Tijdens de werkperiodes van de Africa Mercy en de Global Mercy in Senegal, kwamen vrijwillige fysiotherapeuten van over de hele wereld maandenlang aan boord om hun vaardigheden en expertise in te zetten.
Meer dan 350 patiënten ontmoetten veel verschillende vrijwilligers uit het revalidatieteam, maar er was één gezicht dat bijna iedere patiënt kende: dat van Mame Birame Sy.
Voordat ze in 2019 aan boord van de Africa Mercy kwam, had de Senegalese studente geen medische ambities. Maar de liefde die ze aan boord ervoer – zowel wat de patiënten als haar medebemanningsleden betreft – motiveerde haar om steeds weer terug te komen. Uiteindelijk assisteerde ze het revalidatieteam tijdens alle drie de werkperiodes in haar vaderland. De laatste keer was in 2023 op de Global Mercy.
Het begin van een reis
Mame groeide als oudste van zes kinderen op in een stad net buiten de Dakar-regio van Senegal. Op de universiteit waar ze Engels studeerde met een specialisatie in Afrikaanse literatuur, kwam ze via advertenties in aanraking met Mercy Ships. Na eerder al in een callcenter te hebben gewerkt en Engelse les aan kinderen te hebben gegeven, was Mame er klaar voor om vertaler te worden. Omdat ze via haar vader al bekend was met geneeskunde, was ze enthousiast om deze vaardigheden in te zetten om op een directe manier patiënten te helpen.
Mames vader was trots op haar en zei: ‘Nu ben jij in staat om dingen te doen die zelfs ik, in het medische werkveld, niet kan.’
Mames leidinggevenden zagen dat ze betrouwbaar was en breidden haar verantwoordelijkheden gaandeweg uit met taken die verdergingen dan vertalen.
‘Ze is trouw en dienstvaardig’, dat is hoe ik haar zou omschrijven,’ zegt Jean-Baptiste Ahouangonou, de langetermijnvrijwilliger uit Benin die verantwoordelijk is voor de coördinatie van de nationale bemanningsleden. ‘Ze doet haar werk erg goed, en ze doet het trouw. Ze is een van de besten.’
Met patiënten werken
Een van de eerste patiënten die Mame ontmoette, was Marie-Madeleine, een dertienjarig meisje wiens knie naar achteren doorboog. De transformatie die Marie-Madeleine zowel fysiek als mentaal in drie maanden doormaakte, vormde voor Mame de bevestiging dat ze precies was waar ze moest zijn. Ze zag Marie-Madeleine een droom ontwikkelen om arts te worden, en dat spoorde de zesentwintigjarige Mame aan om opnieuw over haar eigen carrièrepad na te denken.
Mame realiseerde zich dat veel van de patiënten voor de operatie leken te ‘leven zonder een leven te hebben’, maar ze zag met eigen ogen dat dit tijdens het genezingsproces veranderde.
‘Het werken bij het orthopedische team heeft me geïnspireerd om na te denken over het volgen van de studie orthopedie, omdat ik dit werk zo mooi vind,’ legt ze uit. ‘Door het zien van de tranen, de vreugde en de glimlachen – hoe de patiënten een nieuw leven vinden, vroeg ik mezelf af: ‘Waarom zou ik hier niet voor gaan?’
Tijdens de COVID-19-pandemie begon Mame wat ze tijdens haar eerste zeven maanden aan boord had geleerd al in praktijk te brengen door haar vader bij zijn werk te assisteren en hielp ze de mensen uit haar gemeenschap bij kleine medische problemen. ‘Mensen helpen, en voelen dat je iemand blij maakt, dat door jouw hulp iemand kan genezen’ zorgde ervoor dat ze gemotiveerd bleef.
Gemeenschap
Na tijdens de pandemie twee jaar afwezig te zijn geweest, voerde Africa Mercy in 2022 terug naar Senegal en opende ze haar deuren weer voor operatiepatiënten. En Mame was klaar om weer te helpen. ‘Zolang Mercy Ships naar mijn land terugkomt, blijf ik Mercy Ships bij haar missie helpen – het maakt niet uit waar ik dan ben of waar ik dan mee bezig ben,’ zegt Mame.
Ondanks dat ze een tijdlang niet op het schip was geweest, verwelkomde de gemeenschap aan boord haar hartelijk in hun surrogaat-familie, wat Mame erg waardeerde. ‘Het is niet makkelijk om in een gemeenschap te werken, maar waar anderen falen, slagen ze hier bij Mercy Ships in,’ vertelt ze. ‘Soms heb je veel dingen aan je hoofd als je aan het werk gaat, maar die vergeet je als je aan boord komt. Het is een geweldige omgeving.’
Jean-Baptiste vertelt dat ze nooit moe werd. ‘Ze verspreid zo veel vreugde,’ zegt hij. ‘Ze lacht altijd en staat altijd open voor interactie en voor een grapje… ze is gewoon geweldig.’
‘Ze was gewoon altijd behulpzaam, en niet alleen tegenover mij, maar tegenover iedereen om ons heen,’ beaamt het hoofd van het revalidatieteam Dean Hufstedler. ‘Mame is een zeer snelle leerling en ze is erg leergierig. Als we glasvezelgips verwijderden, wist ik dat ik haar gewoon de gipszaag kon geven en dat ze dan niet alleen de klus snel en efficiënt klaarde, maar dat ze het voor de kinderen zelfs bijna leuk kon maken. Ze leek ook altijd te weten wat ze tegen de kinderen moest zeggen om hen te kalmeren als ze nerveus waren.’
Toen de Global Mercy uit Senegal naar Sierra Leone vertrok, bleef Mame in haar vaderland, waar ze haar vaardigheden en ervaringen hoopt in te zetten om haar mensen op nieuwe en levensveranderende manieren te helpen.
Meer weten over vrijwilligerswerk aan boord?
Om hoop en genezing mogelijk te maken, zijn er vrijwilligers van over de hele wereld met allerlei soorten vaardigheden nodig. Wil je weten hoe je net als Mame je tijd en talenten kunt delen? Neem dan vandaag de eerste stap door je aan te melden voor een informatieavond.
