Sonia wordt gescand in een machine, die gonst en zoemt terwijl er foto’s worden genomen en er met straling en signalen metingen worden gedaan. Maar geen scan zou kunnen zien hoe diep haar verlangens zijn naar een leven zonder tumor. Een eigen gezinsleven ooit… misschien? Ze hoopt maar en bidt, dat een operatie nu wel mogelijk zal zijn nu ze zich aan de zorg van de artsen van Mercy Ships heeft toevertrouwd.
Carrière
De tumor overal mee naartoe dragen was een belasting voor Sonia. Voordat ze haar huis verliet, deed ze haar kapsel zo, dat er een soort paardenstaart over haar linkerwang hing. Dat hielp om te verbergen wat ze het liefst zou laten verdwijnen. Door de jaren heen had Sonia de massa zien groeien. Ze had allerlei behandelingen geprobeerd, maar niets bleek te werken. De wereld tegemoet treden met zo’n misvormd gezicht was verre van eenvoudig. Toch slaagde ze erin om als verpleegster carrière te maken, ondanks het vernederende staren van haar omgeving.
Alleen
Elke dag werkte ze in een lokaal ziekenhuis en verzorgde ze haar patiënten. Ongelukkigerwijs moeten ziekenhuizen in onderontwikkelde landen het stellen zonder de technologie en de specialisatie die nodig is om de tumor van Sonia te behandelen. Malaria kan wel worden behandeld en ook wordt er moeder- en kindzorg geboden. Het zorgen voor moeders en hun kinderen was soms moeilijk voor Sonia – met haar 34 jaar had ze geen kinderen en evenmin een echtgenoot. Bij heel veel culturen, zoals die van haar, zou een gezin een bepaalde identiteit en waarde betekenen. Zonder gezin echter ben je niks. Maar Sonia weigerde zich zorgen te maken. “Ik wacht totdat de tumor weg is, dan sticht ik een gezin”, hield ze zich voor.
De uitslag
Eindelijk krijgt ze de resultaten van de testen te horen. Sonia bereidt zich voor op het nieuws, nieuws dat de loop van haar leven zou kunnen veranderen. De artsen hebben haar aandoening bestudeerd en ze zijn absoluut zeker: ze is ingepland voor een gratis operatie aan boord van de Africa Mercy!
Hoe het verder ging
Vanaf dat moment is alles in een sneltreinvaart gegaan. Sonia werd op het ziekenhuisschip verwelkomd en succesvol geopereerd. Nadat het verband was verwijderd, kon je haar van tijd tot tijd met een spiegel zien alsof ze nog eens wilde controleren of de tumor nu echt verwijderd was. En dat was dan ook zo!
Nu, een paar weken later, is Sonia een heel ander mens. De littekens hebben tijd nodig om te genezen en het teveel aan huid, dat de tumor omvatte, zal in de loop van de maanden krimpen. Met een nieuw kapsel, een mooie glimlach en een twinkeling in haar ogen straalt de vreugde van Sonia af. Nu kan ze zich wijden aan de verwezenlijking van haar dromen: het opzoeken van de ware Jacob!
Voor u ook interessant:
Kort na zijn geboorte kreeg Emmanuel uit Sierra Leone een witte zwelling rond zijn oor. Al snel begon de plek ook pijn te doen. ...
Mercy Ships streeft ernaar om veilige chirurgische zorg toegankelijk te maken voor zoveel mogelijk mensen aan boord van haar var...
Serah, of Heuridia zoals ze bij haar familie bekend staat, ziet er niet anders uit dan de andere negenjarige meisjes uit de stad...