Spelend met zijn vriendjes werd hij per ongeluk in een open vuur geduwd. ‘Er was niemand in de keuken die over hem waakte. Hij huilde niet hard, dus er kwam geen hulp. De vlammen konden een lange tijd hun gang gaan op het lichaam van Tresor. Na een tijd ontdekte mijn zus hem’, vertelt Tresors moeder, Maria Magdalena.
Diepe littekens
Tresor had brandwonden op zijn bovenlichaam. Zijn gezicht zou deels verdwijnen achter starre littekens. Door het gebrek aan medische zorg genazen de wonden verkeerd, wat hem het gebruik van zijn arm en hand kostte. Bij Maria Magdalena heeft het ongeluk diepe littekens in haar hart achtergelaten. Omdat ze er niet was toen hij in het vuur viel, herinnert ze zich levendig de toestand waarin haar kleine jongen zich bevond toen het vuur al was gedoofd: Tresor met open brandwonden op zijn arm, de botten zichtbaar.
‘Niemand had hem naar het ziekenhuis gebracht’, vertelt ze somber. Een reis naar het ziekenhuis voor verbandmiddelen lieten haar diep in de schulden achter. ‘Ik huilde en voelde me zo slecht. Ik zei tegen God dat ik niet zeker wist of hij het zou overleven, of hij het zou halen.’ Ze voelde zich verscheurd omdat ze er niet was geweest om hem te beschermen.
Beperkingen
De tijd verstreek. De beperkingen voor Tresor als gevolg van het ongeluk werden steeds duidelijker. Doordat hij zijn hand en arm niet kon gebruiken, had hij hulp nodig bij alledaagse dingen, zoals het aandoen van zijn kleding of het opeten van zijn maaltijd.
Zeven jaren zijn voorbijgegaan als Maria Magdalena hoort van de komst van de Africa Mercy naar Kameroen. Zou Tresor voor hulp in aanmerking kunnen komen? Dat zou een antwoord zijn op het gebed dat ze al jaren baden: mag Tresor zijn arm weer gebruiken?
Het gebed werd verhoord! Tresor kreeg een operatie aan boord. Het dichte littekenweefsel rondom zijn elleboog werd verwijderd en vervangen door middel van huidtransplantaties. Nu kan hij zijn arm strekken. De chirurgen opereerden ook zijn hand om hem de optimale bewegingsmogelijkheden in zijn vingers terug te geven.
Voordat de fysiotherapie kon beginnen, moest Tresor geduldig wachten tot zijn wonden genazen. Maar het duurde niet lang voordat de zo kenmerkende energie en het gejuich van Tresor terugkeerden en hij door de gangen rondscheurde op een driewieler.
Geen tien, maar twintig keer
Het herstel bestond onder meer uit het vastpakken van objecten, het oprapen van spullen en het dragen van steeds zwaardere dingen met zijn hand. Chelsea Darlow, de ergotherapeut aan boord, vertelt: ‘Zijn mobiliteit is nu eigenlijk honderd procent. Hij was enorm enthousiast toen hij voor de eerste keer zelf in staat was om zijn elleboog te bewegen. Hij was heel gemotiveerd. Ik hoefde hem niet eens te vertellen dat hij zijn oefeningen moest doen. Als ik zei dat hij iets tien keer moest doen, deed hij het twintig keer!’
We vroegen zijn moeder bij vertrek hoe deze operatie het leven van Tresor zal gaan veranderen. ‘Hij zal meer onafhankelijk zijn. Zichzelf kunnen wassen, goed eten, schrijven, afwassen zoals alle anderen. En natuurlijk basketballen, spelen met zijn vrienden en meer klusjes doen in huis.’
Tresors ultieme droom is om monteur te worden. Zijn moeder vertelt: ‘De eerste keer dat hij een monteur aan het werk zag, zei hij: ‘Dat wil ik ook doen! Ik hoop dat we dan het geld hebben om mijn arm te genezen…” Nu, met zijn arm volledig hersteld, is Tresor vrij om zijn dromen waar te maken en met open armen de toekomst tegemoet te zien!
[trevor4]
Voor u ook interessant:
Die ene tel waarin je afgeleid was in het verkeer. Een ondoordachte opmerking die na jaren nog altijd door je hoofd spookt. Die ...
Nadat hij 56 jaar met een gespleten lip had geleefd, was er slechts een operatie van twee uur nodig om Samba’s leven te verand...
Welkom in Sindikoh Village, een dorp in het district Kono! In één van de huizen in het dorp is de sfeer verwachtingsvol. 9 maa...
