De eerste dagen…
Ga naar de pagina van Piet BruinsDe eerste dagen…
De bagage werd aan boord gebracht en in onze hutten geplaatst. Iedereen kreeg gelijk de sleutel van de hut en een batch met foto:
Had mijn Oranje (Nederlandse) Mercy Ships shirt aan die dag en moest toen ik de foto zag aan Guantánamo Bay denken… De dame achter de receptie blijkbaar ook want rechtsboven heeft ze AFG van Afghanistan neergezet… 😉
Met het pasje kun je ook de koffie in het Café betalen, superhandig! En een kopje koffie kost hier $ 0,25 … Daar kan zelfs De Buurvrouw niet tegenop!
Er was een heel welkomstprogramma opgesteld waarin ons werd verteld hoe alles georganiseerd is aan boord en we kregen een ship-tour om onze weg op het schip snel te kunnen vinden.
Op de deur van de hutten hingen welkom berichten voor nieuwelingen. Een heel hartelijke ontvangst dus!\
In het IS (Information Services) team zitten nu mensen uit Vietnam, UK, Duitsland, Benin, Zuid-Afrika en Canada.
Iedereen werd gevraagd om een afspraak te maken bij de Crew Clinic, een afdeling van het ziekenhuis voor de bemanning. Daar moet iedereen een health check ondergaan, alles ter bescherming van de kwetsbare patiënten.
Elke werkdag wordt in het IS team (7 personen) begonnen met een Daily stand-up waarbij begonnen wordt met een bladzij te lezen uit een boek genaamd “A Daily Dose of Mercy”:
Met daarin vaak een kortverhaal over een bijzondere patiënt en een Bijbeltekst. Iedereen vertelt daarna wat gisteren is gedaan en wat de plannen voor vandaag zijn. Daarna wordt begonnen met gebed waarin wordt gedankt voor al het goede (we horen vaak bijzondere verhalen die gebeuren) en een zegen gevraagd over het werk van die dag. 🙏
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Wat leuk om zo mee te mogen lezen met al je nieuwe culturele ervaringen Piet. En echt mooi dat je dit zo gezocht en gevonden hebt. Zodat je van betekenis kunt zijn voor de mensen daar!
Ja, het is inderdaad fantastisch om te mogen doen, de dagen vliegen voorbij!
Maar gelukkig heb ik nog twee en een halve maand te gaan!
Piet, ik lees de emoties door je teksten heen. De emoties die ik ook zag als u over het werk in de wijk sprak, maar dan met de verwondering dat u zelf het werktuig mag zijn. Wat een zegen dat dit werk nu op die plek door uw gedaan mag worden. Het klopt gewoon helemaal. De taak, de plek, de natuur, de missie en het praktische ondersteunen van anderen. Heel veel zegen daar en ik hoop dat deze keuze veel impact mag hebben op u en de mensen die u mag dienen!
Scherp geobserveerd Willem! Zeer raak!
Dat raakte mij weer heel erg, maar op een positieve manier!
Thanks!