Toen Jacqueline zes jaar geleden verliefd werd op een man, accepteerden zijn ouders haar niet. “Ze wilden zelf een bruid voor hem uitkiezen, iemand uit zijn eigen dorp,” vertelt ze. “Als hij met mij zou trouwen, zou zijn leven slecht aflopen, zeiden zijn ouders tegen hem.” Het paar besloot desondanks te trouwen.
Niet lang daarna raakte Jacqueline zwanger. Wat een vreugdevol moment zou moeten zijn, werd een verschrikkelijke werkelijkheid toen baby Gladys werd geboren en ze ontdekten dat er iets helemaal mis was. Een van Gladys’ voetjes wees de verkeerde kant op: een aandoening die bekend staat als een horrelvoet. Bij het zien van de handicap van zijn pasgeboren dochtertje geloofde haar vader dat de vloek van zijn ouders werkelijkheid was geworden. In paniek verliet hij Jacqueline en zijn één maand oude Gladys.
“Ik stond alleen in het gevecht voor mijn kind,” herinnert Jacqueline zich. Hoewel ze als alleenstaande moeder op zichzelf was aangewezen, vervulde ze de rol van vader en moeder tegelijk. Ze stortte zich op de verzorging van haar dochtertje met als prioriteit het vinden van hulp voor Gladys’ voetje.
Teleurstelling
Jacqueline’s zoektocht begon bij een lokale medische post, waar werd afgesproken dat er een behandeling zou worden uitgevoerd voor 50.000 CFA (ongeveer 76 euro). Jacqueline had dat geld niet, maar familieleden boden aan een collecte te houden, die genoeg opbracht om de behandeling te laten plaatsvinden. “De artsen plaatsten latten aan beide kanten van Gladys’ been en voet en omwikkelden dat met verband.” Toen de installatie verwijderd werd, bleek er niets te zijn veranderd, een enorme teleurstelling. Jacqueline vervolgde haar missie en ging te rade bij een lokaal ziekenhuis. Daar stelden ze voor om een metalen staaf in Gladys’ voetje en beentje te plaatsen. Prijskaartje: 200,000 CFA (ruim 300 euro). Dit was geen optie voor een moeder met een modaal inkomen.
“Toen ik over Mercy Ships hoorde, rende ik letterlijk naar het schip!”
Op een dag kwam ze een nieuwe mogelijkheid tegen, een waarvoor niets betaald hoefde te worden! “Toen ik vernam dat Mercy Ships in Cotonou was, rende ik er letterlijk heen,” vertelt Jacqueline. Hun reis begon in september met een patiëntenonderzoek. Jacqueline kreeg daar het nieuws te horen dat de inmiddels 5-jarige Gladys in aanmerking kwam voor een gratis operatie. Twee maanden lang werden haar voetje en enkel elke week opnieuw iets verdraaid en weer in gips gezet om ze beide recht te zetten, zodat met een kleine operatie het probleem van de enkelpees zou worden opgelost.
Roze gympie
Na nog een paar weken in het gips en een herstelperiode van enkele maanden ging Gladys goed vooruit. Toen was eindelijk haar laatste behandeldag voorbij. Ze stak haar voetje in een roze gympie en trok aan de veters. Voor het eerst in haar leven stond haar voetje plat op de grond in de gewone stand onder haar lijf en kon ze met grote, ferme, stappen vooruitlopen.
“Na de operatie bezocht Gladys’ vader hen een keertje. Toen hij haar voetje zag, kon hij zijn ogen niet geloven. Hij schaamde zich enorm,” haalt Jacqueline op. Jacqueline’s gevecht voor haar dochtertje was het waard. De permanente zorgen en het aanhoudend zoeken betaalden zich terug. Waarvoor ze gebeden en gehoopt had, is werkelijkheid geworden. “God is groot. Gladys te zien lopen brengt me zoveel vreugde!”
