Hoe één daad van vriendelijkheid alles veranderde
Voor Catherine Conteh is er één moment tijdens de geboorte van haar dochter dat zich nog steeds afspeelt in haar hoofd, 30 jaar later. Ze ligt in een ziekenhuisbed in Sierra Leone, al 4 dagen aan het bevallen, kronkelend van de pijn. De dokters vertellen haar dat ze vanwege complicaties tijdens de bevalling een keizersnede nodig heeft; iets dat de 18-jarige Catherine en haar man Augustine zich niet kunnen veroorloven. Zonder vooruitbetaling kan ze geen keizersnede krijgen.
Tientallen jaren later, herinnert ze zich nog steeds de gedachte die zich steeds afspeelde in haar hoofd te midden van de angst en pijn. ‘Ik ga dit niet overleven. Als er niets gebeurt, ga ik dit niet overleven. Dat speelde zich af in mijn hoofd en hart.’
‘Wanneer stopt de pijn?’
Catherine en Augustine kijken erg uit naar de komst van hun eerste baby, ondanks hun krappe financiën en de staat waar hun land in verkeert, toen in het midden van een burgeroorlog. De geboorte van hun kindje moest de start zijn van iets hoopvols en nieuws. Maar als de uren en dagen voorbij gaan, gaan ze steeds meer de ernst van de situatie inzien. De baby waar ze zo naar uitkijken, zal de bevalling waarschijnlijk niet overleven, net als Catherine. ‘In deze vier dagen vervaagde langzaamaan mijn blijdschap om mijn baby te ontmoeten en vast te houden. Waar ik mij alleen nog op kon focussen was de pijn. Wanneer stopt de pijn?’
Bekijk de video over het verhaal van Catherine of lees eronder verder.
Geroepen om iets te doen
Op de vierde dag voelt Catherine alle kracht uit haar lichaam wegvloeien. Door een scheur in het gordijn ziet ze een lichaam, dat helemaal bedekt is, weggereden worden op een brancard. Ze vraagt zich af ‘zal ik de volgende zijn die zo weggereden wordt?’
Catherine valt in slaap; als ze wakker wordt, ziet ze een onbekende aan haar bed staan die over haar haren streelt en naar haar naam vraagt. De bezoeker is Aly Hall, een verpleegkundige uit Nieuw-Zeeland. Ze doet vrijwilligerswerk aan boord van het eerste schip van Mercy Ships, de Anastasis, die in de haven van Freetown ligt. Aly en een aantal andere Mercy Ships vrijwilligers, inclusief anesthesist Dr. Keith Thomson, bezoeken de kraamafdeling van een lokaal ziekenhuis. Ze horen Catherine’s angstige kreten op de gang van de kraamafdeling. Aly voelt zich meteen geroepen om ook maar iets te doen voor Catherine.
‘Omdat Catherine al vier dagen aan het bevallen was, vertelde een verpleegkundige mij dat ze zou overlijden, net als de baby. Het werd gezegd alsof het een feit was, dat shockeerde mij. Dat dit de uitkomst zou zijn zonder enig ingrijpen, ik was nog nooit zoiets tegengekomen,’ zegt Aly. ‘Het maakte mij van streek dat ongeveer 100 dollar Catherine’s leven en dat van de baby konden redden. Dat was alles wat nodig was. Ik wist niet wat ik moest doen, dus ik dacht, ik ga bidden voor deze vrouw en geef het over aan God.’
Als Aly klaar is met bidden, komt dr. Thomson de kamer binnen. Hij hoort Catherine’s verhaal en biedt aan om de operatie te betalen.
In de wolken
‘Er zijn miljoenen mensen in Afrika die hulp nodig hebben.’ Soms krijg je een soort gevoel dat zegt ‘Help deze ene persoon’. ‘Andere mensen helpen weer anderen, maar jij moet deze specifieke persoon helpen,’ vertelde dr. Thomson over wat hem ertoe aangezet heeft om juist Catherine te helpen.
