Blog 2: Het werk van Mercy Ships en slapen in de woestijn
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandLieve lezers,
Ik wil jullie wat meer vertellen over het werk van Mercy Ships. Hoe langer ik hier ben, hoe enthousiaster ik word voor alles wat wij hier doen. Ik heb deelgenomen aan een hospital experience tour, waarbij we een rondleiding kregen door alle delen van het ziekenhuis (OR – Ward – Low care unit). Het was erg goed om dit deel van het schip te zien, want anders vergeet je haast dat je je daadwerkelijk op een ziekenhuisschip bevindt. Wat ik zo mooi vind, is dat we niet alleen fysieke genezing brengen, maar ook mentaal herstel en zoveel blijdschap. De aandoeningen waar de patiënten jaren mee hebben rondgelopen zorgden er in veel gevallen voor dat ze eerst niet werden geaccepteerd in de maatschappij. In sommige gevallen werd hun aandoening, zoals een hazenlip, zelfs als een vloek gezien waarbij ze dus werden gemeden. Als de patiënten genoeg hersteld zijn, gaan ze naar het hope centre, een locatie dichtbij het schip. Ook hier heb ik een kijkje mogen nemen en dat was ongelofelijk bijzonder! Toen we met de groep in busjes arriveerden, kwam er meteen een grote groep kinderen in gipsbeentjes joelend op ons af. Ze waren zo blij om ons te zien. Afrikaanse kinderen zijn echt super sociaal en willen meteen met je knuffelen en bij je op schoot zitten. Op YouTube zijn er veel korte filmpjes te vinden over verhalen van herstel, zoals deze; https://www.youtube.com/watch?v=E4p46Zt2ozk. Zeker een aanrader om daar een aantal van te kijken als je geïnteresseerd bent in het werk van Mercy Ships! Erg bijzonder om te zien hoe het toekomstbeeld van de patiënten verandert.
Het werk in de galley (keuken) bevalt me nog steeds erg goed. Ik ben zo blij met mijn team! Een deel werkt in de cold side en het andere deel in de hot side. Ik werk in de cold side en mag over 2 weken het team gaan leiden samen met iemand anders. Als ik heen en weer loop door de galley en daarbij collega´s tegenkom, krijg ik altijd een schouderklopje, boks of knuffel van ze (de galley is erg groot). Dan zeggen ze ´good job´ of noemen ze mijn naam, soms zelfs zo’n 5 keer achter elkaar. Ze zijn heel goed in het onthouden van mijn naam, maar soms wordt het wel grappig uitgesproken, zoals Benchaa. We luisteren uiteraard ook veel muziek tijdens het koken en af en toe een klein dansje vinden we ook zeker niet verkeerd. Ze vinden het helemaal mooi als ik (als witte dame) mijn dansmoves laat zien. Door de cultuurverschillen kan het samenwerken op bepaalde momenten ook lastig zijn.
Waar ik heel enthousiast over ben, is dat ik elke week naar de djembé les ga op het schip. Ik word heel vrolijk van muziek maken in een groep en vind het leuk om nieuwe dingen te leren. In mijn vrije tijd onderneem ik ook veel avontuurlijke dingen, want ik heb ontdekt dat ik daar heel goed op ga. Het hoogtepunt was een overnachting in de woestijn: de Lompoul desert. De woestijn heeft me zo erg verrast, het was echt prachtig. We gingen sandsurfen (dat bestaat blijkbaar), chillen in hangmatten, rijden op kamelen en we genoten van een prachtige zonsondergang. ’s Avonds vond er een djembé sessie plaats waarbij er op het einde heel goed werd gedanst. Daarna hadden we een kampvuur met muziek. We sliepen in een witte tent en de wc was ook in de tent. De volgende dag vertrokken we naar de stad Saint Louis, helemaal in het noorden van Senegal. Met paard en wagen trokken we door de stad, wat echt voelde alsof we teruggingen in de tijd, maar in Saint Louis zag je het overal om je heen. Ook mensen die op ezels rijden. Saint Louis voelde heel anders dan Dakar; in Dakar is het verkeer nogal chaotisch en je ziet overal gele taxi’s met geitenstaarten eraan. Een ander verschil is dat de bewoners van Saint Louis veel minder afhankelijk zijn van toerisme. Hun inkomstenbron bestaat voornamelijk uit het verkopen van vis. Dat was fijn, want dan word je veel minder lastig gevallen om souvenirs te kopen. Overal op straat liepen trouwens geiten, het was echt ontzettend anders dan in Nederland. Ik zou nog zoveel meer kunnen vertellen, maar dan wordt deze blog te lang.
Liefs Bente
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Hallo Bente,
Erg leuk te lezen wat je allemaal meemaakt! Een ervaring voor je leven en waardevol voor jezelf maar zeker ook voor de ander!
Eindelijk de link gevonden.
Leuk om te lezen!
Hoi Bente, indrukwekkend hoor! Dit is vast een life-changing-journey voor je. Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat. Trots op je!
Wat een avonturen beleef jij! Heel tof om zo een stukje van je reis mee te beleven. Zet hem op als leider van de cold side💪🏻
Wat een fantastisch verhaal Bente! Wat een belevenissen. En fijn dat je je op je plek voelt en dat je echt van betekenis kan zijn. Dit neem je je hele leven mee. Veel zegen gewenst en liefs van je “tante” 😘
Wat leuk om te lezen hoe goed je het naar je zin hebt. Het was alsof ik er even bij was! Succes komende tijd en ik lees graag je volgende blog weer mee.
Groet! Yvonne