Week 4: #Shiplife
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandBoeke, boike, boekje, bouke, B.., boitje, boekjie, Boikje, bou.. sorry say that again? Dutch i guess? Yep.. that’s me, with a typical dutch name. Ik heb nog nooit zo vaak mijn naam moeten herhalen.. met alle nieuwe mensen die ik hier ontmoet en iedereen die heel graag mijn naam op de juiste manier wil uitspreken ben ik soms wel even zoet met het aanleren van de uitspraak. Ze zijn hier wel gewend dat typsich nederlandse namen vaak moeilijk zijn om uit te spreken dus de link naar Nederland wordt dan ook al snel gelegd.
Momenteel heb ik zo’n 400 huisgenoten, of eigenlijk moet ik zeggen schipgenoten en die zijn verdeeld over zo’n 50 verschillende nationaliteiten. Daarnaast zijn er nog ongeveer 300 Sierra leoneans aan boord die hier werken als daycrew, zij slapen niet aan boord. Ik heb geen idee aan hoe veel van die mensen ik me de afgelopen tijd al heb voorgesteld, maar dat het er veel zijn weet ik wel!
Er is altijd wel wat te doen op het schip en elke dag heeft wel weer iets speciaals. Zo is het woensdag altijd pancake wednesday (pannekoeken bij het ontbijt!) en is er een klinische les in de avond! Donderdag avond is er standaard ijs en gratis koffie in het cafe na de gezamelijke bijeenkomst, vrijdag is het tijd voor wafels in de ochtend en mexicaans eten in de avond en zaterdag is er vaak patat! Als ik dus met een paar kilootjes extra terug kom dan ligt het niet aan mij ;), ze noemen het hier ook wel Mercy hips.. Ik blijf het mega knap vinden dat ze elke dag voor ongeveer 500 mensen 3 maaltijden verzorgen, met ook nog eens heel lekker eten! Ik leer steeds beter om niet al te grote porties op te scheppen als ik langs het buffet loop! O en er is ook nog elke zondag avond dutchie night, dan komen we met alle Nederlanders samen in het cafe om heerlijk even Nederlands te praten en nederlandse snacks te eten! Ik heb mijn eerste kruidnoten alweer op dus die hoef ik niet te missen dit jaar!
Je wordt hier heel snel vrienden met mensen en iedereen staat er open voor om nieuwe mensen te leren kennen! Vrijwel elke avond worden er spelletjes gedaan in het café of wordt er samen een film gekeken. Het lastigste hier is dat je soms FOMO krijgt als je ergens niet aan mee doet en even tijd neemt voor jezelf. Soms kijken we met een aantal mensen naar de prachtige zonsondergang die je hier op de boot kan zien en afgelopen maandag heb ik met een groepje aan dek gevolleybald met de ondergaande zon! Daarnaast hebben we een keer een avond schotse dansen aangeleerd gekregen en wordt er naailes, knutselles, djembeles en ukelele les georganiseerd! Het blijft uniek om dit met zo veel verschillende nationaliteiten te ondernemen!
Afgelopen zaterdag voelde ik een hecht community gevoel. We hebben met een heel groot deel van het schip de film Blood diamond gekeken. Dit is een film die gaat over de burgeroorlog die ruim twintig jaar geleden hier in Sierra Leone speelde. Vooraf vertelde twee lokale crew over hoe zij deze periode hebben ervaren, dit maakte de film meteen levensecht en maakte veel indruk op iedereen die het keek. Deze oorlog heeft een flinke impact gehad op het land, maar de boodschap die de twee mannen die hun verhaal vertelde wilden geven was dat Sierra Leone een cultuur heeft waarin veerkracht bovenaan staat. Als je de film wil kijken, hij staat op Netflix, het is een film met veel geweld, dus alleen kijken als je daar tegen kan.
