A single shot Dirty Chai Latte with almond milk, please
Ga naar de pagina van Mercy Ships HollandHet werk gaat door… 25 doden, een geplunderde universiteit en veel wanhoop. Tanken is onmogelijk nadat een aantal tankstations doelwit werden van geweld. Alle andere tankstations zijn uit voorzorg gesloten. Net zoals eigenlijk al het andere ook gesloten is. De gevulde gezellige, en soms wat chaotische, straten van Dakar hebben plaatsgemaakt voor straten vol spanning. Spanning en angst. Maar het werk gaat door; gelukkig.
Er lijkt niet te ontkomen aan de hierboven beschreven situatie. Zoveel angst en onzekerheid. Toch is er heel goed aan te ontkomen. Ons 180 meter lange schip is volledig zelfvoorzienend en daarmee ook niet zo vatbaar voor dit soort situaties. Je zou het bijna niet door hebben. Met wat minimale aanpassingen is het schip nagenoeg hetzelfde gebleven. Patiënten en lokale medewerkers blijven komen en gaan.
Het werk gaat door
Operaties annuleren is dus niet nodig. Wel is het werk voor velen een beetje veranderd. Zo zijn er een aanzienlijk aantal lokale medewerkers die als noodopvang hier aan boord blijven slapen. En uiteraard zijn er veel mensen bezig met de veiligheid. Mogen mensen het schip af of is dat niet verantwoord? Als dat kan, welke plekken zijn dan veilig en hoe communiceren we dagelijks wat de veiligheidsmaatregelen zijn?
De veiligheid, noodopvang en alle andere aspecten die bij deze crisis horen maken dat het werk verandert. Zo ben ik ‘s avonds bezig de bedden te vervangen in de noodopvang. Klinkt overigens heftiger dan het is. Noodopvang. Waar normaliter patiënten liggen, daar liggen nu medewerkers die niet naar huis kunnen. En die vertoeven daar naar hun eigen zeggen ‘heerlijk’.
We gaan de laatste periode van operaties in en dat maakt het mogelijk is om een ward om te bouwen tot noodopvang. Er zijn niet zo veel patiënten meer. De patiënten die nog komen voor de laatste operaties bevinden zich nu in het HOPE Center. Een tussenstation waar je aankomt voor je aan boord je medische hulp ontvangt. Dat de patiënten daar nu zitten is overigens ook de reden dat ze veilig aan boord kunnen komen. De route tussen het HOPE Center en het schip is goed begaanbaar.
Ander werk in een andere wereld
Voor mij persoonlijk is het werk ook veranderd. Het gros van mijn tijd besteed ik achter een laptop waar ik schoonmaakprocedures uitschrijf voor de volgende fieldservice. Stilzitten achter een laptop is, zeker na een ruim half jaar fysiek werk, niet echt wat voor mij. Gelukkig zijn daar oplossingen voor. Op sommige momenten mag niemand het schip af vanwege de onrust. Op die momenten is het in het café aan boord heel druk; een goed excuus voor mij om daar te helpen. Tussen mijn werkzaamheden alleen achter een laptop door help ik dan ook graag in het café.
Daar wordt soms pijnlijk duidelijk dat we wel in Senegal zijn maar in een andere wereld leven. Als ik thuis koffie wilde, dan nam ik koffie. Gewoon koffie, een zwart bakkie pleur. Plaats je mij in een Starbuck-achtig café dan heb ik dus even wat training nodig. Als sinds november help ik hier en daar mee en nog begrijp ik er vrij weinig van. Terwijl iemand mij het verschil tussen een cappuccino (die kende ik al 🙂 ) en een double shot latte (eerst de melk, dan de koffie) uitlegde keek ik uit het raam. De zwarte rook van verbrande tractorbanden trok mijn aandacht. Een beeld wat is blijven hangen.
Het schuurt soms. Hier heb ik twee woorden voor koffie met melk en dat vind ik toch lastig uitleggen aan mensen hier met andere prioriteiten. Wetende ook dat het niet waar is. We hebben nog veel meer woorden voor koffie met melk, ik ken er toevallig twee. Ik ben hier veilig, ik heb het hier naar mijn zin en ik ben hier onderdeel van een mooie missie. Maar ik ben hier ook echt in een andere wereld. En dat schuurt soms.
Het is goed dat dit soort dingen een beetje schuren. Al is dat niet wat overheerst als ik aan afgelopen weken denk. Hoe we deze crisis als organisatie oppakken, dat is het gevoel wat overheerst. En dat gevoel kan ik maar met één woord omschrijven; trots.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Hoi Frank, wat is de wereld dan plotseling anders. Fijn dat jullie de mensen kunnen blijven helpen. Protocollen schrijven is inderdaad en heel ander soort werk, maar voor de mensen die na jullie er gaan werken wel heel nuttig en handig, heel verstandig dat ze dat laten doen door iemand van de werkvloer, die weet veel beter waar het soms ‘knelt’. Ik hoop dat je het vol kunt houden, het laatste stuk nadert, wanneer gaan jullie weer varen? Of is dat nog niet bekend? Hier gaat het aardig goed, onze cruise start nadert, heel leuk en ook wel een beetje spannend. Nog vel plezier en tot half juli. Opa
WOW Frank, wat een situatie … de confrontatie met de de chaos op het land, de rook de haat …. en dan de rust, verzorging, liefde en vrede op het schip … een contrast als tussen hel en hemel …
Fijn dat het werk op het schip door kan gaan, we bidden mee voor bescherming, niet alleen voor jou, maar ook voor iedereen op het schip en met wie jij je nauw verbonden weet.
We bidden ook mee voor plezier en ontspanning, ook al zijn taken wat veranderd en is het nu ook jouw taak om het in een planning te zetten voor hen die na jou die taken oppakken. Een taak die ook echt wel bij jou past als iemand met visie en praktische inzicht en veel verbindingen en mogelijkheden ziet … maar k snap dat achter een laptop zitten wel wat anders is dan de handen uit de mouwen. k Zie uit dat ik voor jou weer een goede bak koffie op het kampvuur mag maken 😉
Shalom!
Volgens mij mag jij ook heel trots op jezelf zijn! Petje af voor je brede inzet en…schrijftalent 😉 Weer heel leuk om te lezen! Ik hoop en bid dat de rust snel weerkeert in t land.
mooi om weer van je te lezen Frank, deze ervaring nemen ze jou niet meer af! Zegen op de plek waar je bent en stay safe.
Hee Hee die Frank,
Je begint met een heftig verhaal,mooi dat jullie er niet veel last van hebben.
Onwillekeurig raakt het toch.
Dus nu heel ander werk.
Weer andere ervaring opdoen.
Nog een hele fijne tijd.
Dikke kus, oma
Goed om van je te horen, ook van het schuren……. Zo is het, en mag het ook zijn. Veel zegen als Licht in de donkere omgeving.
Uitstekend bezig maat! Veel succes en hopelijk blijft het op het schip veilig!
Lekker maat! Trots.