Jesus at the center
Ga naar de pagina van Denise GorissenSalama tompoko!
Dat is hoe we hier mensen groeten. Het betekent hallo en hoe gaat het tegelijkertijd. En nu ik de taal van de patiënten opnieuw niet kan spreken, is dit toch het minste woord dat ik kan leren 😉 De afgelopen maand is intens geweest. Het opbouwen van het volledige HOPE Center (met 264 bedden), het inwerken van 3 facilitators, een manager, en 51 dagwerkers, en het organiseren van goede samenwerking met alle andere afdelingen aan boord. Het was pittig. En dat is het soms nog steeds. Want als je de enige bent die weet hoe het hoort te werken, vraagt iedereen jou iets wanneer ze het niet helemaal weten, of wanneer er iets misgaat. Ik probeerde hierin perfect te zijn, het HOPE Center goed voor te bereiden, en structuur aan te brengen. Maar de realiteit was, uiteraard, dat dingen alsnog misliepen en dat de eerste dagen chaotisch waren. Ik werd geconfronteerd met de vraag: voor wie doe ik dit uiteindelijk? Ik moest leren dat perfectie geen realistisch doel is en dat niemand dat van me vraagt. Louis wees me op een heel belangrijke les. Stop je talenten niet weg en gebruik ze ten volle met een zelfverzekerde houding, maar maak je geen zorgen als iets misloopt. Je werkt niet voor de waardering van mensen, maar voor God. En God heeft je geen bewijslast opgelegd. Het is Zijn werk door jou heen. Hij heeft je geroepen tot gehoorzaamheid en tot vrijheid.
Dus dat is mijn leerdoel voor de komende tijd. Vrij zijn in gehoorzaamheid. Mijn werk met de grootste motivatie doen. Voor God, niet voor mensen. Want hoewel ik dit concept al kende vanuit de Bijbel, ligt het in mijn aard om toch steeds de waardering van mensen te zoeken. Alleen de waardering van God is echt waardevol. En als wij God volgen met ons hele hart, volgt daar vanzelf uit dat we anderen willen dienen en op een respectvolle manier met hen omgaan. God is de gever van liefde. Als je Zijn liefde doorgeeft aan anderen, geef je het dierbaarste wat je hebt. Dat is veel beter dan pleasen.
De maandag na mijn vorige blog startten we met onze day crew, die tijdens de weken van het opbouwen. Het was een geweldige tijd om hen te leren kennen, samen te werken, en hen de missie van Mercy Ships duidelijk te maken. We ontdekten wat een geweldige zangers en muzikanten onze Malagassiërs zijn. En hoe snel de taken gaan als je meer dan 50 paar handen hebt. De energie van onze day crew, de behulpzame houding van onze beveiligers, en het geweldige cateringteam dat we aangenomen hadden, maakten het voor mij makkelijker om positief te blijven onder de druk van al het organiseren. Maar het was helaas niet alleen zonneschijn. Ja, in Madagaskar regent het veel, maar dat bedoel ik niet. Één van onze day crew kreeg een knieontsteking in de tweede week, en ik denk dat we daar allemaal niet echt de ernst van inzagen. Over het weekend werd hij echter naar de hoofdstad overgebracht, en op maandag kregen we het verdrietige nieuws dat hij overleden was. Nog geen week later kregen we weer een klap: één van onze day crew was aangereden door een vrachtwagen en had hoofdletsel. Tot de dag van vandaag ligt hij in het ziekenhuis. Het gaat beter, maar bid alsjeblieft mee voor zijn herstel. Deze situaties laten maar weer zien, waar God Zijn werk voorbereidt, probeert de duivel te vernietigen en zand in de ogen te strooien. Hoe meer we streven onze missie in afhankelijkheid van God te doen, hoe harder hij probeert te vernietigen. (een paar andere voorbeelden: we hebben nog steeds geen drinkwater, containers zijn nog steeds onderweg, we hebben meer dan 10 patiënten in isolatie terwijl er in totaal maar 50 zijn, etc.)