Het volgende wat Catherine zich kan herinneren is een verpleegkundige die haar vertelt: ‘Kijk, deze mensen gaan de keizersnede betalen. We wachten alleen nog op de dokter en dan gaan we beginnen.’ Wonder boven wonder, zijn zowel Catherine als haar dochter Regina gezond en wel na de operatie. Terwijl ze herstelt op de kraamafdeling, ervaart de nieuwe moeder dat datgene waar ze zo bang voor was niet gaat gebeuren, namelijk dat ze haar baby niet zou kunnen ontmoeten. ‘Het was een prachtig moment voor mij, ik keek er erg naar uit om mijn baby te ontmoeten. En mijn man was in de wolken.’
Als zussen
Aly en een andere Mercy Ships vrijwilliger, Gina Willig, bezoeken Catherine vaak in de volgende dagen, ze brengen medicijnen en bidden met haar. Al snel worden de vrouwen als zussen voor elkaar. ‘Ik noem Aly zus en zij noemt mij ook zus,’ lacht Catherine, ‘omdat er een puur hart en pure liefde voor nodig is om iemand te ontmoeten en daar direct onvoorwaardelijk van te houden.’
Uiteindelijk herstelt Catherine en gaat naar huis om een nieuw hoofdstuk in haar leven te beginnen samen met haar familie. Ook Aly gaat terug naar huis in Nieuw-Zeeland. Jaren gaan voorbij. Het contact met dr. Thomson blijft sterk gedurende deze tijd. Hij helpt Catherine’s familie zelfs met het verkrijgen van asiel in Australië, omdat de burgeroorlog in Sierra Leone nog steeds woedt. In Australië besluit Catherine om de medische wereld in te gaan en verpleegkundige te worden, net als Aly. Haar dochter Regina, die vernoemd is naar de Amerikaanse verpleegkundige Gina, groeit op en volgt hetzelfde pad als haar moeder. Op haar 18e keert Regina terug naar het land waar ze geboren is om aan boord te gaan als verpleegkundige voor Mercy Ships. De cirkel is rond.
Op een dag krijgt Catherine een onverwacht telefoontje van dr. Thomson. Hij heeft Aly’s contactgegevens gekregen en vraagt Catherine of ze opnieuw met Aly in contact zou willen komen. Catherine aarzelt geen moment en komt weer in contact met Aly. Na al die tijd hoort ze aan de andere kant van de telefoon een bekende stem. ‘Om haar stem te horen na bijna 30 jaar was emotioneel voor mij. Ik hoop dat ik Aly kan ontmoeten, dat we elkaar een knuffel kunnen geven en samen God kunnen prijzen.’
Eén simpele keuze
Als Catherine terugkijkt op de jaren die achter haar liggen, gelooft ze dat alles neerkomt op één simpele keuze. De keuze om een leven te redden en door die keuze iemand een leven te geven. Die keuze heeft ervoor gezorgd dat er ongelooflijk mooie dingen zijn gebeurd de afgelopen jaren. ‘Ik heb geleerd dat door één vriendelijke daad een hele familie gered is. Een hele familie heeft succes meegemaakt. Een hele familie heeft meegemaakt wat ze zich nooit konden voorstellen. Doordat dr. Thomson, door God de keuze maakte om 100 dollar te betalen, heeft hij mijn leven gered en dat van mijn dochter. Daardoor ben ik gegroeid tot een vrouw die gelooft in het goede doen,’ vertelt Catherine als ze terugkijkt op de afgelopen jaren. ‘Dit is wat mij gemaakt heeft tot wie ik nu ben. Dat heb ik van dr. Thomson geleerd. Help waar je kunt helpen, je weet nooit hoe een klein, vriendelijk gebaar kan uitpakken.’
Het was een simpele, spontane daad van vriendelijkheid die niet één maar twee levens heeft gered en het leven van deze familie voorgoed heeft veranderd. Tientallen jaren later zijn de effecten van dat moment nog steeds zichtbaar in Catherine’s leven en daarbuiten.
Iedere gift, gebed en minuut maakt verschil, ook u kunt het verschil maken!
Maakt u ook het verschil?
Steun ons in het investeren in de volgende generatie van verschilmakers in Sierra Leone. Doe vandaag een gift en verander het leven van een patiënt.
