Acht jaar lang hebben de dames Dammers zich met hun bedrijfje OK Kadootjes ingezet voor Mercy Ships. Met hun gehaakte knuffels en andere zelfgemaakte cadeautjes haalden ze tot nu toe in totaal €4285,- voor Mercy Ships op. Helaas gaan ze in december stoppen. Jenny Dammers vertelt over OK Kadootjes en Mercy Ships.
Kunt u kort iets over uzelf vertellen, en over uw dochters?
Ik ben Jenny Dammers, de moeder van het stel, drie dochters. Ik ben altijd al creatief bezig geweest, dus daar heb ik mijn dochters een beetje mee aangestoken! Ik ben gaan haken en na een tijdje werd het zoveel dat ik niet meer wist wat ik ermee moest. Zo zijn we met elkaar gaan brainstormen en toen is het idee van een website gekomen. Ik hoef niet al het geld voor mezelf te hebben, dus het is mooi om daar iets mee te doen. Al brainstormend zijn we op het idee van OK Kadootjes gekomen.
Hoe kwamen jullie op het idee voor de naam?
Het is OK om dingen zelf te maken. OK staat ook voor operatiekamer, want ik ben operatiekamerassistente geweest. En als laatste: het is OK om iets voor het goede doel te doen. Dat zijn dingen geworden om cadeau te geven, dus zo is de naam OK Kadootjes ontstaan.
Hoelang zijn jullie samen bezig geweest met haken?
In 2012 heb ik mijn dochters leren haken, dus toen konden zij het ook. Mijn middelste dochter woont in Assen en op 15 december wilden we daarheen gaan om officieel op de knop te drukken om de site online te zetten. En wat wilde het geval, op 14 december val ik met mijn fiets en breek ik m’n duim, dus toen de site openging kon ik geen haaknaald vasthouden! Dat was eventjes een domper, maar we zijn dus op 15 december 2012 officieel van start gegaan. Dat is al een tijdje, en als we stoppen is dat 8 jaar! Een aardige tijd.
Hoeveel cadeautjes hebben jullie gemaakt, en wat vond u zelf het mooiste item om te maken?
Ik heb een bestandje met 493 regels. Op heel veel regels staan meerdere dingen! We hebben alle knuffels ook namen gegeven, dus daar heb ik ook een bestand van bijgehouden. Ze hebben allemaal een unieke naam gekregen. Zo kan ik ze weer terughalen in mijn gedachten!
Ik denk dat het wel over de 1000 stuks zijn in totaal. Dat zijn niet alleen gehaakte spullen, maar ook andere dingen. In het begin maakten we ook sleutelhangers met lintjes en kralen. Die hebben we in het begin heel veel verkocht. Ook hebben we bijvoorbeeld dekentjes gemaakt. Van alles en nog wat!
Maar om nou te zeggen wat ik het mooiste vond? Ik weet het echt niet. Dat is niet te doen. Ik zie vaak een idee voorbij komen, een plaatje, en dan rust ik niet voor het uitgewerkt is! En als het dan is gemaakt, dan is het goed en mag het verkocht worden. Eén knuffel heb ik zelf bewaard, die gaat echt niet verkocht worden. Dat is een luipaard met ingehaakte vlekken. Dat was een hele klus, dus die krijgt een ereplekje in huis!
“We zullen Mercy Ships niet vergeten, dat blijft altijd een plekje bij me houden.”
Jammer dat jullie gaan stoppen! Hoe kwamen jullie tot dat besluit?
Mijn middelste dochter heeft nu een gezin en een drukke baan, waar ze meer in wil investeren. Dan komt er niet veel meer van haken. De jongste dochter kreeg verkering en werk, dus bij haar kwam er ook niet veel meer van. Met de oudste dochter ben ik nog het langste doorgegaan, want zij hield ook de website bij. We maakten samen de foto’s. Zij zorgde dat ze op de site kwamen en deed de tekstjes erbij, daar gaat aardig wat tijd in zitten. Inmiddels heeft zij een eigen website, kaartootje.nl, ook met leuke kraamcadeautjes en kaarten. Hier is ze ook veel tijd aan kwijt. Zelf ben ik niet zo van de social media, dus dat gaat in mijn eentje gewoon niet lukken.
