen, verstoten. Maar na een levensveranderende operatie aan boord hebben zijn emotionele littekens plaatsgemaakt voor zekerheid, acceptatie en vreugde. ‘Ik voel me lichter. Het is alsof er een last van me afgenomen is!’
Voor u ook interessant:
Mercy Ships streeft ernaar om veilige chirurgische zorg toegankelijk te maken voor zoveel mogelijk mensen aan boord van haar var...
Serah, of Heuridia zoals ze bij haar familie bekend staat, ziet er niet anders uit dan de andere negenjarige meisjes uit de stad...
Die ene tel waarin je afgeleid was in het verkeer. Een ondoordachte opmerking die na jaren nog altijd door je hoofd spookt. Die ...
