Stand Firm
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandHallo iedereen, tussen wat wasjes en klusjes in heb ik vandaag weer een blog over afgelopen week geproduceerd.
Vorige week zondag was mijn eerste kerkdienst op het schip. Vanwege de regen werd de dienst binnen gehouden en mocht er voor het eerst binnen gezongen worden! De Hospital Director hield een preek rondom het thema ‘Stand Firm’. Erg mooi en die boodschap heb ik wel nodig gehad in deze drukke week op het schip. Na de dienst was er een Dutchies night, buiten op dek 7. Op een gegeven moment kwam er ook een niet-Nederlandse vrijwilliger naar buiten, die in het Nederlands tegen ons begon te praten; ‘welterusten’, ‘hoe gaat het?’, ‘slaaplekker’. De Nederlandse invloeden dringen hier diep door! 😉
Maandagavond had ik de New Crew Orientation, dat is verplicht voor iedereen nieuw aan boord en dinsdag een Equiping to Serve dag, dat is verplicht voor iedereen die langer dan drie maanden aan boord is. We hebben onder andere geleerd over verschillende culturen, waar er aan boord genoeg van zijn. Zo heeft Nederland bijvoorbeeld een ‘cold culture’, dat houdt in dat wij over het algemeen direct, doelgericht en individueel ingesteld zijn. Iemand uit Nigeria daarentegen komt uit een ‘hot culture’ waar men indirect, relatiegericht is en eerder voor het collectief gaat. Aan boord moet iedereen met elkaar samen kunnen werken en dus zou het kunnen gebeuren dat ik naar het washok moet tijdens werk en ik onderweg iemand tegenkom die ik ken, ik zou dan niet een goed gesprek aangaan maar houd het liever bij een groet; ik moet immers naar het washok. Een collega daarentegen zou eerder geneigd kunnen zijn om een goed gesprek aan te gaan met iemand die ze tegenkomt, terwijl ik bij het washok sta te wachten. Ik weet nu dat het deel van de cultuur is en natuurlijk kunnen er soms lastige situaties ontstaan, maar het is belangrijk to ‘Stand Firm’. Laat je niet door dit soort dingen van de wijs brengen en respecteer de ander in zijn doen en laten.
Deze week had ik een wel heel Afrikaanse ervaring; op donderdagavond hoorden we dat we vrijdagochtend om negen uur een hoge pief te gast kregen. Ik weet niet precies wie het was, maar hij scheen de rechterhand van de president van Senegal te zijn. Het is de taak van Hospitality om zo’n bezoek voor te bereiden en dus zetten wij vrijdagochtend alles klaar en zorgden we dat we er netjes uitzagen in ons uniform. Het werd negen uur en daarna tien uur en er was nog steeds geen gast te bekennen, dus zijn we aan de slag gegaan met andere taken. Om drie uur was hij er nog steeds niet en besloten we de spullen op te ruimen. Om half vier hoorden we dat de beste man om vijf uur toch nog zou komen… Wij alles snel weer terugzetten en omkleden en om vijf uur verscheen daar inderdaad een man in een lang wit gewaad met zijn handlanger die een oranje plastic tas droeg. Het was de taak van Hospitality om wat te eten en te drinken te serveren en ik heb zelfs z’n hand gedrukt. 🙂 Na wat formaliteiten en een politiek correct gesprek, kwam de aap uit de mouw. Namens de president kwam deze man een donatie doen, hij gaf onder andere koeien als vlees voor de Day Crew en mensen in het Hope Center en daarnaast schonk hij Mercy Ships een groot bedrag om het salaris van de Day Crew mee te kunnen betalen. Hij liet er geen gras over groeien en zijn handlanger begon pontificaal stapels biljetten uit de oranje plastic tas te laden en uit te stallen op tafel. Wij (westerse) Mercy Shippers keken elkaar over onze mondkapjes verbaasd aan: welcome to Africa.
Naast werken heb ik deze week ook veel andere leuke dingen gedaan. Twee keer hebben we in een van de congreszalen, die je kunt reserveren, een film gekeken, gevolleybald op het dok, er was een verjaardag en op zaterdag zijn we naar het strand Yoff geweest. Dat was een groot avontuur, te beginnen met een taxi nemen in Dakar. Als je het schip afgaat en de haven uitloopt kom je al snel bij een drukke weg vol kraampjes, mensen en langsrazende taxi’s. Je hoeft hier geen taxi te zoeken want ze vinden jou wel. Zodra er een zwart met oranje roestbak voor je neus stopt, vertel je de chauffeur waar je heen wilt. Dan stelt hij een bedrag voor en dan probeer je meestal ongeveer de helft daarvan te betalen, maar dat moet je goed van tevoren bepalen want het is flink onderhandelen geblazen. Taxi ritjes zijn hier trouwens ontzettend goedkoop, zo’n vijf euro voor twintig minuten in de taxi en die prijs kan je nog verdelen onder de passagiers. De taxichauffeurs spreken vaak amper Engels, maar met handen en voeten is veel mogelijk. Onderweg naar Yoff vroeg de chauffeur aan ons of we ‘madames’ of ‘mademoiselles’ waren, oftewel getrouwd of ongetrouwd. Spontaan waren we alle drie ‘madames’ (getrouwd) en dat hielden we stug vol ook al geloofde de chauffeur er niks van. Na deze enerverende rit kwamen we aan op het strand. Prachtig. Snikheet, dat ook. Gelukkig waren er op het strand een soort overkapping, waaronder we konden zitten. Op het strand hebben we een surfles genomen, dat was echt leuk. Ik voelde de macht en kracht van de zee waar ‘onze’ Africa Mercy zich ook op begeeft. ‘Stand Firm’ was hier heel letterlijk van toepassing want ik moest echt vechten om met m’n surfboard überhaupt het water op te komen, maar op een gegeven moment hadden we de smaak te pakken. Moe maar voldaan gingen we terug naar het schip!
Zondag was een hele drukke dag, dat is de dag waarop de meeste nieuwe mensen op het schip arriveren. Ik heb geholpen met de zogeheten ‘embarkation’ en de shiptour. ‘s Avonds was er een kerkdienst buiten op het dok en daarna hielp ik ook met het uitdelen van koekjes. Vandaag ben ik lekker vrij en rust ik uit!
Tot slot wil ik nog een tip geven voor iedereen die zich nog op het schip gaat begeven. Zie je bij het eten een wit bakje met rode saus staan, dat is niet bedoeld voor witte mensen, niet proberen, gewoon afblijven. Thank me later.
Bedankt voor alle leuke reacties op m’n berichten! Heb een goede week ennnee ‘Stand Firm’ op welke manier dat voor jou dan ook van toepassing is! 😉
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Hoi Hanne,
Via Adrianne en je moeder gehoord over je avonturen. Heel gaaf dat je dit doet. Leuk om je blogs te lezen :-). Veel plezier en succes met alles!
Groetjes, Hanne Smit-Snoep 🙂
Leuk om je blogs te lezen, Hanne! Verder blijf ik via Hanna op de hoogte die mij af en toe vertelt en laat zien wat je op Insta gedeeld hebt. Mooi dat je ons in Nederland zo mee laat genieten van je Afrikaanse avonturen!
Wat een avonturen nu al Hanne.
Mooie verhalen. Die donatie; geweldig. Dat wat er uit die oranje tas kwam.
I love yor stories.
Lieve Hanne,
Wat weer een leuk blog!! Vind her zo leuk om mee te lezen met je avonturen 🥰 keep staying firm, my love
Xx