Graag nemen we u mee naar een dorpje hoog op de berg Manengouba in Kameroen. Op rotsachtig terrein, maar omringd door weelderig groen, ligt daar het mooie dorp Bororos. De reis ernaartoe bestaat uit een steile, bergopwaartse rit te paard. Alleen de wilde dieren op de rotsen houden de reizigers gezelschap.
In het dorp wonen de zusjes Salamatou en Mariama, die deze weg niet goed kennen. Door hun vergroeide benen reizen ze het liefst zo min mogelijk. De zusjes, zes en acht jaar oud, kregen tijdens de cruciale jaren van hun botontwikkeling niet de voedingsstoffen die ze nodig hadden. Zonder sterke botten veroorzaakte de druk tijdens het lopen een verkeerde beengroei. Vanwege hun misvormde benen vinden ze het allebei moeilijk om naar school te lopen en lukt dat maar af en toe.
Geen geld
Hun ondervoeding, in combinatie met het gebrek aan chirurgische hulp, betekent dat Salamatou en Mariama moeten leren omgaan met hun vergroeide benen. Hun ouders voelen zich schuldig sinds ze ontdekten dat er iets niet klopt. Moeder Mymoona vertelt: ‘Ik vind het verschrikkelijk dat we geen geld hebben om ze naar het ziekenhuis te brengen. Ik maak me zorgen over hun toekomst. Als ik niets doe, weet ik dat ze het moeilijk blijven hebben in hun leven.’
Te paard naar het schip
Het tobben over de toestand van haar dochters maakt dat het slechter gaat met de gezondheid van Mymoona. Vader Debo is dan ook maar wat blij wanneer Mercy Ships aanmeert. Zal er hulp zijn voor zijn meisjes? Te paard start hij met zijn vrouw en dochters de 150 kilometer lange reis naar het schip. Debo: ‘We zijn nog nooit op een schip geweest. Even heb ik me afgevraagd of ik hier wel goed aan doe. Maar nu ik bij het schip veel andere kinderen zie met dezelfde aandoeningen als die van mijn dochters, is mijn angst verdwenen.’ Met hun ouders aan hun zijde genieten Salamatou en Mariama van hun nieuwe omgeving en bereiden ze zich voor met op de operaties die de loop van hun leven zal gaan veranderen.
Onder het mes
De operaties zelf nemen niet veel tijd in beslag, maar het herstel vraagt meer tijd. Dat ze samen zijn, bevordert de genezing. De rivaliteit tussen de zussen zorgt voor gezonde concurrentie: wie zal het eerste kunnen staan zonder krukken? Wie zal het verst kunnen lopen? ‘Ze moedigen elkaar goed aan’, vertelt hun moeder lachend.
Terwijl de zusjes hun revalidatieoefeningen doen, krijgen Mymoona en Debo uitleg over het belang van goede voedingsstoffen. ‘Bijvoorbeeld eieren, vis en groenten’, licht Mymoona toe. ‘We krijgen ook veel vitaminen mee om de genezing van de meisjes te bevorderen. We zullen zeker de andere families in het dorp vertellen hierover. Het kan ons allemaal helpen!’
Veel, veel beter!
Salamatou en Mariama mogen na een paar maanden weer naar huis. Ze reizen naar Bororos met rechte benen! En Debo en Mymoona keren terug met nieuwe kennis over voeding, waarmee ze hun dorpsgenoten kunnen helpen. Debo: ‘Door eerdere situaties dacht ik dat de reis de berg af teveel voor de meisjes zou zijn. Maar gelukkig gaat het mijn dochters nu veel, veel beter af! Nu kunnen ze naar school en een opleiding volgen. Al mijn bezorgdheid is verdwenen!’