Ik ben hier nu al bijna een maand en begin steeds minder vaak de weg kwijt te raken 😉 Het schip heeft namelijk 12 verdiepingen en is 174 meter lang, alle gangen lijken op elkaar dus soms is het best wel even zoeken waar je nou precies bent. Daarnaast gaat alles hier in scheepstermen.. ik had toch gehoopt dat ik daar al wel wat van wist met mijn vader die daarvan tot in de puntjes op de hoogte is, maar ik moest ook wel aan wat dingen wennen. De trappenhuizen zijn bijvoorbeeld niet genummerd maar heten alpha, beta, charlie en delta en je spreekt natuurlijk niet over voor en achter maar over bow en aft en links en rechts is portside en starboard. (btw portside is in dit geval dus niet eens de kant van de port…) Maar goed, als je deze termen eenmaal kent dan weet je uiteindelijk wel je weg wel te vinden! Er is namelijk veel om naar toe te gaan, er is een gym, een kapsalon, een bank, een winkel, een crewkeuken, een 2e hands boetiek, een cafe, een buitendek met loungestoelen en sportveld (gelukkig met net zodat je bal niet over boord vliegt), een school voor alle kinderen aan boord (stuk of 50!), een bibliotheek, een enorme wasserette en zelfs een postkantoor. Vroeger hadden ze ook een vrijwillig postbode aan boord maar met de goede Wifi van tegenwoordig is die functie niet meer nodig 😉
We kunnen gelukkig ook vaak de stad in om het land te verkennen, even uit de bubbel van het schip. Vorige week heb ik met een groep van zo’n 40 man een wandeling de heuvel vlak bij het schip op gemaakt, dwars door de woonwijk heen. Het was goed om van dichtbij te zien hoe de mensen hier leven, waar ze hun water halen en waar ze koken. Donderdag ben ik uiteten geweest met 22 verpleegkundigen, voor de verjaardag van 2 van hen! Super leuk om zo contact te leggen met allemaal collega’s van over de hele wereld. Japan, Australië, Frankrijk, Zwitserland, US, UK.. van alles wat!
Vandaag zijn Anika en ik er voor het eerst met z’n tweeën op uit geweest, iets spannender dan in een grote groep, maar het ging hartstikke goed! We zijn wezen lunchen bij een strandtent, die er op de foto’s heel luxe uitziet 😉 Het was Afrikaanse luxe, maar het eten was lekker! Het strand was ook nog eens mooier dan verwacht, dat beloofd nog wat voor de andere stranden die we willen bezoeken, dit strand staat namelijk bekend als een van de mist mooie stranden i.v.m. al het afval dat er ligt.
Weer genoeg beleefd dus de afgelopen weken! Ik zit vandaag precies op een kwart van mijn verblijf hier! Afgelopen weekend heb ik 4 nachtdiensten gedraaid, vandaag een dagje vrij en dan staan er deze week nog 5 diensten gepland, dus dat wordt even hard aan de bak! Maar dat is waar ik voor gekomen ben en gelukkig ook heel leuk!
Hieronder nog vier foto’s, de eerste twee van de voltallige crew, de 3e is van alle verpleegkundigen en daycrew van de wards en de 4e is al het ziekenhuispersoneel! Als je mij vind tussen deze mensen is het knap, maar lange Nederlanders staan vaak achteraan dus ik zou zeggen begin daar met zoeken 😉
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
ha Boukje, wat fijn dat je ons zo op de hoogte houdt. Ook mooi om te lezen dat er tijd voor ontspanning is…De film Blood Diamonds is idd heel aangrijpend, eens te meer als je zelf in het land bent!maar bijzonder wat je vertelt vd veerkracht….
Lieve Boukje,
Wat een avontuur beleef je.
(Ont) Spannend, uitdagend en verbindend dat is wat ik tussen de regels door lees.
Veel plezier en succes.
Liefs Esther
Boekie!
Wauw Boukje, wat maak je een hoop mee en wat leuk zo door verslag en foto’s een beetje een beeld van te krijgen!
Leuk om te lezen Boukje! Mooi avontuur en unieke kans om je werkervaring in te zetten in een andere cultuur. Geniet ervan.
Heel leuk om te lezen! Wat maak je veel mee daar. Mooi om ook meer over de geschiedenis en cultuur te leren… En fijn dat je zo’n hechte groep kan zijn met elkaar, heel veel succes en plezier verder❤️
Bedankt voor de update BOUKJE! Erg leuk om te lezen! Mocht je ooit nog een beroep zoeken is ‘content creator’ altijd een optie 😉
Heel leuk geschreven!!
Wat heb je weer een leuke blog Boukje!! Succes weer met alles!
Hoi Boukje
Wat een boeiend verhaal weer, en leuk om te horen hoe het leven aan boord zich afspeelt, je hoeft je niet te vervelen en de de tijd gaat denk ik veel te snel.En wat een mooie strand foto’s. Liefs Els