Beren, brandblussers en Braziliaanse Onafhankelijkheidsdag
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandHoe zou jij reageren als je ineens twee enorme teddyberen in het vizier krijgt terwijl je rustig je dag aan het opstarten bent?
Rond een uur of negen ’s ochtends stapte ik twee weken geleden op maandag de ‘bridge’ binnen om mijn dagelijkse desinfectieronde te doen. Nietsvermoedend kwam ik ineens oog in oog te staan met deze joekels van dieren. Ik schrok even, maar kon er al snel om lachen en kon het niet laten om een foto te maken. Omdat mijn schoonmaakdoekje zoveel mogelijk oppervlaktes moet raken, probeerde ik deze reuzen te verplaatsen. De grote beer is genaamd ‘Caramello’. Caramello gaat al enige tijd mee en heeft al verschillende belangrijke personen ontmoet aan boord van de Global Mercy en andere schepen van Mercy Ships. Hij heeft zelfs zijn eigen titel en naambordje op de deur van de hoofd ingenieur. Het verhaal gaat dat Caramello erg eenzaam was, en dat er daarom werd gezorgd voor gezelschap.
Dit was echter niet het enige voorval wat plaatsvond in de ‘bridge’ in de afgelopen twee weken. Tijdens een andere desinfectieronde hoorde mijn teamgenoot en ik opeens de woorden ‘fire on the deck’. Even dachten we dat er een brand was ontstaan op dek 4, maar al snel bleek iets anders aan de hand te zijn. De een na de ander kwam rennend de ‘bridge’ binnen; het bleek om een brand op ‘the dock’ te gaan. In de haven, op enkele tientallen meters afstand van het schip, stond een zonnepaneel in brand. Twee mannen van de haven stonden de brand te observeren en maakten foto’s. Niet echt de juiste manier om een brand te bestrijden, dachten wij allereerst. Redelijk snel kwamen er twee anderen van ‘port security’ met twee brandblussers. Inmiddels was de brand flink toegenomen in grote. Brandblusser 1 kon zo’n 40 procent van de brand doen wegnemen, brandblusser 2 werkte niet. Puntje bij paaltje moesten de ‘safety officer’ en drie anderen van Mercy Ships te hulp schieten. Bewapend met vier werkende brandblussers paradeerden de vier in een nette rij richting de brand. Binnen een korte tijd was het feest voorbij. Achteraf bleek dat de batterij vlam had gevat door de (extreme) warme van die dag. Het was ergens wel komisch om dit tafereel te aanschouwen, maar zo blijkt ook maar weer dat een brand makkelijk kan ontstaan.
Om in het nieuwe jaar naar Afrika te kunnen gaan, moesten we twee weken geleden een bepaald certificaat behalen. Met dit certificaat wordt onder meer aangetoond dat het schip voldoet aan alle veiligheidsvoorschriften die nodig zijn om het schip draaiende te houden. Een onderdeel van deze toets was een ‘Abandon Ship drill’, het oefenen van het verlaten van het schip in een noodgeval. Wanneer het schip zich in een noodgeval op zee bevindt, zal de bemanning geëvacueerd worden door middel van reddingsboten. Deze evacuatie door middel van ‘life boats’ hebben we in een week driemaal geoefend. Dit betekent: bij het ‘Abandon Ship’ signaal naar de juiste verzamelplaats, je duidelijk aanmelden bij het noodteam, in de rij staan voor reddingsvesten, reddingsvesten aan en uiteindelijk in de rij naar de reddingsboten. Omdat de reddingsboten ook enig risico met zich brengen en niet het meest veilige vaartuig zijn, gaat de bemanning tijdens een oefening niet daadwerkelijk de reddingsboten in. Natuurlijk worden de reddingsboten van tijd tot tijd wel getest.
Omdat ik voor langere tijd aan boord ben van de Global Mercy, heb ik een week geleden de ‘Security Awareness’ training gevolgd. ‘Security Awareness’ betekent (hier aan boord) het bewust zijn van alle veiligheidsrisico’s die zich kunnen voordoen op extern gebied, zoals piraterij, diefstal, verstekelingen, terrorisme enzovoort. Het was erg interessant om te horen welke situaties zich in het verleden hebben voorgedaan op dit gebied. De training werd afgesloten met een toets; door de multiple-choice vragen waande ik mij weer even in de middelbare school. Bij het behalen van de toets zou iedereen een levenslang geldend certificaat krijgen. Als het goed is, heb ik de toets gehaald. Afgelopen woensdag heb ik een rondleiding gehad in de machinekamer(s) op dek 1 en 2. Door mijn werk in de huishouding heb ik al veel hoeken van het schip mogen zien, maar de machinekamer is toch echt verboden terrein voor de meesten. Met lange mouwen, bedekte benen en een set oordopjes gingen we in een groep van 12 door de voor ons onontdekte ruimtes heen. We kregen onder meer de machine te zien die zeewater omzet in drinkwater (op dit moment nog niet in gebruik), de ruimte van waaruit de techniek bestuurd wordt, de airconditioningsystemen en de ruimte waar een van de propellers zich bevindt waarmee het schip aangestuurd wordt. Door het enorme geluid van de motoren was liplezen soms de enige manier om de uitleg te volgen, maar dat mocht het enthousiasme van de groep over deze indrukwekkende rondleiding niet drukken.
