Een bewogen week
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandHallo iedereen,
Het was een bewogen week. De Africa Mercy heeft namelijk een nieuwe ligplaats gekregen in de haven van Dakar.
Vorige week vrijdag kregen we als ‘general crew’ het nieuws dat we het schip zouden verplaatsen vanwege een rijst-crisis in Senegal. Samen met ons zijn er tenminste acht andere schepen verplaatst in de haven, om meer ruimte te maken voor graanvrachten. Om de verhuizing te verwezenlijken moesten we ons hele dok inpakken. Het oorspronkelijke plan was om op woensdag te verplaatsen, maar doordat vele handen licht werk maken zijn we maandag al verplaatst. Daarbij moet u zich voorstellen dat iedereen vanaf het officiële bericht op vrijdagmiddag, aan het einde van een lange werkweek, direct ‘aan’ ging. Vrijdagavond reden er al ononderbroken heftrucks heen en weer. Vanaf zaterdagochtend begon er een duidelijk verschil zichtbaar te worden op het dok. Ik ben ‘s ochtends nog even naar het strand geweest, en toen we terugkwamen waren er heel veel mensen aan het helpen buiten. Mensen die in transport werken, maar ook medici en HR medewerkers. Ziekenhuispersoneel was intussen de tenten, die zij voor patiënten gebruiken, aan het leegruimen en schoonmaken. Intussen ging al het werk in het ziekenhuis ook gewoon door. Rond drie uur ging er een intercom aankondiging af: ‘all available crew, please report to midships to help carry the supplies down’. Aangezien de lift niet werkte moesten alle supplies handmatig een paar dekken lager gebracht worden. Binnen een mum van tijd ging er een lange menselijke slinger door het schip waarover vanalles van cornflakes tot servies door werd gegeven. Ook de kinderen droegen hun steentje bij. De supply manager vertelde later dat het supply team hier normaal gesproken een week voor nodig gehad zou hebben en nu gebeurde het in dertig minuten. Rond dit punt werd duidelijk dat we maandag zouden gaan varen en dat gaf iedereen net wat extra drive om op zondag, de laatste dag, extra hard te werken. ‘s Ochtends vroeg zat ik in midships bij het raam en zag ik al tientallen bemanningsleden aan de slag om alles op het dok te helpen inpakken. Wat later ben ik zelf ook naar buiten gegaan en het was ontzettend leuk om met iedereen samen te werken, wederom wilden ook de kinderen meehelpen en dat voegde heel veel toe. Tussen de middag werd er een heerlijke lunch verzorgd door de galley en de diningroom, terwijl er in het weekend normaal gesproken geen lunch is. Dit werd heel erg gewaardeerd. ‘s Middags heb ik met m’n Hospitality collega’s het schip ‘secure for sail’ gemaakt, oftewel ervoor gezorgd dat er niks stuk zou kunnen gaan als het schip teveel zou deinen. Iedereen heeft zo hard gewerkt, van het inpakken van het dok, het ziekenhuis, de logistiek van het nieuwe dok, de shipshop die open was, de extra lunch, degenen die op de kinderen pasten etcetera… Om dit weekend af te sluiten, hadden we zondag onze laatste kerkdienst op ons toen lege dok. Geheel a capella, omdat de geluidsapparatuur al ingepakt was. En toen, op maandagochtend om zeven uur ‘s ochtends, zette de Africa Mercy koers naar onze nieuwe plek. Die wel 500 meter verderop lag. 😉 Voor ons was het een leuke beloning van het harde werk om met z’n alles op het dek te staan en te zien hoe de mensen op de brug en alle deck crew dit voor elkaar kregen. Ook heel leuk was dat de patiënten een heuse cruise kregen. Zij zaten op dek 7 en kregen daar hun ontbijt, dat komt omdat het ziekenhuis geen ramen heeft en het voor patiënten dus best beangstigend kan zijn dat we gaan varen. Inmiddels liggen we op onze nieuwe plek, het dok is een stuk kleiner maar het is nog maar voor een maand, dus het is goed. Het maakte indruk op mij dat wij allemaal dachten dat we hier geen energie voor hadden, maar eerst kregen we energie voor zaterdag, toen voor zondag en toen hebben we ook gewoon weer de hele week gewerkt. Maak je geen zorgen over de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf.
Spot mij 😉
Ons oude dok
De rest van de week was redelijk ‘normaal’, behalve een verdrietig afscheid van een hele lieve collega en vriendin.
Maar vandaag ben ik naar het Hope Center geweest. De plek waar patiënten voor en na hun operatie verblijven. Vanwege COVID waren mensen die niet in de Hope Center werken er niet toegestaan deze field service. Maar nu wel! We kregen een rondleiding en daarna mochten we met de patiënten spelen, dat was zo leuk!! De meeste kinderen waren helemaal niet verlegen en trokken je gewoon aan je hand mee om te spelen. Ik heb Memory en UNO gespeeld en mijn nagels zijn prachtig gelakt! Het Hope Center heeft alles wat ook op het schip is, er is een keuken waar locaal eten gekookt wordt voor de patiënten, er is een receptie, wasruimtes, eetruimte, speelruimte en ook kamers waar de patiënten en hun ‘caregivers’ slapen. Zo goed om dit nu ook gezien te hebben!
Morgen komen er weer een paar nieuwe bemanningsleden aan en ben ik aan het werk.
Fijn weekend iedereen!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Wat een werk hebben jullie verzet! Mooi om je verhalen en belevenissen te lezen. Succes en zegen!