Op dit terrein van geestelijke strijd is het belangrijk om dicht bij God te blijven. Daarom proberen we bewust tijd in gebed door te brengen. In de weekenden voordat we patiënten hadden, bracht ik bewust extra tijd door met de Bijbel, zodat ik op maandag weer fris was. De weekenden gebruikten we daarnaast om lekker uit te rusten en spelletjes te spelen aan boord, maar ook om rond te struinen op de lokale marktjes, een ijsje te halen, of een drankje te doen op het strand. Ook besloten we nog een keertje met alle Nederlanders aan boord pannenkoeken te bakken, en ze daarna uiteraard op te eten. Allemaal gezellige momenten om hier weer helemaal in de community mijn draai te vinden, en om nieuwe vriendschappen te bouwen.
Toen was de dag daar dat het ziekenhuis gepresenteerd werd aan de vrijwilligers, een mijlpaal nadat dit schip sinds eind 2022 geen patiënt meer aan boord verwelkomd had. Bij elke afdeling was wel iets te doen, zoals de hoeveelheid van pillen schatten, ‘opereren’, of een wond verzorgen. Naast rondleidingen/open huis, werden gebedsbijeenkomsten voor het HOPE Center en het ziekenhuis georganiseerd. Onze missie draait alleen op de kracht van Jezus die door de vrijwilligers heen werkt. Daarom werd ook de tijd genomen om deze vrijwilligers te bedanken met een barbecue op de kade. Het was een gezellige avond met muziek, optredens, dans en eten, samen met vrijwilligers en day crew.
Op 21 mei ontvingen wij in het HOPE Center onze eerste patiënten. Nu is er geen weg meer terug. Maar tegelijk krijgt de missie ook weer een gezicht. Dit is waarvoor we het doen. 24/7 tot aan december. Ik kan in mijn lichaam voelen dat dit een maand van pieken en dalen, en van hard werken is geweest. Toch geeft de lach van een patiënt me telkens weer kracht om door te gaan. Kinderen zien opbloeien in een omgeving waar iedereen ‘hetzelfde’ is als zij, is geweldig. Voor ons hoop ik dat nu de patiënten hier zijn, het werk een beetje zal stabiliseren. En voor alle mensen die nauw betrokken zijn geweest bij het opstarten. De tijd zal het leren. Wat ik wel weet, is dat God voor ons uit gaat. En daarom heb ik vertrouwen dat het goedkomt.
Zegen,
Denise
Gebedspunten:
- Bid voor energie en wijsheid voor teamleiders en managers om overzicht te houden en te streven naar eenheid en topkwaliteit op de verschillende afdelingen aan boord.
- Bid voor onze eerste patiënten in het HOPE Center en de ziekenzalen. Bid voor goede wondgenezing en geestelijk herstel.
- Bid voor veiligheid en bescherming over alle vrijwilligers, dagwerkers, patiënten en verzorgenden die van en naar het schip reizen.
- Bid voor mij persoonlijk om een dienende en positieve geest op werk zodat ik anderen met geduld het werk kan uitleggen.
- Dank voor de eerste succesvolle operaties!
- Dank voor onze dagwerkers die positieve energie verspreiden en zoveel muzikaal talent hebben.
- Dank voor de goede vrienden aan boord die voelen als tweede familie.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Dankjewel voor je uitgebreide verslag.
Ik bid voor de komende tijd dat Hij elk tekort zal aanvullen zodat je al het werk met blijdschap en vrede kunt doen. Filippenzen 4:19
Veel liefs en Gods zegen!
Bedankt weer voor je mooie update! Be blessed to be a blessing…. liefs uit nieuwkoop
Heel mooi geschreven Denise en wat is het waardevol hoe je open en eerlijk vertelt over je geleerde lessen, mooie en moeilijke dingen die je meemaakt. Alle eer aan God! En dat lees ik ook in jou verhaal. Alle eer aan Hem!
Dikke knuffel en veel liefde voor jou ♥️🙌