Tijdens de ‘community gathering’ van afgelopen donderdagavond was het de beurt aan de ‘Academy’ (de school) om zich te presenteren. Om het voor gezinnen met kinderen mogelijk te maken op de Global Mercy te wonen, wordt er onderwijs aangeboden aan kinderen in de leeftijd van 4 tot en met 18 jaar (voorschool, basisschool en middelbare school). Dek 10 is voor een groot deel bezet door de school, met meerdere klaslokalen, computerruimtes, zitruimtes en een scheikundelokaal. Ook heeft de school haar eigen bibliotheek. Het schoolkoor zong tijdens de avond een lied over hoe het is om op de Mercy Ships les te krijgen. De leraren stelden zich individueel voor en aan de hand van hun babyfoto’s werd er ook een competitief element aan de avond toegevoegd. Tijdens de Braziliaanse Onafhankelijkheidsdag een aantal weken geleden hebben een aantal leerlingen van de Academy ’s avonds presentaties gegeven over het land Brazilië. Dit moet erg spannend voor hen zijn geweest, want tientallen mensen kwamen luisteren en ze moesten het ook voor een cijfer doen. Het is leuk om zo een beetje mee te krijgen wat de leerlingen in de Academy doen en waar ze mee bezig zijn. Aankomende woensdag zal de Academy haar deuren openen en krijgt iedereen de gelegenheid om binnen een kijkje te nemen.
In de weekenden heb ik weer tijd gehad om van boord te gaan en frisse lucht te ademen. Doordeweeks vergeet je gemakkelijk om even naar buiten te gaan, want alles gebeurt eigenlijk binnen. Met een 9-persoonsbus vertrok ik vorige week zaterdag naar Taborno, een klein plaatsje in het noorden van het eiland. Hier maakten we een wandeling rondom de ‘Roque de Taborno’, een hoge rots die kenmerkend is voor dit gebied. Vergezeld door tientallen hagedissen begaven we ons langs steile afgronden, met een prachtig uitzicht op de bergen en zee.
Afgelopen weekend was er een zeer zware tropische storm aangekondigd, genaamd Hermine. De regering van de Canarische eilanden had zelfs de hoogste staat van paraatheid afgekondigd. Het viel gelukkig erg mee, al is er in de afgelopen tijd niet zo veel regen gevallen als nu. Omdat voor het hele weekend regen was opgegeven, was het afgelopen zaterdag een mooie dag om naar de hoofdstad te gaan. Aan boord worden ook veel activiteiten geregeld. Zo stond vorige week zaterdagavond in het teken van schaken en stonden veertien schaakborden met alles erop en eraan uitgestald om bespeeld te worden. Op zondag speelden we buiten volleybal op dek 11, met een heerlijk warme regendouche aan het einde.
Op dit moment heb ik nog één week voor de boeg in Housekeeping. Daarna hoop ik het team in de keuken te versterken voor de rest van mijn tijd hier aan boord. Het is jammer dat ik ergens afscheid moet nemen van mijn huidige team. Toch heb ik ook veel zin om mijn nieuwe taak uit te gaan voeren.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Wat ‘n avonturen!! Gezellig dat de teddyberen er bij zijn met het schoonmaken 💓
Lieve Sanne,
Wat een verhalen en belevenissen weer. Gelukkig viel de storm mee,we zaten er best over in. Nog veel plezier de laatste week in de huishouding en succes in de keuken.
Groetjes van Opa en Oma
Wat schrijf je ontzettend beeldend , leuk om je te volgen !
Succes in de keuken !
Lieve Sanne, we zijn trots op je! Wat een belevenissen allemaal!
We leven met je mee en denken aan je hoor! Liefs opa en oma
Wat mooi om deze ervaring na je studie te kunnen doen.
Veel plezier!
Een gezegende tijd toegewenst.
Ha Sanne, leuk om wat je te horen.
Een hele stap hoor! Maar heel mooi dat je dit doet. Hier behoorlijk wat regen. De zomer is echt voorbij. Groetjes en tot horens! Inge de Pater
Sanne,
Gelukkig kan ik je blog weer lezen. Het is een leuke afleiding. Tenerife heeft wel een heel mooie natuur. Dat laten je foto’s zien.
Geniet van alles, maar dat doe je wel geloof ik.
Geweldige, wat een belevenis.
Veel moed en kracht jou toegewenst
Leuk om te lezen Sanne!