Ik denk dat het na 8 jaar ook weleens goed is om eens wat anders te gaan doen. Maar als je het er zo over hebt en ik alles op een rijtje zie, denk ik: Ach het is toch wel jammer dat we stoppen! Maar het is ook goed. Het is mooi om gedaan te hebben. Het was een hele leuke tijd.
“Het schip komt eraan en mensen komen van heinde en verre om geholpen te worden. En dat allemaal door vrijwilligers! Ja, dat is prachtig. Ze zetten hun eigen leven een stukje opzij om hen te helpen.”
Hoe hoorden jullie van Mercy Ships en waarom besloten jullie om een deel van de opbrengst te doneren?
Ik ben zelf verpleegkundige en op een gegeven moment hoorde ik van Mercy Ships. Ik kan niet meer precies terughalen hoe dat gekomen is. Misschien dat er weleens een folder in de bus is gekomen, of dat we het met giften gesteund hebben. Ik denk gewoon door mijn werk. Ik heb een opleiding gehad in de jaren ’80, dus ik ben al heel lang bij de zorg betrokken. Ik weet niet beter dan dat Mercy Ships bestaat.
We hebben er niet over getwijfeld dat het naar een ander goed doel moest. En waarom dat? Het hoorde er gewoon bij. De ene helft ging naar Mercy Ships en van de andere helft kochten we weer nieuw materiaal. Het moest gewoon zo gebeuren. Het is dat je het vraagt, maar ik heb er geen moment over getwijfeld!
Wat raakte jullie het meest aan Mercy Ships als organisatie?
Dat het voor de allerarmsten is die normaal gesproken geen toegang tot de zorg hebben. Ik vind het mooi dat die geholpen worden en dat het dus allemaal door vrijwilligers wordt gedaan. Ik ben weleens op evenementen geweest en dan zie je hoe dat werkt. Het schip komt eraan en mensen komen van heinde en verre om geholpen te worden. En dat allemaal door vrijwilligers! Ja, dat is prachtig. Ze zetten hun eigen leven een stukje opzij om hen te helpen.
Hoeveel hebben jullie in totaal opgehaald voor Mercy Ships?
Daar heb ik ook een bestandje van bijgehouden! Als we tot het eind van het jaar niks meer zouden verkopen, zouden we nu op €4285,- zitten! Dat is altijd de helft geweest van wat we verkocht hebben. Ook hebben we af en toe weleens een gift van mensen gekregen. Als een cadeautje dan opgestuurd moest worden, maakten ze iets meer geld over. Dat extra geld ging altijd in z’n geheel naar Mercy Ships.
Tot het eind van het jaar is de site nog open en kun je nog dingen bestellen. De opbrengst is nog steeds voor Mercy Ships! Vanaf €30,- verzenden zij je bestelling gratis.
Hebben jullie al nieuwe plannen voor de tijd die jullie nu overhouden?
Ik werk 20-24 uur per week in het ziekenhuis. Dat is de ene week 2 en de andere week 3 dagen. Inmiddels werk ik ook alweer ruim een jaar als vrijwilligster in een kringloop voor het goede doel. Dat is hier opgestart door kerken uit de omgeving en dat vond ik erg leuk. Daar ben ik dus ook erg druk mee. Die vrije tijd wordt wel opgevuld!
We zullen Mercy Ships niet vergeten, dat blijft altijd een plekje bij me houden. Ik zou zo graag een keer meegegaan zijn, maar het is nooit gelukt en dat gaat ook niet meer komen. Op deze manier betrokken zijn was wel heel leuk!
